Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

Δικηγόροι Ανώνυμοι



Το 2006, ο πιλότος της Ελληνικής Αεροπορίας, Κώστας Ηλιάκης, σκοτώθηκε πάνω από το Αιγαίο μετά από σύγκρουση με τουρκικό αεροσκάφος το οποίο επίσης έπεσε αλλά ο πιλότος του πρόλαβε να εκτιναχθεί και σώθηκε.

Δύο δικηγόροι, τα ονόματα των οποίων δεν αναφέρω γιατί δεν έχω καμιά διάθεση να τους κάνω διαφήμιση ή δυσφήμιση, όπως θέλετε πάρτε το, κατέθεσαν μήνυση εναντίον του Τούρκου πιλότου. Τον οποίο, Τούρκο πιλότο, η Ελληνική δικαιοσύνη, στο πρόσωπο της οποίας έχω απεριόριστη εμπιστοσύνη καθώς πάντα φροντίζει να εξομοιώνει τους μισθούς της με τους ανώτατους μισθούς του Χ ακριβοπληρωμένου διευθύνοντα συμβούλου κάποιας ΔΕΚΟ (και μάλιστα αναδρομικά), καταδίκασε με 4 χρόνια φυλάκιση.

Ευτυχώς για τον Τούρκο, αν και η ποινή που του βάλαμε δεν είναι εξαγοράσιμη, εφόσον αποφασίσει να ασκήσει έφεση δεν θα φυλακιστεί μέχρι την εκδίκασή της και έτσι θα μπορεί ο άνθρωπος να πετά, μέχρι τότε, ανενόχλητος. Στα άρθρα που διάβασα για το συγκεκριμένο θέμα, δεν διευκρινίζεται αν θα πρέπει να παρουσιάζεται κάθε πρώτη και δεκαπέντε στη ΓΑΔΑ.

Αν και οι στρατιωτικοί που κλήθηκαν να καταθέσουν έκοψαν λάσπη λέγοντας ότι δεν μπορεί να πει κάποιος με ακρίβεια τι έχει συμβεί αν δεν είναι μέσα στο αεροσκάφος, και τέλος πάντων, ακόμα και αν ξέρουμε, για λόγους εθνικής ασφάλειας δεν μπορούμε να σας πούμε και πολλά πολλά, η εισαγγελέας του δικαστηρίου μίλησε για «εμφανή αμέλεια» του Τούρκου και τόνισε, σύμφωνα με την εφημερίδα «Το Έθνος» ότι «Οι αδέξιοι χειρισμοί του και η διαρκής παρενόχληση που έκανε στο ελληνικό αεροσκάφος, ήταν η μόνη ενεργός αιτία της σύγκρουσης...».

Προφανώς είχε δει στο τέλος της δεκαετίας του ’80 το Top Gun και από τότε έχει άποψη στα αεροπλανικά κόλπα. Μου φαίνεται πως μετά το κληρονομικό χάρισμα, στη ζωή του τόπου εισέρχεται και το εισαγγελικό χάρισμα…

Ο θάνατος ενός ανθρώπου δεν μπορεί να είναι αστείο θέμα. Και όταν συμβαίνει κάτω από τέτοιες συνθήκες πρέπει να αντιμετωπίζεται και με σεβασμό. Είναι ανοσιούργημα να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης. Οπότε, για τους δυο δικηγόρους που την έπεσαν στον Τούρκο πιλότο, τι να πω… Παιδιά, ο Λυκουρέζος έγινε διάσημος ως αυτόκλητος μηνυτής των Χουντικών. Και όπως λένε και στο χωριό της κουμπάρας μου, first is first, second is nothing…

Ασυντόνιστοι ή Ασυντονίσιμοι;



Με αφορμή το post του κομπάντρε και κομμαντάντε χημείας τροφίμων (και γιατί όχι και ποτών) Γιάννη Ζαμπετάκη για δημιουργία Υπουργείου Περιβάλλοντος
και Τροφίμων, στη σκέπη του οποίου σωστά προτείνει να στεγαστούν σκόρπιοι και ασυντόνιστοι έλεγχοι που γίνονται σε 5 Υπουργεία, έχω τα σχολιάσω τα εξής:

Κομπάντρε, το πρόβλημα (από την οργανωτική του πλευρά και όχι από την επιστημονική του, αυτήν δεν την κατέχω τόσο όσο θα ήθελα) είναι πολύ πιο βαθύ. Για να ενοποιηθούν όλοι αυτοί οι έλεγχοι σε ένα Υπουργείο θα πρέπει κάποιος Πρωθυπουργός, κάποτε, να λάβει αντίστοιχη πειστική εισήγηση από κάποιον που να εμπιστεύεται. Εκτός και αν το δει ο ίδιος στον ύπνο του.

Ποιος μπορεί να είναι όμως αυτός ο κάποιος; Κάποιος σοβαρός πολιτικός με όραμα (ίδιον πολιτικών, αγίων και πρεζακίων σε αυτή τη χώρα). Και προπαντός με αυτοκτονική φιλοδοξία να θέλει να αναλάβει αυτό το νεοσύστατο Υπουργείο που, αν κάνει σοβαρή δουλειά, θα έρθει σε σύγκρουση με ένα σωρό πανίσχυρα λόμπι. Γιατί αν θα ήθελε να αναλάβει κάποιο άλλο Υπουργείο τότε σιγά μην έβαζε φυτίλια στον Πρωθυπουργό να του παίρνει τις αρμοδιότητες στον Χ έλεγχο που κάνει το Υπουργείο του στα τρόφιμα.

Άντε και βρέθηκε ο μελλοντικός αυτόχειρας. Ο Πρωθυπουργός λοιπόν, έχοντας βρει τον Λανσελότο των Τροφίμων (και ποτών, επιμένω) θα πρέπει να πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση επί αρκετά χρόνια πέντε αδιάφορους ή εχθρικούς προς την ιδέα Υπουργούς.


Εχθρικούς γιατί δεν θα θέλουν να χάσουν την αρμοδιοτητούλα, αδιάφορους γιατί θα γνωρίζουν ότι δύσκολα θα χάσουν την καρέκλα επειδή, απλά και μόνο, θα έχουν κωλυσιεργήσει σε αυτό το θέμα.

Παρόλα αυτά, στη χώρα που οι Παναγίες οι βρεφοκρατούσες δακρύζουν, μουσκεύουν τα πλακόστρωτα των εκκλησιών, γλιστρούν και πέφτουν οι πιστοί, μετά βάζουν τάματα για να γιατρευτούν, και οι Παναγίες, μικροφωνίζουσες, ξαναδακρύζουν, μπορεί και να βρεθούν πέντε συναρμόδιοι και ομονοούντες (προς τη σωστή κατεύθυνση) Υπουργοί.

Επόμενο, και πιο δύσκολο απ’ όλα, είναι να επιτευχθεί το εξής:
Οι πέντε αποφασισμένοι συναρμόδιοι παπάδες (κατά το αγγλοσαξονικό minister) θα πρέπει να καταφέρουν να κάτσουν στις καρέκλες τους αρκετά χρόνια προκειμένου να νικήσουν την ασήκωτη και αμετακίνητη γραφειοκρατική αδρανειακή μάζα, όπου εκατοντάδες εμπλεκόμενοι υπάλληλοι θα βάζουν κάθε μορφής κολλήματα απλά και μόνο επειδή θα φοβούνται την αλλαγή, το άγνωστο, την υπαγωγή σε άλλον, νέο Υπουργό, με ενδεχόμενες περικοπές στα επιδόματα και αναστάτωση στις διάφορες «φτιάξεις» που έχουν καταφέρει να στήσουν τόσα χρόνια. Άσε που οι συνδικαλιστές των πέντε Υπουργείων θα πρέπει να μειώσουν τον αριθμό τους για να γίνουν συνδικαλιστές ενός Υπουργείου. Και σε κάθε ανασχηματισμό το κοντέρ θα γυρνά χρόνια πίσω. Και σε κάθε αλλαγή κυβέρνησης θα μηδενίζει.

Φοβάμαι ότι οι έλεγχοι που γίνονται δεν είναι απλά ασυντόνιστοι. Είναι, δυστυχώς, ασυντονίσιμοι…

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

Πάρκο ή Πάρκινγκ

Πατησίων και Κύπρου το θυμάμαι το παρκάκι από πολύ μικρός που κατέβαινα με το λεωφορείο στην Αθήνα, μαζί με τη μητέρα μου. Αν θυμάμαι καλά εκεί παλαιότερα υπήρχε και ένα λούνα παρκ. Μέχρι πρόσφατα, χτες το πρωί δηλαδή, υπήρχαν και κάτι δέντρα, μόνο που δε βόλευαν στο παρκάρισμα και κυρίως στο υπόγειο. Ούτε στις υπόγειες διαδρομές, εν γένει.

Ρε παιδί μου, όταν Δήμαρχος ήταν ο (Σ)Αβραμόπουλος με τίποτα, μα με τίποτα όμως, δεν πήγαινε το μυαλό μου ότι σχεδόν θα μου έλλειπε. Έστω και με τα κάγκελα (τα οποία πλάκα-πλάκα, όπου δεν υπάρχουν φτύνεις αίμα για να περάσεις αν σπρώχνεις και κανένα καρότσι) άφησε κάποιο στίγμα. Μετριότατο μεν, στίγμα δε.

Άκουγα σήμερα τον Κακλαμάνη να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Ότι το οικόπεδο είχε αγοραστεί πριν την εποχή της Μπακογιάννη (τι σημασία έχει αυτό;) και ότι επί Μπακογιάννη πήρε την απόφαση το Δημοτικό Συμβούλιο να κάνει τον χώρο πάρκινγκ. Και ότι αυτός, απλά εκτελεί. Την απόφαση, προς αποφυγή παρεξηγήσεων…

Πρώτον, ποια εποχή Μπακογιάννη; Άφησε εποχή η Ντόρα και δεν το κατάλαβα ο μαλάκας; Δεύτερον, τι εννοεί εκτελεί απόφαση; Δεν μπορούσε δηλαδή με μια άλλη απόφαση να αναιρέσει την πρώτη; Τρίτο, καλά τα ΜΑΤ άλλη δουλειά δεν έχουν από το να ρίχνουν κρότου λάμψης και να ψεκάζουν τον κόσμο; (τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, αυτή είναι η δουλειά τους...)

Και το κυριότερο απ’ όλα, που μου το θύμισαν οι δηλώσεις του Τσίπρα, αυτός, ο πανμέγιστος Κακλαμάνης, δεν είχε υποσχεθεί ότι θα γκρέμιζε οικοδομικά τετράγωνα για να φτιάξει πάρκα και πάρκινγκ;

Αλλά τι περιμένεις; Τον θυμάμαι σαν Υπουργό Υγείας να τον δείχνουν τα κανάλια να κάνει επίσκεψη στο Νοσοκομείο Κορίνθου. Εκεί, εκείνη την εποχή έκανε αγροτικό ή ειδίκευση η Νατάσσα. Συγνώμη, δεν θυμάμαι τι από τα δύο γιατί η γυναίκα θαύμα του Πρωθυπουργού εξελίσσεται ταχύτατα. Σε κάθε περίπτωση, θεσμικά, και στα πλαίσια του σεμνά και ταπεινά, σαν αγροτική ή σαν ειδικευόμενη γιατρός ήταν στο πλάι του Διευθυντή του Νοσοκομείου για να υποδεχτεί τον Υπουργό. Και ήταν κωμικό (και τραγικό) να βλέπεις τον Διευθυντή να γλύφει τον Υπουργό και τον Υπουργό να γλύφει την ειδικευόμενη. Την χαιρέτησε και της είπε ότι για εκείνο που του είχε πει, όλα εντάξει!!!

Όλα εντάξει λοιπόν, και περιμένουμε από άντρες τέτοιου μεγαλειώδους αναστήματος να σταθούν στο πλευρό των κατοίκων. Θα ξαναγίνει, λέει, χώρος πρασίνου, λέει. Μόνο που για να ξαναγίνει χώρος τέτοιου πρασίνου, όπως στη φωτογραφία, θέλει πέντε δέκα μέτρα βάθος χώμα. Και τουλάχιστον 100 χρόνια για να μεγαλώσουν τα πεύκα στο ίδιο μέγεθος.

Το ίδιο έλεγε και ο Βωβός για το κτήμα Θων, Αλεξάνδρας και Κηφισίας, γωνία. Μόνο που το μάρμαρο που έβαλε στους άκτιστους χώρους είναι άσπρο. Δεν έβαζαν τουλάχιστον πλάκα καρύστου να πέσουν μέσα στο χρώμα…

Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

Ο προϋπολογισμός της Βουλής υπερδιπλάσιος εκείνου του ταμείου για τη φτώχεια...


«Το ποσό των 5,7 εκ ευρώ, ως αδιάθετο υπόλοιπο του προϋπολογισμού της Βουλής, επέστρεψεστο υπουργείο Οικονομικών ο πρόεδρος του σώματος Δ. Σιούφας.»

Ο Σχολιαστής, όταν πρωτάκουσε την είδηση μέσα στο αυτοκίνητό του, εν κινήσει στην εθνική οδό, παραλίγο να βγει από το δρόμο και να απαλλοτριώσει παρακείμενο οικόπεδο. Γιατί; Διότι ο μπάρμπα Μήτσος ο Σιούφας προσπαθεί να μας πείσει  ότι εκεί στη πλατεία Συντάγματος κάνουν οικονομία.


Ήμουν σίγουρος ότι η γριά αλεπού θα έκλεινε την ανακοίνωση με πατρικές βαρυγδουπιές και συστάσεις για οικονομία κ.λπ. Και πράγματι το κλείσιμο ήταν ως εξής: «Με τον τρόπο αυτό, η Βουλή των Ελλήνων συμμετέχει έμπρακτα στην επίτευξη του εθνικού στόχου για την ορθολογική διαχείριση των δημοσίων δαπανών σε όφελος των φορολογουμένων και των πολιτών». Τα καημένα τα παιδιά. Με τρύπες στις τσέπες κυκλοφορούν και καφέ πίνουν πια μόνο από το κυλικείο (της βουλής).

Όταν γύρισα στο σπίτι είπα να το ψάξω λιγάκι. Διότι αυτά τα 5,5 εκ. ευρώ που «επιστραφήκαν» (σχεδόν 2 δισ παλιές δραχμούλες) από μόνα τους φαντάζουν αρκετά και εκεί βασίζεται η αλεπού και κάνει την ανακοίνωση. Πουθενά όμως δεν μας λέει, τι κομμάτι του καρβελιού της βουλής αντιπροσωπεύουν.

Ευτυχώς, στο άγιο διαδίκτυο όποιος ψάχνει, συνήθως, βρίσκει. Διακόσια δώδεκα εκατομμύρια ευρώ ήταν ο προϋπολογισμός για το 2008 και διακόσια είκοσι ένα και κάτι ψιλά για το 2009. Σε δραχμούλες; 72 δισεκατομμύρια για το 2008, 75,3 δισ για το 2009!!! Επέστρεψε δηλαδή μόλις το 2,6% ενός θηριώδους και προκλητικού προϋπολογισμού και πανηγυρίζει και από πάνω, βγάζει και ανακοινώσεις μπας και τσιμπήσει κανείς από το καλό παράδειγμα. Μπάρμπα Μήτσο, έτσι επιστρέφω και εγώ 5,5 εκ. ευρώ. Και 6, αν βάλω ένα τούβλο μέσα στα καζανάκια της Βουλής και ζοριστώ και λιγάκι παραπάνω στο σπίτι.

Είναι γνωστό ότι δεν ντρέπονται. Αλλά αλλιώς είναι να έχεις μια αίσθηση ότι μας τα παίρνουν χοντρά και αλλιώς είναι να βλέπεις τα νούμερα. Έχουν το μαχαίρι, έχουν το πεπόνι και έχουν φτάσει να κοστίζει ο καθένας τους στην κοινωνία περί τα 730.000 ευρώ τον χρόνο ή 3 εκατομμύρια ευρώ την τετραετία!!! (άθροισμα βουλευτικών αποζημιώσεων, αμοιβών προσωπικού βουλής, αυτοκίνητα, κτίρια, τηλέφωνα, κ.λπ. και όλα αυτά διαιρεμένα με το 300)

Και επειδή τα μεγάλα τα ποσά δεν τα χωρά πάντα ο νους και δεν καταλαβαίνουμε τι ακριβώς σημαίνουν, ας κάνουμε δυο συγκρίσεις:

Α)  Ένας εργαζόμενος με καθαρό μισθό 800 ευρώ, λαμβάνει το χρόνο σχεδόν 11.200 ευρώ και άρα την 35ετία, που θα δουλέψει, 392.000 ευρώ. Λιγότερο από τα μισά απ' όσο κοστίζει κατ' έτος ένας βουλευτής.

Β) Μαθαίνω σήμερα ότι το ταμείο για τη φτώχεια έχει ενεργό προϋπολογισμό για το 2009, ενενήντα εκ. ευρώ, δηλαδή ούτε τα μισά από τον ετήσιο προϋπολογισμό της Βουλής...

Και όλα αυτά, βέβαια, χωρίς τα «τυχερά», έτσι παιδιά;

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009

Ο Ομπάμα, το Ισραήλ και το μαύρο μούρο

Από το Βήμα: "Ο Μπαράκ Ομπάμα θα κρατήσει τελικά το «έξυπνο» κινητό τηλέφωνο Βlackberry, το οποίο δεν αποχωρίζεται ποτέ, και θα γίνει έτσι ο πρώτος πρόεδρος που θα έχει πρόσβαση σε μηνύματα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας μέσα στον Λευκό Οίκο. « Είναι απλώς ένα εργαλείο ανάμεσα σε άλλα που προσπαθώ να χρησιμοποιώ ώστε να σπάω την προστατευτική φούσκα γύρω μου και να επικοινωνώ με τον κόσμο » δήλωσε."

Τώρα εγώ τι να πω. Το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το «Άσπρα μούρα (whiteberries δηλάδή), μαύρα μούρα (blackberries δηλαδή), είσαι μια παλιοχαμούρα...»

Τα έχει κάνει τόσο μπάχαλο η Αμερική τα τελευταία 40 χρόνια που όλοι βλέπουν τον Ομπάμα σαν μεσσία, σαν τον πέμπτο από τους τέσσερις Μπιτλς, χεζόμαστε επάνω μας και κρατάμε την ανάσα μας μη τυχόν και αλλάξει κινητό ο Πρόεδρος και τον δυσκολέψει το νέο μενού…

Έσφαζαν τους Παλαιστίνιους με κάθε παλιά και νέα μέθοδο, και ο Ομπάμα έκανε διακοπές στη Χονολουλού. Και το hexalen είδος πολυτελείας στη Χονολουλού καθώς είχε δεσμευτεί όλο για τις γαργάρες του νέου προέδρου. Μα δεν είχε ορκιστεί ακόμα, θα πείτε. Γι αυτό δεν μίλαγε. Δεν ήθελε να υπάρχουν, λέει, δυο φωνές από την Αμερική.

Μα αν μίλαγε δεν θα υπήρχαν δυο φωνές από την Αμερική. Μια θα υπήρχε. Βλέπετε, στις 4 Ιουνίου πέρυσι, στα πλαίσια του καθιερωμένου ξεσκονίσματος και κωλοφιλήματος του Εβραϊκού λόμπυ, το παιδί του οποίου το μαύρο του το μούρο δεν τον εγκαταλείπει ποτέ (όπως κάποτε το Rexona τον Αναστόπουλο), δήλωσε ότι θα κάνει τα αδύνατα δυνατά μη τυχόν και σπάσουν οι δεσμοί ανάμεσα στην Αμερική και το Ισραήλ.

Και επειδή οι Εβραίοι δεν είναι χαζοί, υποστηρίχθηκε από το Ισραηλινό λόμπυ. Δεν τα έβαλε μαζί τους και αυτοί με τη σειρά τους δεν τον έκαψαν.

Τι εννοώ;
Μπήκαν και βγήκαν από τη Γάζα πριν αναλάβει επισήμως Πρόεδρος. Δεν τον ανάγκασαν να έρθει σε δύσκολη θέση. Καμένος για καμένος ο Μπους, ας το χειριστεί αυτός το θέμα. Άσε τον νέο, είναι σίγουρο ότι θα τον χρειαστούμε αργότερα όταν θα προσπαθούμε να κοροϊδέψουμε τον κόσμο διπλωματικά. Και τότε θα χρειάζεται κάποιος που να μην έχει αναγκαστεί να πάρει θέση πάνω σε μια σφαγή που κάποιοι την λένε πόλεμο.

Οπότε δεν τον έκαψαν. Όχι ακόμα τουλάχιστον...

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

Εκτός έδρας...


Καθισμένος στο λόμπυ του ξενοδοχείου, καθόλου λομπίζων αλλά αρκούντως πιωμένος, είπα να βάλω postα στην καθημερινότητα και δη στις ειδήσεις της ΝΕΤ.

Πρώτη είδηση στο κανάλι του οποίου είμαι και εγώ, όπως και εσείς, αναγκαστικός συνδρομητής και ψυχαναγκαστικός τηλεθεατής, ήταν τα μπλόκα που έχουν στήσει οι αγρότες και το αν τα 450 εκ. ευρώ που τους έταξε η κυβέρνηση είναι πολλά ή λίγα. Είτε πολλά είτε λίγα, οφείλω να πω ότι οι αγρότες έσπειραν τον Νοέμβρη, θα θερίσουν από Μάιο, κλαδέματα δεν αρχίζουν πριν το τέλος Φλεβάρη, άλλη δουλειά δεν έχουν (πράγματι) αυτόν τον καιρό, τους βλέπω, αντί να κάθονται και να καπνίζονται με πρέφα στα καφενεία, να στήνουν τίποτα άγιους άμβυκες στα μπλόκα και να πίνουν τσίπουρο μέχρι τον Μάρτη. Και άσε μας εμάς να γράφουμε στα μπλόγκα και να μπορούμε να κινηθούμε άνετα Ομόνοια Κηφισιά και πίσω.

Έτσι και αλλιώς η γρίπη άργησε να έρθει, αλλά ήρθε τελικά και δεν είναι καλό να συνωστίζεσαι σε καφενεία.

Στο καπάκι βγαίνει τρέιλερ του Ζαν Κλωντ (όχι Βαν Νταμ, αλλά του πραγματικά δυνατού, του Τρισέ δηλαδή) να λέει στην εκπομπή «Ανταποκριτής» ότι «I totally exclude that assumption», ότι δηλαδή αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας την υποθετική ερώτηση να πετάξουν κάποια χώρα (ποια άραγε, δεν ρώτησε ο δημοσιοράφος) εκτός ευρώ. Δόξα συ ο Θεός ημών, δόξα συ αναφώνησα, το ίδιο φαντάζομαι αναφώνησε και η δημοσιοράφος και φίλησε στο στόμα με γλώσσα τον Ζαν Κλωντ αλλά το κόψανε στο μοντάζ γιατί στη ΝΕΤ δεν δείχνουν κλασσική τσόντα στο δελτίο… Προτιμούν τις σημαίνουσες.

Στη συνέχεια οι συνδρομητές του κρατικού πληροφορηθήκαμε ότι στην Τουρκία συνεχίζεται το δημοκρατικό πραξικόπημα του Ερντογάν στο βαθύ λαρυγγοκράτος. Πιάσανε πάλι κάτι στρατηγούς, κάτι δημοσιογράφους, έναν συνδικαλιστή και κάτι άλλα γκρίζα ζώα. Καλά τα πας σύντροφε Ερντογάν, εγκρίνω και επαυξάνω και κάνω και ’γω τον σταυρό μου προς τη Μέκα σαν γνήσια αποπροσανατολισμένος πολίτης που δεν καταλαβαίνω αν θέλω Τουρκία ελαφρώς ισλαμική ή ελαφρώς κοσμική.

Τέταρτη είδηση, ότι στην Κίνα καταδικάσαν δυο νομάτους σε θάνατο για την μελαμίνη στο βρεφικό γάλα. Μελαμίνη είναι και ουχί μελανίνη γιατί το πρώτο βγάζει 24.700 αποτελέσματα στο Google ενώ το δεύτερο μόλις 632. Και τότε θυμήθηκα ότι δεν μάθαμε αν κανείς καταδικάστηκε (στην Κίνα) για την νόθευση αγνών σκευασμάτων με αναβολικά, τα οποία προμήθευαν στην συνέχεια σε ανυποψίαστους Έλληνες αρσιβαρίστες. Σε ανυποψίαστους. Ντόρα στείλε διάβημα διαμαρτυρίας.

Πέμπτη είδηση, και εκεί δεν άντεξα και πήγα να τα πιω, ο αφοπλισμός και η σύλληψη δυο ληστών στην Θεσσαλονίκη, από πραγματικά αγανακτισμένους πολίτες. Και επειδή η πράξη δεν μετρά, αλλά ο νεκρός ναι, η είδηση ήρθε πέμπτη ή έκτη στη σειρά. Βλέπετε οι ληστές πυροβόλησαν και τραυμάτισαν τους τρεις αλλά δεν σκότωσαν κανέναν οπότε έχασαν την πρωτιά. Η πράξη δεν μετρά, μόνο το εφέ και ο θάνατος είναι το υπέρτατο ειδησεοραφικό εφέ. Καθότι λοιπόν έχω δηλώσει στο παρελθόν ότι είμαι κότα, και καθώς το επιβεβαιώνω πιστά κάθε πρωί με κορν φλέικς, έχω να πω συγχαρητήρια και καλή ανάρρωση στους πολίτες και να τους συστήσω, την επόμενη φορά που θα αποφασίσουν να υπερασπιστούν τα δίκαια της κοινωνίας και των τραπεζών να αφήσουν την υπόθεση στους επαγγελματίες αστυνομικούς. Κάτι θα ξέρουν αυτοί που πάνε πάντα λίγο αργότερα, με γιλεκάκια αλεξίσφαιρα και το «μπαμπά μην τρέχεις» με μαγνητάκι στο ταμπλό …

Γιατί όπως μας έλεγαν και στον στρατό «Τα άδεια όπλα σκοτώνουν». Φαντάσου τι μπορούν να σου κάνουν τα γεμάτα…

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Φάτε άφοβα!! Ο ΕΦΕΤ στο Υπουργείο Γεωργίας


Από την ιστοσελίδα ανακοινώσεων Τύπου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: «Τίτλος: Υπαγωγή του Ειδικού Φορέα Ελέγχου Τροφίμων στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Ενοποιούνται, πλέον, όλοι οι έλεγχοι από το χωράφι έως το ράφι, μπλα, μπλα, μπλα.»

Όταν πρωτάκουσα την είδηση μου ήρθε στο μυαλό το «τι Παπάγος, τι Πλαστήρας» που έλεγαν οι αριστεροί στις εκλογές του 1952, όταν ο Πλαστήρας τους είχε καλέσει σε «συστράτευση». Υποθέτω ότι εννοούσαν πως, ότι και να έβγαινε από την κάλπη θα ήταν ίδιο καθώς θα είχε καθαρά αστικούς προσανατολισμούς, για να το πούμε ευγενικά.

Και αμέσως μετά μου ήρθε στο μυαλό το «τι Χατζηδάκης, τι Χατζηγάκης» σκεφτόμενος τον έναν Υπουργό που αδειάζει τον ΕΦΕΤ στον άλλο (ανυποψίαστο) Υπουργό.

Από τη μια ο Χατζηδάκης, νέος και φιλόδοξος πολιτικός που βλέποντας ότι στις επόμενες εκλογές η Ν.Δ. μπορεί να έχει από 80 μέχρι 90 βουλευτές δεν θέλει με τίποτα άσκοπες φθορές και από την άλλη ο Χατζηγάκης, 65 χρονών, στη δύση ενδεχομένως της καριέρας του, που ίσως και να μην πολυνοιάζεται για το πολιτικό του μέλλον.

Αυτή η απίστευτη, λοιπόν, μειλίχια συγκαταβατική πονηρόφατσα που ακούει στο όνομα Χατζηδάκης, αφού καθάρισε την Ολυμπιακή με το χαμόγελο στο στόμα, ανέλαβε Υπουργός Ανάπτυξης και μέσα σε μια βδομάδα ξεφόρτωσε τον ΕΦΕΤ στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Ο τύπος πετυχαίνει με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Κάνει το καλό και συγκαταβατικό παιδί και παράλληλα ξεφορτώνεται μια αρμοδιότητα που μόνο ντράβαλα είχε φέρει στους προκατόχους του. Από το σκάνδαλο των Βελγικών τοξινών το 1999 (αν θυμάμαι καλά) μέχρι το καλολαδωμένο, με ορυκτέλαιο, ηλιέλαιο μόλις πέρυσι, όλοι όσοι τα χειρίστηκαν είχαν πολύ στρες και καθόλου κέρδος. Και επειδή, με το μπάχαλο των ελεγκτικών μηχανισμών, είναι σίγουρο πως αργά η γρήγορα, και μάλλον γρήγορα, κάποια διατροφική πίπα θα ξανασκάσει, πάει και ξεφορτώνεται την αρμοδιότητα να έχει και έναν πονοκέφαλο λιγότερο. Έτσι και αλλιώς η εφαρμογή των 41 μέτρων κατά της ακρίβειας που του άφησε ο Φώλιας φτάνει και περισσεύει για έναν Υπουργό…

Τι Παπάγος τι Πλαστήρας λοιπόν. Με τη διαφορά ότι εκείνοι ήταν και οι δυο τους έξυπνοι. Ενώ από αυτούς τους δυο, μόνον ο ένας…

Επιμύθιο: Φάτε άφοβα.

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Η σύγκλιση της ψόφιας κατσίκας


Από τη Ναυτεμπορική: "Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η οικονομική μεγέθυνση στην Ελλάδα θα είναι το 2009 θετική, στο 0,2% (έναντι -1,9 στην ευρωζώνη και -1,8% στους «27») και το 2010 θα είναι στο 0,7% έναντι 0,4 % στην ευρωζώνη και 0,5% στους «27»). Τα 11 από τα 16 κράτη μέλη της ευρωζώνης που θα έχουν αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης το 2009 είναι: Βέλγιο -1,9%, Γερμανία -2,3%, Ιρλανδία -5%, Iσπανία -2%, Γαλλία -1,8%, μπλα, μπλα, μπλα). "

Θυμάμαι ένα από τα κρύα ανέκδοτα του αιωνίως κρύου και μακαριστού αρχιμπίσοπα Χριστόδουλου. Δυο γείτονες είχαν από μια κατσίκα. Η μία κατέβαζε πολύ γάλα, η άλλη δεν πολυενδιαφερόταν. Κάποια στιγμή ο Θεός ρώτησε τον ιδιοκτήτη της τεμπέλας τι θα ήθελε να γίνει σχετικά με τις κατσίκες για να βελτιωθεί κάπως η κατάσταση. Και εκείνος ζήτησε «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα». Καλός άνθρωπος ο Χριστόδουλος, μας αγάπησε ο Θεός και τον πήρε μαζί του να λέει ανέκδοτα στον Μπετόβεν…

Η κυβέρνηση μας μπορεί πλέον να περηφανεύεται ότι η σύγκλιση της Ελλάδας με την ΕΕ είναι προ των πυλών. Πως; Αβασάνιστα!! Επειδή ψοφάνε οι παραγωγικές σπασικλοκατσίκες των κουτόφραγκων!!! Η πολιτική των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών υπήρξε τελικά πραγματικά πανούργα…

Δημιουργώντας μια μεταπρατική οικονομία, όπου ο ένας πουλάει στον άλλον αυτά που παράγονταν παλαιότερα στην Ταϊβάν, μετά στο Χονγκ Κονγκ, ύστερα στην Κορέα και τώρα στην Κίνα, κατάφεραν να δημιουργήσουν μια οικονομία αλώβητη στην πτώση της ζήτησης και της βιομηχανικής παραγωγής. Και έτσι, θα καταφέρουμε να πετύχουμε τη σύγκλιση που τόσα χρόνια ονειρευόμασταν σαν λαός. Με μια διαφορά. Δεν θα τη πετύχουμε εμείς. Πάλι οι άλλοι θα έχουν κάνει τη δουλειά!

Όλα αυτά βέβαια στην περίπτωση που το καλοκαίρι δεν κυνηγάμε τους τουρίστες με τα αντιεροπορικά και εάν και εφόσον καταφέρει να ανακάμψει κάπως η ναυτιλία από την κρίση που τη βασανίζει. Γιατί σ’ εμάς, του χρόνου τον Σεπτέμβρη θα βαρέσουν τα όργανα, τότε θα φανούν οι συνέπειες από την πολύ πιθανή πτώση στον Τουρισμό. Οι συνέπειες της ναυτιλίας φαίνονται ήδη στον Σαρωνικό που, από την ανυπαρξία των ναύλων, αν σαλτάρεις από δεμένο πλοίο σε δεμένο πλοίο, φτάνεις, πηδώντας, από την ακτή Τζελέπη μέχρι την Αίγινα.

Και ίσως τότε διαπιστώσουμε ότι παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των Ευρωπαίων να μας φτάσουν με την όπισθεν, θα τους αφήσουμε πάλι στα κρύα του λουτρού. Και δεν θα δούμε ούτε καν τη σύγκλιση της ψόφιας κατσίκας…

(Στην φωτογραφία το, ελέω ψόφιας κατσίκας, άσπρο πρόβατο της ΕΕ σε στιγμές ανταγωνισμού με τους μαύρους εταίρους του, πάνω από ξερές, βραχώδεις χρηματοδοτήσεις.)

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Hexalen και άγιος ο Θεός...

Συγγνώμη από τους οπαδούς της Ν.Δ. ζητεί σε μία εκ βαθέων συνέντευξή του στην εφημερίδα «Το Βήμα», ο πρώην υπουργός Γιώργος Βουλγαράκης, μπλα, μπλα, μπλα...

Ποια, πιστεύω, ότι παρουσιάζει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τις βαρυγδουπιές του Βουλγαράκη; Το ότι ζητά συγνώμη γιατί στεναχώρησε τους ψηφοφόρους της παράταξης. Ξέρετε, αυτούς που ο άνθρωπος που ήθελε να γίνει βασιλιάς είχε αποκαλέσει το 2004 «δικά μας παιδιά». Για το αν στεναχώρησε και κανέναν άλλον ο Βουλγαράκης, μάλλον χέστηκε…

Αυτό πάντως με το άγχος της παράταξης το έχουν γενικά οι πολιτικοί. Βλέπετε η παράταξη είναι το παν. Το μαντρί που έλεγε και ο Αβέρωφ. Και όλοι, όσο και αν χτυπιούνται ότι έχουν απασφαλίσει, δεν το κουνάνε ρούπι από το μαντρί. Είναι ζούγκλα εκεί έξω!!!

Ο περισσότερος κόσμος έχει την εντύπωση ότι την χώρα την κυβερνάνε δύο κόμματα των οποίων οι διαφορές στηρίζονται σε κάποιο ιδεολογικό υπόβαθρο. Και δεν είναι δύσκολο να πειστείς γι αυτό, αν σου πιπιλίζουν το μυαλό κάθε μέρα όλοι όσοι ωφελούνται από αυτή την ομαδική παραίσθηση.

Η αλήθεια είναι ότι από το 1974 και μετά, αυτή την χώρα την κυβερνούν δύο εταιρείες. Όπως και τις περισσότερες αναπτυγμένες χώρες στον κόσμο. Έστω και αν στην αρχή ξεκίνησαν σαν κόμματα με ιδεολογικές διαφορές.

Βέβαια, για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, η ΝΔ, το 74 στελεχώθηκε με έμπειρα στη διακυβέρνηση στελέχη, στελέχη δηλαδή που είχαν καταφέρει παλαιότερα, μέσα από άλλες κομματικές κρησάρες, να αποδείξουν ότι δεν είχαν ιδεολογικά κολλήματα, πέραν από έναν αδρανιακό αντικομμουνισμό. Και αυτός, όμως, τους τελείωσε με την πάροδο των ετών της μεταπολίτευσης. Ενώ το ΠΑΣΟΚ, δημιουργήθηκε από στελέχη που σε μεγάλο ποσοστό είχαν πραγματικό ιδεολογικό υπόβαθρο, αναγκάζοντας τον Ανδρέα να φτύσει αρκετό αίμα μέχρι να διαγράψει όσους δεν ήταν αρκετά σκληρόπετσοι και υποτακτικοί.

Πλέον, τόσα χρόνια μετά την ίδρυσή τους και από τη στιγμή που και τα δύο κόμματα επέζησαν από τους φυσικούς θανάτους των ηγετών τους, έχει συντελεστεί μετά βαΐων και κλάδων η μετάλλαξή τους σε εταιρείες. Δύο εταιρείες είναι τα δύο μεγάλα κόμματα, δυο εταιρείες που λυσάνε για εξουσία γιατί, πολιτική εξουσία σημαίνει χρηματικές ροές και κέρδη, δύο πράγματα χωρίς τα οποία οι εταιρείες δεν μπορούν να επιζήσουν για πολύ.

Αλλά ταυτόχρονα αποτελούν και δυο πανίσχυρα κατατεθέντα σήματα, δύο καταπληκτικά brandnames. Και τα brandnames δεν τα διαλύεις εύκολα, δεν αποχωρείς από αυτά. Τόσο κόπο έχεις κάνεις όλα αυτά το χρόνια, τόσες αφίσες κόλλησες, τόσο κόσμο έδειρες σαν φοιτητής, τόσα χρόνια πέρασες σαν «δεξί χέρι» για να μην πω σαν δεξιός αδένας της βουβωνικής χώρας εκείνου του άχρηστου μεγαλοστελέχους, τόσες κατουρημένες ποδιές προσκύνησες για να κάνεις όνομα εκεί μέσα, να τρέχεις τώρα να πας που; Είναι και κωλοκλάδος αυτός στον οποίο δραστηριοποιείσαι, με δύο μόνο μεγάλες εταιρίες και κάτι μικρομάγαζα στον πίσω δρόμο. Και η άλλη εταιρεία δεν πρόκειται να σε προσλάβει ενώ στον πίσω δρόμο κάνει κρύο.

Οπότε, αν τυχόν ρεφτείς καμιά ιδεολογία, πίνεις ένα ποτήρι νερό να φύγει η ξυνίλα και για να καλύψεις τον κώλο σου (απέναντι στον εαυτό σου) ότι δήθεν το παλεύεις το πράγμα, κάνεις δηλώσεις του τύπου «Οι απόψεις μου θα ακουστούν μέσα στα κομματικά όργανα». Και γαργάρες…

Δεν υπάρχει ιδεολογία στα δυο μεγάλα κόμματα, μόνο φιλοδοξία για ένα καλό κομμάτι από τα εταιρικά κέρδη. Αν υπήρχε ιδεολογία, δεν θα έπρεπε να έχει αποχωρήσει ο Βενιζέλος από το ΠΑΣΟΚ; Αν υπήρχε ιδεολογία, δεν θα έπρεπε να έχει διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ μετά την τελευταία εκλογική ήττα και να έχουν δημιουργηθεί δύο νέα κόμματα; Ομοίως και η Νέα Δημοκρατία το 1981 ή το 1993;

Πας καλά; Φεύγεις από τέτοια brandnames; Hexalen και άγιος ο Θεός!!!

Και αναμονή. Αναμονή μέχρι να πέσει το ώριμο μήλο…



Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2009

Πας καλά ρε νέος (υπουργός) ; ; ;


Τα σαΐνια του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας προσπαθούν με νύχια και με δόντια να μην βάλουν τη χώρα πάλι σε επιτήρηση. Διότι πιστεύουν ότι άλλο είναι να μπαίνεις εθελοντικά και άλλο να σε χώνουν με το ζόρι.

Αλλά πως το παλεύουν;
Προσπαθώντας να περιορίσουν τις δαπάνες; Να στήσουν κάποιο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου της ρεμούλας; Να περιορίσουν την φοροκλοπή και την φοροδιαφυγή; Τη μαύρη εργασία; Τονώνοντας τον ανταγωνισμό;

Π α ς κ α λ ά ρ ε ν έ ο ς ;
Ποιος θα τα κάνει αυτά; Ο Καρτελοφάγος Παπαθανασίου που επί Υφυπουργίας του ανασκολοπίστηκαν τα καρτέλ όλης της Βαλκανικής;

Αυτό που προσπαθούν με νύχια και με δόντια είναι να πείσουν τους κουτόφραγκους της Eurostat ότι η χώρα παράγει περισσότερα. Και άρα έχει περιθώριο να δανειστεί και άλλα. Βρωμοκοπάει εκλογές και δεν είναι σωστό να τις κάνεις επιτηρούμενος και με λιτότητες.

Με νούμερα, για να καταλαβαινόμαστε, προσπαθούν να μας πείσουν ότι κάθε χρόνο, ο μέσος Έλληνας (γέρος, νέος, παιδί, βρέφος, βιομήχανος, αγρότης, εργάτης, καταστηματάρχης, υπάλληλος κ.λπ.) παράγει, όχι περίπου 22.000 ευρώ (όπως λένε τα ισχύοντα στοιχεία) αλλά, 26.000 ευρώ!!! Δηλαδή η μέση τριμελής οικογένεια παράγει όχι 66.000 ευρώ αλλά 78.000 ευρώ!!!

Π α ς κ α λ ά ρ ε ν έ ο ς ; ; ;
Όχι 78 χιλιάρικα, όχι 66 αλλά ούτε 25 δεν εισπράττει η μέση οικογένεια. Χρωστάμε ως χώρα σε όσους μιλάνε (σκέτο) και από την άλλη προσπαθούμε να τους πείσουμε ότι είμαστε και πλούσιοι…

Την τελευταία φορά (πέρυσι) που προσπαθήσαμε να τους ψήσουμε να αναθεωρήσουν το ΑΕΠ κατά 26% η Eurostat ενέκρινε 9% και με το ζόρι (με βάση κάποια στατιστικά μοντέλα). Γιατί πιστεύουν στο ΥΠΟΙΟ ότι έναν χρόνο μετά θα τους εγκρίνουν και το υπόλοιπο;
Επειδή έγινε ανασχηματισμός;

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Περαίωση στο Νταβατζιστάν


"Δεύτερη ευκαιρία στις επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες να «κλείσουν» τις ανέλεγκτες φορολογικές υποθέσεις αλλά και να τακτοποιήσουν, με ιδιαίτερα ευνοϊκό τρόπο, τις οφειλές τους προς το ελληνικό Δημόσιο δίνει ο νέος υπουργός Οικονομίας Ι. Παπαθανασίου με τροπολογίες που κατέθεσε στη Βουλή." (από την Καθημερινή).
Για όσους δεν ξέρουν τι είναι η περαίωση έχω να σχολιάσω τα εξής:

Τα σαΐνια του Υπουργείου Οικονομικών δεν προλαβαίνουν. Δεν προλαβαίνουν να ελέγξουν. Βλέπετε όσοι Έλληνες δεν έχουν διοριστεί στο δημόσιο, άνοιξαν μαγαζί. Μαγαζί έχουν ανοίξει και πολλοί από αυτούς που έχουν διοριστεί στο δημόσιο αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Που να ελέγξεις, λοιπόν, τόσα μαγαζιά για φορολογικές παραβάσεις; Δεν προλαβαίνουν τα παιδιά να περάσουν από παντού.

Οπότε έχουν βρει το εξής καταπληκτικό κόλπο που πάει ως εξής:
Μικρομεσαιομαγαζάτορα, επειδή θεωρώ σίγουρο ότι κλέβεις την εφορία και το κράτος ή ακόμα και αν δεν το κλέβεις, επειδή έχουμε φροντίσει να κάνουμε τη φορολογική νομοθεσία τόσο δαιδαλώδη που αν σε ελέγξουμε θα σου αποδείξουμε ότι τόσα χρόνια κλέβεις, για να σου φύγει το άγχος της εύλογης αμοιβής που θα μας καταβάλεις για την παραπάνω απόδειξη, σου προτείνουμε τα εξής: Δώσε μας, επιπλέον των φόρων που πληρώνεις κάθε χρόνο, άλλα (έστω) 1500 ευρώ για κάθε χρόνο που δεν σε ελέγξαμε και εμείς θα θεωρήσουμε ότι σε ελέγξαμε και ότι όλα πήγαν καλά.

Σε ελεύθερη μετάφραση, σε γλώσσα της νύχτας, το ανωτέρω κείμενο βγαίνει ως εξής: Μικρομεσαιομαγαζάτορα, επειδή θεωρώ σίγουρο ότι, αν δεν σε προστατέψω από τις κακόβουλες επιθέσεις των φορολογικών μου υπαλλήλων, κάποιος θα βρεθεί να σου σπάσει το μαγαζί και να ανασκολοπίσει εσένα και τα παιδιά σου, δώσε μου 1.500 ευρώ για κάθε χρόνο και εγώ θα φροντίσω να σε προστατέψω από τα τζιμάνια των ΔΟΥ.
Νταβαντζιλίκια…

(στη φωτό, ο θηλυπρεπής νταβατζής κόντρα στην ενάρετη μικρομεσαία επιχείρηση)

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

Οι Ισραηλινοί παρεμποδίσαν το "Αρίων" με ακτίνες φωτονίων !!!



Για άλλη μια φορά οι Ισραηλινοί τόλμησαν να παρεμποδίσουν το υπό Ελληνική σημαία πλοίο «Αρίων» να προσεγγίσει τη Γάζα και να μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στους εγκλωβισμένους, βομβαρδισμένους και λιμοκτονούντες Παλαιστινίους.

Συγκεκριμένα και ενώ βρίσκονταν περίπου 160 χιλιόμετρα από τον προορισμό τους, Ισραηλινά πολεμικά βομβάρδισαν το Ελληνικό πλοίο με ισχυρές ακτίνες φωτονίων καθιστώντας την περαιτέρω πλοήγηση δύσκολη και αναγκάζοντας του 21 επιβαίνοντες να αποφασίσουν να γυρίσουν πίσω. Διότι τους είπαν ότι εκτός από το ότι τους έριξαν τους προβολείς στα μάτια, αν συνέχιζαν θα τους πυροβολούσαν κιόλας!!! « ‘Μας πλησίασαν πολύ κοντά και απείλησαν ότι αν συνεχίσουμε θα ανοίξουν πυρ’ τόνισε η Αραφ στο Ρόιτερ.»

Ο σχολιαστής μετά τα ανωτέρω νιώθει την ανάγκη να ξεστομίσει τα ακόλουθα:
α) Είμαι πολύ δειλός και δεν θα έκανα ότι έκαναν οι 21, δηλαδή να ανέβω στο πλοίο.
β) Αν δεν ήμουν τόσο δειλός και ανέβαινα στο πλοίο τότε δεν θα γύρναγα πίσω επειδή μου ρίχνουν φως με προβολείς. Δεν είμαι φιλμ για να φοβάμαι μην καώ. Βλέπετε, από τη στιγμή που οι Ισραηλινοί, μόνο τις τελευταίες μέρες, έχουν σκοτώσει περίπου 1.000 ανθρώπους στη Γάζα, θα θεωρούσα αυτονόητο ότι το Ισραηλινό ναυτικό θα προσπαθούσε να με σταματήσει. Αν θες να δημιουργήσεις ντόρο (γιατί περί αυτού πρόκειται τελικά…) και διεθνή κατακραυγή δεν γυρνάς πίσω επειδή σε φώτισαν με τους προβολείς. Φαντάζομαι ότι προχωράς μέχρι το τέλος…
γ) Αν οι Παλαιστίνιοι είχαν το αγωνιστικό πνεύμα των επιβαινόντων στο «Αρίων» από καιρό θα μίλαγαν Ισραηλινά και θα ήταν περιζήτητοι για υπάλληλοι εταιριών δημοσίων σχέσεων. Ομοίως βέβαια και αν είχαν το δικό μου αγωνιστικό πνεύμα, με τη διαφορά ότι εγώ δεν αποφάσισα να συμμετέχω σε τέτοια αποστολή.
δ) Υποθέτω ότι ο μεγαλύτερος φόβος κάποιων από τους επιβαίνοντες θα ήταν μη τυχόν και δεν τους εμποδίσει κανείς να φτάσουν στη Λωρίδα της Γάζας...

Έχω την εντύπωση ότι τα πάντα έγιναν για να λένε κάποιοι αργότερα στο βιογραφικό τους ότι κάποτε ανέβηκαν σε ένα πλοίο και προσπάθησαν να βοηθήσουν τους βομβαρδιζόμενους στη Γάζα.

Δεν θα λένε όμως κουβέντα για το ότι γύρισαν πίσω με το πρώτο φως του προβολέα…

Ήταν ένα μικρό καράβι...το "Τurgut Reis"


Το καραβάκι λοιπόν, το έλεγαν (δηλαδή το λένε ακόμα ) «Τurgut Reis» και χτες, ο καπετάνιος του, λάτρης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, αποφάσισε να πάει να δει το ναό του θεού της θάλασσας στο Σούνιο.

Το γεγονός δημιούργησε σωρεία παρεξηγήσεων στους ευέξαπτους Έλληνες δημοσιογράφους οι οποίοι από σήμερα το πρωί κράζουν και διαμαρτύρονται γράφοντας τα διάφορα συνήθη αναληθή του τύπου,«Τουρκική φρεγάτα έξω από το σπίτι του Καραμανλή στη Ραφήνα» ενώ είναι ξεκάθαρο ότι:
α) Η φρεγάτα έφτασε μόλις μέχρι το Σούνιο και δεν παρενόχλησε τον μεσημεριανό ύπνο του Έλληνα Πρωθυπουργού.
β) Η φρεγάτα, όπως είπαμε παραπάνω, δεν ήταν τουρκική παρά μόνον τουριστική

Το περιστατικό ξεκίνησε στις 9 το πρωί όπου το τουρκικό σκάφος αναψυχής πέρασε το στενό μεταξύ Εύβοιας και Άνδρου. Ο καπετάνιος, γνωρίζοντας ότι οι Έλληνες ψάχνουν ευκαιρία να κατηγορήσουν, έπλεε σιγά σιγά και με προσοχή στους ψαράδες μέσης και παράκτιας αλιείας, οπότε του πήρε τέσσερις ώρες να φτάσει μέχρι το Σούνιο. Ήταν εκεί γύρω στη μία το μεσημέρι, έδειξε τον ναό στο πλήρωμα της δεξιάς πλευράς του σκάφους, έκανε αναστροφή, το έδειξε και στους αριστερούς και έφυγε με τους ίδιους αργούς ρυθμούς, βγαίνοντας στα διεθνή νερά του Αιγαίου στις πέντε το απόγευμα. Για αυτήν την αναστροφή εντός των, προσφάτως αγιασμένων κατά τα Θεοφάνεια, ελληνικών υδάτων οι Έλληνες δημοσιοράφοι τον κατηγορούν ότι παραβίασε κάθε έννοια αβλαβούς διέλευσης...

Πάντως, όπως φαίνεται και από την γραφική αναπαράσταση της εφημερίδας "Τα Νέα" είναι προς τιμήν του το γεγονός ότι το περιστατικό συνέβει εντός του ωραρίου νάιν του φάιβ με αποτέλεσμα να μην επιβαρυνθεί με υπερωρίες ο προϋπολογισμός του Ελληνικού Κράτους για την έκδοση διαβημάτων κ.λπ. κ.λπ.

Τέλος, για να μιλήσουμε και λίγο σοβαρά, όταν τα πράγματα φτάνουν εκεί, τι θα κάνεις; Θα τον στείλεις στον πάτο του Αιγαίου; Το θέμα είναι τι έχεις κάνει με την εξωτερική σου πολιτική και την "άσχημη κοιμωμένη της πραγματικότητας" που έχεις για Υπουργό Εξωτερικών όλα αυτά τα χρόνια ώστε να μην αποφασίσουν να αρχίσουν οι Τούρκικες φρεγάτες να τραβάνε χειρόφρενα έξω από το Σούνιο...

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

Άρης Σπηλιωτόπουλος, tabula rasa και άλλες άγνωστες λέξεις...


«Είμαστε ανοικτοί και θα είμαστε ανοικτοί στο πλαίσιο του διαλόγου σε όλα τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, σε όλους τους πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους. Άρα, προσερχόμαστε σ’ έναν διάλογο, ο οποίος εξ αρχής θα είναι tabula rasa», δήλωσε χθες ο υπουργός Παιδείας κ. Αρης Σπηλιωτόπουλος, μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή.

Για όσους, δικαιολογημένα, έχουν άγνωστες λέξεις ή φράσεις στο ανωτέρω απόσπασμα, ο Σχολιαστής θέλει να διευκρινίσει τα εξής:

Tabula rasa: Κατά λέξη, έχω την εντύπωση ότι σημαίνει «άγραφη πλάκα». Έκφραση που χρησιμοποιείται φαινομενικά όταν κάτι αρχίζει από το μηδέν, από λευκό χαρτί, αλλά στην πράξη όταν κάποιος θέλει να πουλήσει μούρη ότι ξέρει κάνα δυο λέξεις από λατινικά. Χρησιμοποιείστε το με προσοχή αλλά σε καμιά περίπτωση, όσο και αν ζοριστείτε, μην πείτε τη φράση: "Γυναίκα, έχει τελειώσει το Tabula rasa στην τουαλέτα."

Διάλογος: Ενέργεια στην οποία προβαίνει πάντα η κάθε κυβέρνηση πριν τελικά ασελγήσει σύμφωνα με τις αρχικές της απόψεις.

Άρης Σπηλιωτόπουλος: Στέλεχος της παρούσας Κυβέρνησης. Εξελέγη βουλευτής το 2004 αλλά δεν υπουργοποιήθηκε αμέσως γιατί ο Πρωθυπουργός τον κρατούσε ως χρυσή εφεδρεία. Από τον Σεπτέμβρη του 2008 διετέλεσε με επιτυχία Υπουργός Τουρισμού, με κορυφαία στιγμή την ξενάγηση γνωστής μοδίστρας από τη χώρα της ευκαιρίας (λαντ οβ οπορτσιουνιτι), στην Ακρόπολη . Στο τέλος της ξενάγησης δήλωσε ότι η κολεξιόν του Tommy Hilfiger είναι εμπνευσμένη από τη γαλανόλευκη. Επισυνάπτεται σχετική φωτογραφία. Εδώ και λίγες μέρες έχει αναλάβει το Υπουργείο Παιδείας (και Θρησκευμάτων).

Κώστα Καραμανλή: Αιτιατική του "Κώστας Καραμανλής". Πρόκειται για τον Πρωθυπουργό της Χώρας, μα πάνω απ’ όλα άνθρωπο, αφού επέλεξε τον ανωτέρω Άρη Σπηλιωτόπουλο μια φορά για εκπρόσωπο του κόμματός του και δυο φορές για Υπουργό της Κυβέρνησης του.

Ασύμμετρη Αστυνομία



Σαν σχολιαστής αισθάνομαι την ανάγκη να δώσω θερμά συγχαρητήρια στην Ελληνική Αστυνομία η οποία μετά την απαγωγή του εφοπλιστή Παναγόπουλου, με συντονισμένες κινήσεις, ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση κατάφερε να ενημερώσει όλους τους φαρμακοποιούς της χώρας για το είδος των φαρμάκων που είναι απαραίτητα στον συμπαθέστατο ακτοπλόο, μέλος μιας ομάδας ικανότατων επιχειρηματιών που έχουν κάνει το ταξίδι Πειραιά – Πάτμο – Πειραιά να κοστίζει σε μια τετραμελή οικογένεια γύρω στα 600 ευρώ. Συγχαρητήρια.

Πάντως, ανεξάρτητα από το αν ο Παναγόπουλος θα πάρει τελικά τα χάπια του ή όχι, το θέμα είναι ότι, είναι τέτοια η κατάντια μας που, όπου να ’ναι, θα γεμίσουν πάλι τα βουνά με λήσταρχους και οι δρόμοι με ιδιωτικόμπατσους σε μηχανές που θα ακολουθούν πιστά θωρακισμένες λιμουζίνες. Και η πλέμπα θα έχει πάντα την αστυνομία που δεν της αξίζει, να κυνηγά γριούλες, φοιτητές και χασικλήδες.

Για τους δικηγόρους, δεν με νοιάζει…

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009

Στήσαν τα κόκκαλα χορό!!!


Από την Ελευθεροτυπία: «Το ΠΑΣΟΚ θα πληρώσει στον Κ. Μητσοτάκη τα 100.000 ευρώ για να μη βγάλει σε πλειστηριασμό το πατρικό σπίτι του Κ. Λαλιώτη στα Δολιανά Αρκαδίας...
Πρωτοφανής η είδηση ένα κόμμα να καταβάλλει αποζημίωση σε έναν πρώην πρωθυπουργό. Όμως το ΠΑΣΟΚ οδηγήθηκε σε αυτή μετά την απόφαση του κ. Μητσοτάκη να βγάλει σε πλειστηριασμό το σπίτι σε εφαρμογή καταδικαστικής απόφασης του Κ. Λαλιώτη για την υπόθεση «Mayo», έπειτα από προσφυγή του. Το δικαστήριο είχε υποχρεώσει τον κ. Λαλιώτη να του καταβάλει αποζημίωση 100.000 ευρώ για συκοφαντική δυσφήμηση. Το ποσό των 20.000 είχε αποφασίσει το δικαστήριο να καταβάλει ο κ. Μητσοτάκης στον κ. Λαλιώτη.»

Ύστερα από όλα τα ανωτέρω, και μη τολμώντας να διαβάσω αυτά που ακολουθούσαν στο άρθρο, ως σχολιαστής οφείλω να πω τα εξής:

Ωλένες, κερκίδες, μηριαία, κνήμες και ινιακά,
βρεγματικά, σπονδύλια, ταρσοί, σαγόνια και πλευρά,
τρελό εστήσανε χορό και τρίζουν
και κάτω από των δέντρων τα κλαδιά
ολημερίς και ολονυχτίς τον γιο και εγγόνι βρίζουν!!

Τα κόκαλα θα πρέπει να έχουν ξεσηκώσει τον τόπο, εκεί στην είσοδο του πρώτου νεκροταφείου όπου υπάρχουν οι προσωρινές τελευταίες κατοικίες του πατέρα και του παππού (20 μέτρα διαφορά στο πλάι, μηδέν καθ’ ύψος) του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, Γιώργου Παπανδρέου.

Και δεν τρίζουν μόνο επειδή το παιδί και εγγόνι θα πληρώσει τον Μητσοτάκη που τόσο λάτρεψαν και οι δυο τους. Τρίζουν μάλλον και επειδή αναγκάζονται να συμφωνήσουν με τον Άρχοντα του Σκότους.

Ότι τι; Ότι, τελικά, το παιδί δεν κάνει….

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

Ανασχηματισμός και αριθμητική!!!


"Κλείσιμο της ψαλίδας μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων δείχνουν δύο νέες δημοσκοπήσεις που δημοσιεύονται στον Κερατιάτικο Τύπο, λίγα μόνο 24ωρα μετά τον ανασχηματισμό της Κυβέρνησης του Πανμέγιστου Πρωθυπουργού μας." Συγκεκριμένα μειώθηκε κατά δύο πόντους η διαφορά στη ψαλίδα των γκαλοπτζίδων κηπουρών που μας μετράνε και μας κλαδεύουν αναλόγως.

Αβίαστα συμπεράσματα:
Αφού η διαφορά μειώθηκε κατά δύο πόντους αυτό σημαίνει ότι ο ανασχηματισμός έπεισε έναν από κάθε εκατό νομάτους του εκλογικού σώματος, καθώς αυτός ο ένας φεύγοντας από το ΠΑΣΟΚ (Σκύλα) και πηγαίνοντας στη Νέα Δημοκρατία (Χάρυβδη) δημιούργησε αυτό το κλείσιμο της ψαλίδας.

Επομένως ο Πανμέγιστος, με την κίνηση που μηχανευόταν να κάνει τόσο καιρό και του τη χάλαγε ο Παπούλιας που δεν έβαζε κώλο κάτω να κάτσει στο Προεδρικό μέγαρο να του πάει τη λίστα με τους Υπουργούς ο Κωστάκης, κατάφερε να πείσει ένα μαλάκα σε κάθε εκατό ψηφοφόρους. Είναι λάθος όμως να πούμε ότι έπεισε «έναν μαλάκα και μισό» γιατί τότε η ψαλίδα θα είχε κλείσει κατά τρεις μονάδες κάτι το οποίο δεν επιβεβαιώνεται από τα γκάλοπ…

Σχεδόν Τελικό Συμπέρασμα: Μια παπάρα και μισή που είναι ο ανασχηματισμός, αν είχε καταφέρει να πείσει:
Α) έναν μαλάκα (κλείσιμο ψαλίδας κατά δύο μονάδες) και επιπλέον,
Β) έναν μαλάκα και μισό (κλείσιμο ψαλίδας κατά τρεις μονάδες)
τότε θα είχε εξαλείψει εντελώς τη διαφορά ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα και θα είχε κερδίσει τις εντυπώσεις.

Τελικό συμπέρασμα: Ο Καραμανλής δεν μπόρεσε να κερδίσει τις εντυπώσεις γιατί με τον ανασχηματισμό δεν κατάφερε να πείσει ούτε «έναν μαλάκα και μισό».

Ζητάδες, με το χέρι στο πιστόλι, πενθώντας την ψυχραιμία τους...


Σήμερα το πρωί κατέβαινα με την γυναίκα μου από τη συνηθισμένη μου διαδρομή, Αλεξάνδρας – Ιουλιανού – Σταθμό Λαρίσης με το αυτοκίνητό μου. Στην αρχή της Ιουλιανού μας προσπέρασαν με επιδέξιες σφήνες και μια μικρή ανάλαφρη σουζίτσα τρεις «ζητάδες», μαυροφορεμένοι, μαυροφορεμένοι από τον λαιμό μέχρι τα νύχια.

Ήταν ολίγον αδέσποτοι, θα έλεγα, γιατί ενώ ξεκίνησαν από το φανάρι της Αλεξάνδρας και Πατησίων με κατεύθυνση Πατησίων προς Ομόνοια, τελευταία στιγμή έστριψαν δεξιά στην Ιουλιανού καθώς η Πατησίων είχε μεγάλη κίνηση προς εκείνο το σημείο. Εκτός και αν επρόκειτο για μια προσπάθεια αιφνιδιασμού μου η οποία οφείλω να ομολογήσω πως πέτυχε πλήρως τον σκοπό της. Αιφνιδιάστηκα.

Κατεβαίνοντας την Ιουλιανού ο ένας τράβηξε μια μικρή σούζα λοιπόν, έκαναν και κάτι σφήνες προς εντυπωσιασμό του φιλοθεάμονος κοινού και πέρασαν το φανάρι της 3ης Σεπτεμβρίου και Ιουλιανού παραδόξως με πράσινο.

Το πράσινο εκείνο δεν το πρόλαβα, τα έχασα τα παιδιά από τα μάτια μου αλλά η απομάκρυνση των σωμάτων ασφαλείας από το αυτοκίνητο μου παραδόξως δεν με γέμισε με ανασφάλεια. Φτάνει με το καλό το πράσινό μου, ξεκινώ, και βλέπω μια πεζή να μαζεύει κάτι που είχε πέσει από ένα αυτοκίνητο μπροστά μου. Πατώ σιγά σιγά το φρένο και σταματώ για να περιμαζέψει η νεαρά δεσποινίς κάτι που εμένα που έμοιαζε με πεσμένο ημιαξόνιο, αν και δεν είμαι καθόλου σίγουρος για το πώς μοιάζει ένα ημιαξόνιο, πεσμένο ή όχι. Αντιλαμβάνομαι τότε ότι αριστερά έχει σταματήσει ο ένας εκ των τριών εφίππων που δρούσαν στις προηγούμενες παραγράφους, ο οποίος και της το ζητά και η οποία και του το δίνει. Ο δρόμος αδειάζει, ο νεαρός έφιππος προσπαθεί να καταλάβει και αυτός τι σόι μαραφέτι ξέρασε το μπροστινό μου αυτοκίνητο και ενδεχομένως να προσπαθούσε να καταλάβει αν η απώλεια θα μπορούσε να δημιουργήσει κίνδυνο. Ως εδώ καλά.

Συνεχίζω και σταματώ στο επόμενο φανάρι, Ιουλιανού και Αχαρνών. Συγκεκριμένα σταματώ εκεί που δεξιά υπάρχει ένα υπαίθριο πάρκινγκ, 15 μέτρα πριν την Αχαρνών. Εκεί λοιπόν στέκονται ξεκαβαλημένοι από τις μηχανές τους, αλλά καθόλου ξεκαβαλημένοι γενικότερα, οι άλλοι δύο έφιπποι, μες στις κατάμαυρες στολές, κοιτώντας με επιτηδευμένη ανησυχία προς τα πίσω αναρωτώμενοι που στο διάολο είναι ο συνάδερφος και ο ένας από αυτούς ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗ ΘΗΚΗ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΛΙΟΥ ΤΟΥ!!!

Προς στιγμή σκέφτηκα να κατεβάσω το τζάμι και να τους πω να χαλαρώσουν. Αλλά τότε συνειδητοποίησα γιατί οι στολές τους είναι μαύρες. Δυστυχώς πενθούν την ψυχραιμία τους…

Έβαλα πρώτη και έφυγα μόλις άναψε το φανάρι.

Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009

Δεν κάνουν επισκληρίδιο στο Έλενα γιατί δεν έχουν αναισθησιολόγους

Η γυναίκα μου θα γεννήσει σε τρεις μήνες περίπου το δεύτερο παιδί μας. Το πρώτο το γέννησε στο «ΜΗΤΕΡΑ», το δεύτερο, λόγω ανθηρής οικονομικής κατάστασης θα το γεννήσει στο «ΕΛΕΝΑ». Για τους μυριάδες φίλους που με διαβάζουν από την Ταϊλάνδη, διευκρινίζω ότι το πρώτο είναι ιδιωτικό ενώ το δεύτερο δημόσιο μαιευτήριο.
Το πρώτο παιδί το γέννησε με επισκληρίδιο δηλαδή, με τοπική αναισθησία που κάνει τον τοκετό λιγότερο επώδυνο. Είναι μια πρακτική που συνηθίζεται από τότε που οι άνθρωποι κατέβηκαν από τα δέντρα και ο γυναίκες σταμάτησαν να γεννούν στηριζόμενες στο τζάκι.
Παρόλα αυτά η γυναίκα μου ένιωθε ότι τα αυτονόητα μπορεί να μην είναι αυτονόητα. Και ρώτησε τον μαιευτήρα που την παρακολουθεί αν κάνουν επισκληρίδιο στο «ΕΛΕΝΑ». «Κανονικά ναι, αλλά τον τελευταίο καιρό επειδή κάποιοι αναισθησιολόγοι έχουν πάρει σύνταξη και επειδή δεν έχουν γίνει νέες προσλήψεις, όσους αναισθησιολόγους έχουμε τους χρησιμοποιούμε στο χειρουργείο (δηλαδή σε καισαρικές αλλά και σε άλλες γυναικολογικές επεμβάσεις) και όχι στην αίθουσα τοκετών…»

Φάε τη μπουνιά σου δικέ μου!!
Το 2009, το «ΕΛΕΝΑ», ένα από τα μεγαλύτερα μαιευτήρια της χώρας, με 7.000 γεννήσεις περίπου το χρόνο δεν έχει αναισθησιολόγο να κάνει επισκληρίδιο!!!

Αλλά τι να περιμένεις; Ο Πρωθυπουργός βάζει (και διατηρεί) Υπουργό Υγείας έναν διπλωμάτη. Όχι κάποιον γιατρό αλλά κάποιον για να διαχειρίζεται τις κρίσεις. Και ο Αβραμόπουλος μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικός σε πρακτικά ζητήματα αλλά το επικοινωνιακό το έχει ο άνθρωπος, με αυτό και μόνο πορεύεται τόσα χρόνια. Κατά τα λοιπά και ασήμαντα, πολλά νοσοκομεία έχουν ελλείψεις μέχρι και σε γάζες. Ο Αμερικάνος πρεσβευτής μας ξεφτιλίζει (με το δίκιο του) γιατί χρωστάμε 4 δις δολάρια σε αμερικάνικες φαρμακοβιομηχανίες και το ποντίκι που βρυχάται του βάζει τις φωνές. Οι γιατροί που έχουν συμβληθεί να εξετάζουν ασφαλισμένους του δημοσίου παραμένουν απλήρωτοι εδώ και έναν σχεδόν χρόνο από το αρμόδιο ασφαλιστικό ταμείο και δεν εξετάζουν πλέον τζάμπα. Το ίδιο και οι φαρμακοποιοί που είναι απλήρωτοι εδώ και 8 μήνες. Σύμφωνα με τον Αβραμόπουλο όμως, όλα καλά στην Υγεία, το έργο του το ολοκλήρωσε και ήταν έτοιμος λέει να αναλάβει νέο Υπουργείο.

Είναι τέτοιο το επικοινωνιακό θράσος που απορώ πως ο Αβραμόπουλος, εν μέσω όλων αυτών των κωμικοτραγικών για κράτος της ΕΕ καταστάσεων, κρατήθηκε και δεν έκανε και αυτός τελετή παράδοσης – παραλαβής στο Υπουργείο Υγείας, κάνοντας θετικό απολογισμό για το έργο που ολοκλήρωσε και υποδεχόμενος τον εαυτό του για ακόμα καλύτερες προοπτικές στην Υγεία…

Προσθήκη στις 12 Απριλίου 2009: Για το τι έγινε τελικά με τον τοκετό, διαβάστε τα εξής:

Εμπάργκο σε Ισραηλινά Προϊόντα


Αν και βρίσκω την ιδέα λίγο ρομαντική (γιατί τα αποτελεσματικά μποϊκοτάζ πρέπει να είναι διπλωματικά με πραγματική κλιμακούμενη πίεση από ισχυρές κυβερνήσεις - για φανταστείτε θαλάσσιο αποκλεισμό του Ισραήλ από κάποιο φανταστικό ευρωπαϊκό στρατό κάποιας φανταστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης) αντιγράφω τα εξής από το blog του Γιάννη Ζαμπετάκη environmentfood.blogspot.com :


"τις τελευταίες μέρες είμαστε όλοι μας άθελά μας...θεατές σε ένα θέατρο παραλόγου...σε ένα θέατρο που οι άμαχοι της Γάζας θα πεθαίνουν μέχρι ...ολοκληρωτικής εξαφάνισής τους...και οι ισχυροί του πλανήτη τούτου απλά θα χαζεύουν...εμείς, οι απλοί πολίτες, τι μπορούμε να κάνουμε?
μπορούμε να στείλουμε κάποια χρήματα στο λαό της Παλαιστίνης...αλλά αυτό που μπορούμε και ΠΡΈΠΕΙ να κάνουμε είναι να μποϋκοτάρουμε όλα όσα παράγει το Ισραήλ!από πορτοκάλια ...Jaffa μέχρι μουσική, ταινίες, λαχανικά και ...βιβλία!ότι βλέπετε να είναι Jewish...ή Israeli...πείτε ΌΧΙ!για τα παιδιά της Παλαιστίνης!αλλά και για την δική σας Αξιοπρέπεια!Διότι η μόνη πραγματική Δύναμη που έχουμε όλοι μας ως Πολίτες δεν είναι η Ψήφος μας κάθε 4 χρόνια αλλά η ψήφος που δίνουμε κάθε μέρα επιλέγοντας προϊόντα και υπηρεσίες!Ας την χειριστούμε πιο Σοφά!
Για την Ειρήνη! Στην Παλαιστίνη και στον Κόσμο όλον!
Γιάννης Ζαμπετάκης
http://www.zabetakis.net/
Επικ. Καθ. Χημείας ΤροφίμωνΠανεπιστήμιο Αθηνών "" Δείτε και εδώ http://www.berlin-athen.eu/index.php?id=79&tx_ttnews[tt_news]=842&tx_ttnews[backPid]=78&cHash=a7760b7e42 "


Είναι μια ιδέα ,αν και είμαι ενάντιος στην συλλήβδην τιμωρία όλων των Εβραίων. Το πρόβλημα μου είναι με το κράτος του Ισραήλ και τη συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων του... Και τέτοιες εταιρείες για να μποϊκοτάρω δεν ξέρω, εκτός ίσως από τα μάλλον δυσεύρετα πορτοκάλια από τη Jaffa.

Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009

Για το νήπιο με τις δυο σφαίρες, κατάστηθα...


Σήμερα είδα τη φωτογραφία ενός μικρού αγοριού με δύο κόκκινες τρύπες κατάστηθα, τρύπες από σφαίρες, σφαίρες από Ισραηλινούς.

Υπάρχουν κάποια πράγματα που σου θολώνουν το μυαλό, που σε κάνουν να θες να βγεις στο δρόμο και να κάνεις κακό, να κάνεις κακό σε οποιονδήποτε υποστηρίζει το Ισραήλ. Μόνο που δεν θα το κάνω επειδή δεν έχω την παιδεία τους…

Οι Ισραηλινοί, το τελευταίο ρατσιστικό κράτος στον κόσμο, πιστεύοντας ότι πρέπει να κατακτήσουν τις γαίες που κάποτε τους ανήκαν, και που πριν ανήκαν σε κάποιους άλλους, με βιβλιογραφία και συνείδηση βασισμένη στην βίβλο και στους σκοτωμούς της, εξοντώνουν, ψεκάζουν, κατακρεουργούν οποιονδήποτε τολμήσει να ψελλίσει απάντηση στην συνεχή τους βία.

Γιατί οι ρουκέτες της Χαμάς δεν είναι παρά ψίθυρος αντίδρασης μπροστά σε τείχη που σηκώνουν οι Ισραηλινοί για να εμποδίζουν φάρμακα και φαγητό να φτάσουν εκεί που πρέπει. Τι θες να κάνουν οι Παλαιστίνιοι όταν τα παιδιά τους πεθαίνουν; Πώς να απαντήσουν όταν βρίσκονται υπό διαρκή επίθεση; Όταν οι Ισραηλινοί δεν επιτίθενται με τανκς και αεροπλάνα χτίζουν τείχη και επιτίθενται με εμπάργκο.

Καταστρέφουν τις ζωές των ανθρώπων και όταν αυτοί ψελλίζουν ψιθύρους αντίδρασης μπαίνουν μέσα και σκοτώνουν τα παιδιά τους…

Την φωτογραφία την βάζω link εδώ γιατί δεν αντέχω να τη βάλω στο post… με πιάνουν τα κλάματα…

Μαύρες Σακούλες


Μαύρες σακούλες στα μάτια αλλά και στα χέρια έχουν οι συνεργάτες διαφόρων Υπουργών που καταργήθηκαν ή που αναδομήθηκαν.

Στο Υπουργείο που δουλεύω υπάρχουν 5-6 Υπουργοί, Υφυπουργοί και Γενικοί Γραμματείς.

Όταν γίνεται ανασχηματισμός οι διάδρομοι θυμίζουν παλιές Ελληνικές ταινίες με θέμα τη κατοχή, όπου στο τέλος οι αποχωρούντες Γερμανοί καίνε και σκίζουν και ξανακαίνε, μέσα σε βαρέλια, χαρτιά και αποδείξεις.

Μόνο που εδώ δεν υπάρχει φωτιά και βαρέλι. Αλλά σκίσιμο και μαύρη σακούλα. Όλα τα αποδεικτικά από διάφορα ρουσφέτια, όλα τα «προσωπικά» έγγραφα ηγεσίας και συμβούλων της, οποιοδήποτε έγγραφο που αν τυχόν πέσει σε χέρια αντίπαλου ή ομόσταβλου διαδόχου μπορεί να δημιουργήσει ερωτήματα, καταστρέφεται και σακουλιάζεται επιμελώς το απόγευμα και το βράδυ που έπεται του ανασχηματισμού.

Σχετικό ρεπορτάζ με μαύρες σακούλες από το Υπουργείο Οικονομικών προβλήθηκε χτες (7-1-2009) από το Mega.

Ο παλιός κατακτητής πολιτικός προϊστάμενος κάνει χώρο για τα ρεμουλοέγγραφα του επόμενου… Και ο επόμενος έρχεται με άποψη και με αέρα που έχει κάθε αυθεντία στο χώρο της, άσχετα από το αν είναι γιατρός και του αναθέτουν το Υπουργείο Δικαιοσύνης…

Ούτως ή άλλως, στο τέλος το πρόβλημα το λύνει πάντα η Υπηρεσία… 

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009

Ο Γαλαξίας και το Νέο Κυβερνητικό Σχήμα


Ο Γαλαξίας μας είναι μεγαλύτερος απ’ ότι πιστεύαμε αλλά, όπως πάντα πιστεύαμε σε λίγα (δισεκατομμύρια) χρόνια θα συγκρουστεί με τον Γαλαξία που εμείς στη Γη ονομάζουμε Ανδρομέδα.

Ύστερα από την ανωτέρω αποκάλυψη:
Ο Υπουργός Εσωτερικών Και Άλλων κύριος Πάκης Παυλόπουλος ανακοίνωσε την πρόσληψη νέων ειδικών και συνοριακών φρουρών για τη φύλαξη του παραπανίσιου χώρου που προέκυψε από τις ανακαλύψεις των αστρονόμων.
Ο αδυσώπητος τιμωρός κάθε εγχώριου καρτέλ στη Χώρα, Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Παπαθανασίου, ανακοίνωσε φοροαπαλλαγές για όσους θα κατοικίσουν στις νέες παραμεθόριες περιοχές.
Η αέναα χαρούμενη Υπουργός Εξωτερικών ζήτησε την παραμονή της στο εν λόγω Υπουργείο προκειμένου να μπορέσει να προσφέρει στη χώρα (αλλά και στον Πλανήτη) τις Υπηρεσίες της αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις που θα προκύψουν από πιθανούς νέους γείτονες.
Ο μπουζουκόβιος Υπουργός Μεταφορών ανακοίνωσε την αύξηση των εισιτηρίων των τραίνων καθώς κρίθηκε επιτακτική η ανάγκη για επέκταση του δικτύου με νέες υπερσύγχρονες γραμμές, εφάμιλλες των Ευρωπαϊκών της δεκαετίας του ’70.
Ο κουφός Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ αποφάσισε να σταματήσουν τα έργα στην Εθνική Οδό Κορίνθου Πατρών χωρίς όμως ο ανάδοχος που είχε επιλεγεί να σταματήσει να εισπράττει διόδια από τον έτοιμο δρόμο Αθηνών Θεσσαλονίκης. Τα πλεονάζοντα χρήματα από την εγκατάλειψη της Κορίνθου Πατρών θα διατεθούν για την εκπόνηση μελετών κατασκευής οδικού δικτύου στις νέες κτίσεις. Παράλληλα δόθηκε εντολή στο αρμόδιο τεχνικό τμήμα του Υπουργείου να βγει νέος αντισεισμικός κανονισμός με ακόμη περισσότερα σίδερα και μπετά για να αντέξουν τα κτίρια την επικείμενη σύγκρουση με την Ανδρομέδα.
Ο κ. Χατζηγάκης, αστός και νομικός και Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ανακοίνωσε καινοτόμο κοινοτικό πρόγραμμα για την Αγροτική Ανάπτυξη των νέων εκτάσεων, διευκρινίζοντας προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν θα χαθεί ούτε ένα ευρώ.
Τέλος ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων προσπαθεί να μεσολαβήσει ανάμεσα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και στην Εκκλησία της Ελλάδος που ερίζουν για την ιερά καθοδήγηση των νέων χωρών που έχουν προκύψει.
Ο Προεδρεύων του Υπουργικού Συμβουλίου, Πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής συνεχάρη τα μέλη της Κυβέρνησης και αμέσως μετά τη λήξη της συνεδρίασης του συγκεκριμένου οργάνου δήλωσε τα συνήθη: «Η Ελλάδα με νέα και ισχυρή κυβερνητική σύνθεση είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις και η Κυβέρνηση δουλεύει πυρετωδώς προς αυτή την κατεύθυνση. Τα νέα μέτρα θα έχουν άμεση ισχύ προκειμένου να μπορέσουμε να εκμεταλλευτούμε όλες τις ευκαιρίες που ανοίγονται για τη χώρα. Ελληνίδες Έλληνες: Θέλω να είστε σίγουροι πως και σε αυτή, την κρίσιμη για τον Τόπο μας, καμπή θα τα καταφέρουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων.»

Κλείνοντας, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, ο καλόγερος Εφραίμ δέχεται να ανταλλαγούν τεράστιες παραλιακές εκτάσεις – φιλέτο της μονής στο Άλφα του Κενταύρου με τη νήσο Μανχάταν της Νέας Υόρκης.

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Συγκαίγονται τα μπουτάκια του όπως λέει και ο Πανούσης


Βλέπετε, ο Κάρολος Παπούλιας πήρε το περιπολικό του λιμενικού (μεγέθους μεσαίου ταχύπλοου), καβάλησε τα κύματα μες το καταχείμωνο και έφτασε στο Αγαθονήσι παρακαλώ για τον αγιασμό των υδάτων.

Ενώ ο Κωστάκης, το βαρύγδουπο συγκαμένο θρεφτάρι με τις βαρύγδουπες συγκαμένες δηλώσεις, δεν τα κατάφερε να ξεμυτίσει από τη Ραφήνα. Ήταν να πάει στα Κύθηρα αλλά δεν ήταν καλός ο καιρός λέει. Που να τρέχεις με μίνι και ψιλοτάκουνα…

Σηκώθηκε λοιπόν το πρωί…
Έβαλε κάτι να φάει (σαντουιτσάκι με ψωμάκι, βόδι, ψωμάκι)...
Είδε κάτι υπόλοιπα από το Dvd της προηγούμενης βραδιάς που τον είχε πάρει ο ύπνος στον καναπέ...
Και πήγε στο λιμάνι της Ραφήνας να δει πως πιάνουν τα παλικάρια τον σταυρό!

Άντε Κώστα, και του χρόνου σε μια πισίνα κοντά στο σπίτι.