Βοήθα με φτωχέ να μη σου μοιάσω

Η αδύνατη μνήμη μου ανακαλεί από τα βάθη του περασμένου Ιανουαρίου, δηλαδή καμιά κατοστή μέρες πίσω, ότι το διακύβευμα πάνω στο οποίο ωρυόταν το όργιο Παπουτσής ήταν αν, προκειμένου να τη βγάλουμε καθαρή, θα πάγωναν οι αυξήσεις σε όλους τους μισθούς του δημοσίου ή μόνο σε αυτούς που υπερέβαιναν τα 2.200 ευρώ το μήνα. Και αυτά τα 2.200 θα ήταν τα μικτά ή τα καθαρά;

Τέσσερις μήνες και ένα πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης αργότερα, το διακύβευμα μπαίνει στο αν θα κόψουν και από τον ιδιωτικό τομέα τον 13ο και 14ο μισθό, όπως είναι σίγουρο ότι θα κάνουν στους μισθούς του δημοσίου και στις συντάξεις όλων.

Υποθέτω ότι κάποιους μήνες αργότερα το διακύβευμα θα μπαίνει στο αν θα πρέπει να δώσουμε όλοι τους πρωτότοκούς μας σκλάβους στο εξωτερικό...

Και τέλος πάντων, αυτό που με προβληματίζει είναι το εξής: Εφόσον μας επιβάλουν όρους που μέχρι τώρα δεν έχουν υποβληθεί ούτε σε χώρες που έχουν κηρύξει πτώχευση και αναδιάρθρωση του χρέους τους γιατί δεν επιλέγουμε το τελευταίο; Τι νόημα έχει να περάσουμε από την άθλια δημοσιοοικονομική κατάσταση κατευθείαν σε μέτρα χρεοκοπίας χωρίς προηγουμένως να πούμε ότι χρεοκοπήσαμε;

Για να το καταλάβουμε αυτό ας δούμε δυο πράγματα.

1. Τι σημαίνει αναδιαπραγμάτευση – αναδιάρθρωση χρέους: Φίλε δανειστή σου χρωστώ 300 δισ αλλά δεν μπορώ να σε πληρώσω στα πέντε χρόνια που λήγουν όλα. Οπότε, τι λες να σου τα δώσω σε δεκαπέντε χρόνια; Και όχι με επιτόκιο 4 ή 5% αλλά με 3 και πολύ σου είναι. Και όχι όλο το ποσό αλλά τα 220 από αυτά. Μα θα μου πείτε ότι αυτό είναι ανήθικο. Σας πληροφορώ λοιπόν ότι ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του καπιταλισμού είναι ότι είναι ανήθικος. Επίσης σας παραπέμπω στον καρδινάλιο Ρισελιέ και στο raison d’etat, κοινώς στο εθνικό συμφέρον. Τέλος σας ενημερώνω ότι από μόνη της η αναδιάρθρωση του χρέους θα σήμαινε ανακούφιση του προϋπολογισμού κατά αρκετά δισ ευρώ το χρόνο.

2. Γιατί, τώρα όλοι σκίζονται να μας βοηθήσουν ενώ πριν τρεις τέσσερις μήνες ούτε να το ακούσουν δεν ήθελαν; Μα γιατί αφενός ήθελαν να εκμεταλλευτούν την αναχρηματοδότηση του χρέους μας με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο επιτόκιο. Πρέπει να δανειστήκαμε πάνω από 20 δισ με τρελά επιτόκια άνω του 6%. Επίσης είχαν την ελπίδα ότι αυτό το, δικό τους, πάρτι με τα τρελά επιτόκια θα συνεχιζόταν για λίγο ακόμα.

Όμως μην νομίζετε ότι ακόμα και έτσι έχουν βγει ζημιωμένοι. Οι Γερμανοί, οι οποίοι θα μας δανείσουν με 5%, θα δανειστούν με 3,5%. Δηλαδή θα έχουν 1,5% κέρδος από το δάνειο. Βλέπετε, η βοήθεια δεν είναι τζάμπα. Είναι δανεικά τα οποία και θα γυρίζουμε πίσω.

Επομένως στο αρχικό ερώτημα «Τι νόημα έχει να περάσουμε από την άθλια δημοσιοοικονομική κατάσταση στα μέτρα ξεσκίσματος χωρίς να πατήσουμε το κουμπί της χρεοκοπίας;» η απάντηση είναι ότι έχει και παραέχει. Η «βοήθεια» αυτή δεν είναι βοήθεια προς εμάς. Είναι στην ουσία μια εξασφάλιση του ΔΝΤ προς τους πιστωτές, δηλαδή προς τις τράπεζες και τους μεγαλοκεφαλαιούχους (δεν μου αρέσει ο όρος κερδοσκόπος, είναι σαν να βρίζεις έναν καρχαρία ότι είναι καρχαρίας) ότι θα πληρωθούν τα πάντα, ακόμα και με τα πρόσφατα τοκογλυφικά επιτόκια.

Μα αφού τόσα χρόνια ζούσαμε πάνω από τις δυνάμεις μας, μας λένε. Ακόμα και αν είναι έτσι για κάποιους δημοσίους υπαλλήλους, δεν νομίζω ότι αυτό ισχύει για την πλειοψηφία τους. Πέραν όμως του αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με αυτό, σίγουρα δεν πιστεύω ότι φταίνε οι συνταξιούχοι, το 75% των οποίων παίρνει σύνταξη κάτω από τα χίλια ευρώ. Από την άλλη δεν είδα ποτέ μια προσπάθεια πραγματικού πόθεν έσχες. Μα είναι δύσκολο, θα μου πείτε.

Είναι; Και τι λέτε αν η κυβέρνηση αποφάσιζε να κλείσει τις τράπεζες για δυο μέρες, να ξεψαχνίσει (ένα απλό ερώτημα στις τραπεζικές βάσεις δεδομένων είναι) τα ΑΦΜ όλων μας σε όλες τις τράπεζες και όσοι εμφανίζονταν να έχουν αθροιστικά πάνω από 250.000 ευρώ σε λογαριασμούς να έπρεπε να τεκμηριώσουν το που τα βρήκαν; Και βέβαια αδυναμία τεκμηρίωσης να σημαίνει αδρή φορολόγηση ή και δήμευση, ανάλογα με την απασχόληση του καθενός μας. Αλλά αν λες τέτοια σου λένε ότι στρέφεσαι εναντίον της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος και ότι θες να φύγουν όλα τα λεφτά στο εξωτερικό. Επίσης σου λένε ότι παραβιάζεις προσωπικά δεδομένα. Στα οποία πάντα το κράτος είναι ευαίσθητο όταν η αξιοποίησή τους στρέφεται εναντίον αυτών που τα έχουν... Οι οποίοι είναι και αυτοί που τα θέτουν.

Με 360 δισ καταθέσεις στις τράπεζες όλο και κάτι θα περίσσευε για τα χρέη, δεν νομίζετε; Αλλά αυτά δεν γίνονται, δεν γίνονται γιατί οι πρώτοι που θα πιαστούν θα είναι κάτι πρώην Πρωθυπουργοί και κάτι νυν και πρώην και ενδεχομένως και αεί Υπουργοί. Οπότε, για να μην γίνουν αυτά ας κόψουμε τις συντάξεις όλων. Βοήθα με φτωχέ να μην σου μοιάσω...

Στην πρώτη φωτογραφία ένα ασθενοφόρο. Δεν θυμάμαι όμως αν, εκείνη τη μέρα, το ασθενοφόρο είχε έλθει για να παραλάβει τον Γλέζο μετά την επίθεση που είχε δεχτεί από τον πάνοπλο σιδερόφρακτο προστάτη του πολίτη ή αν είχε έρθει για να παραλάβει τη δημοκρατία. Είναι και λίγο δυσδιάκριτο εδώ που τα λέμε...

Στην δεύτερη φωτογραφία, κάτι που μας λένε ότι δεν είναι για πούλημα. Χαααα!!!!