Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Το κίνημα των διοδίων

Ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις, λέει, λαμβάνει το κίνημα των διοδίων. Για όσους δεν γνωρίζουν τι είναι το κίνημα των διοδίων, με δυο λέξεις είναι η άρνηση ολοένα και μεγαλύτερου αριθμού πολιτών να πληρώσουν τα διόδια στις εθνικές οδούς.
Ο Σχολιαστής, καθότι κατ’ εξακολούθηση έχει υπάρξει αφενός ψυχαναγκαστικά υπάκουος στους νόμους και αφετέρου γνωστή, στους φίλους του, κότα, δεν είναι καθόλου σίγουρος ότι την επόμενη φορά που θα βρεθεί σε διόδια θα κατέβει και θα σηκώσει τις μπάρες με τα χέρια του. Βλέπετε, θεωρώ ότι όταν όλοι σταματήσουμε να εφαρμόζουμε τους νόμους τότε απλά θα υπερισχύσουν οι ισχυρότεροι. Σε μια αναρχική κοινωνία οι οπλισμένοι φασίστες μάλλον θα τα καταφέρουν καλύτερα απέναντι σε μια ομάδα ειρηνόφιλων.
Όμως:
Σαν πας (οδηγώντας) στην Καλαμάτα πρέπει να πληρώσεις, πήγαινε – έλα (βενζίνες, διόδια, λάδια, λάστιχα), τουλάχιστον 75 ευρώ. Το ίδιο και για την Πάτρα, ή τη Λαμία. Αν τώρα κάνεις την αποκοτιά να περάσεις και Ρίο – Αντίρριο για να πας, ας πούμε, Αγρίνιο, τότε θες 100 ευρώ. Για Θεσσαλονίκη πρέπει να πάρεις θεσσαλονικοδάνειο: 175 ευρώ.

Θα μπορούσα να συνεχίσω για πολύ ώρα αλλά πιστεύω ότι όλοι καταλάβαμε ότι δικαίωμα να ξεμυτίσουν από το σπίτι τους έχουν πια μόνο οι έχοντες. Το ίδιο έχει συμβεί (το κακό από κει ξεκίνησε) και με τα διόδια της Αττικής οδού. Όπου για να κάνεις 3 χιλιόμετρα (Μεταμόρφωση – Κηφισίας) πρέπει να δώσεις 3 ευρώ. Και άλλα τόσα για να γυρίσεις, γιατί, διαχρονικά, το μεταναστευτικό ρεύμα από τη Μεταμόρφωση στη Κηφισίας δεν ήταν αρκετά δυνατό. Αναφέρω την Αττική οδό λίγο ύπουλα. Για να δείξω ότι για τις αποικιοκρατικές συμβάσεις δε φταίνε μόνο οι αποφάσεις του αλήτη του Σουφλιά αλλά και άλλων καθικιών πριν απ’ αυτόν.

Η κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται ότι η ουσιαστική απαγόρευση των μετακινήσεων (βενζίνη, διόδια, αύξηση εισιτηρίων τραίνου κ.λπ.) εξοργίζει τον κόσμο που νιώθει ολοένα και πιο περικυκλωμένος από νέους και νέους περιορισμούς. Τι να τον κάνω εγώ τον λουσάτο το δρόμο με τα τούνελ και τις χημικές τουαλέτες αν δε μπορώ να τον χρησιμοποιήσω; Από τη μία, στη πράξη, μου απαγορεύεις να κινηθώ και από την άλλη ξεσκίζεις τις τοπικές κοινωνίες που στηρίζονται πολύ, μα πολύ στον εσωτερικό τουρισμό. Και πηδάς και τα έσοδά σου. Αλήθεια πόσο μυαλό θες για να καταλάβεις ότι ο κόσμος δε φορά ρόλεξ όχι επειδή το κωλορόλογο πάει πίσω αλλά επειδή δε μπορεί να το αγοράσει; Πως περιμένεις να έχεις έσοδα από τη βενζίνη όταν ο κόσμος θα σταματήσει να μετακινείται; Από τα διόδια, όταν όσοι έχουν τα κότσια θα πείσουν και μας τους υπόλοιπους ότι είναι σωστό το σήκωμα της μπάρας και όχι η καταβολή τους;

Η κυβέρνηση ευαγγελίζεται ελεύθερα επαγγέλματα αλλά το θεόκλειστο επάγγελμα του κατασκευαστή αυτοκινητοδρόμων (που ακόμα δεν έχει κατασκευάσει τίποτα αλλά εκμεταλλεύεται τους έτοιμους και πληρωμένους από εμάς) δεν το αγγίζει με τίποτα. Άνοιγμα των μεταφορέων, των φαρμακοποιών, των δικηγόρων, των συμβολαιογράφων και άλλων κερατάδων που μας εκμεταλλεύονται και μας δαγκώνουν με το ζόρι. Αλλά οι μεγαλοκατασκευαστές στο απυρόβλητο. Δυο κοινοπραξίες που ελέγχουν όλους μας τους δρόμους.

Επειδή όμως δε βλέπω ιδιαίτερα ανακλαστικά της κυβέρνησης απέναντι στη κοινωνία, πιστεύω ότι το κίνημα των διοδίων είναι απλά μια πρόγευση. Έχει επίσης ενδιαφέρον ότι η πρώτη επιτυχημένη αντίδραση της κοινωνίας ξεκινά από ένα χώρο που δεν τον έχουν στεγανοποιήσει και κοπρίσει οι επαγγελματίες συνδικαλιστές.

Στη φωτογραφία πολλά μικρά ψαράκια και ένα μεγάλο. Από εδώ.

Για επιστροφή στην κεντρική σελίδα της υποκειμενικής ενημέρωσης πατήστε εδώ.

2 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Eίναι ωραίο και υγειές να αντιδρά η κοινωνία σε κάτι εξόφθαλμα άδικο και παράλογο.
Αλλά σε τέτοιου είδους αντιδράσεις κρύβεται πάντα ο κίνδυνος της υπερβολής και ο ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος στον εθισμό στην παραβατικότητα και στην παρανομία...

O Σχολιαστής είπε...

Ισχύουν αυτά που λες, 100%. Γι αυτό και πρέπει ο νομοθέτης να προσέχει όταν βγάζει ένα νόμο ώστε αυτός να βοηθά και όχι να σε κάνει με το ζόρι Παμιτζή…