Αναρτήσεις
Η Αλέκα, σε ομιλία της, εξαπόλυσε επίθεση σε όσους αποχώρησαν το 1991 από το κόμμα, τους οποίους χαρακτήρισε "ποντίκια": «Έβλεπες αυτό το καράβι το κομμουνιστικό να το εγκαταλείπουν αρκετά ποντίκια, και γνωστά ποντίκια, και σημαντικά ποντίκια.»
Ποντίκια λοιπόν, σύμφωνα με την Αλέκα, όσοι εγκατέλειψαν το κομμουνιστικό καράβι.
Στο επερχόμενο συνέδριο του ΚΚΕ τον Φλεβάρη, θα ανακοινωθεί επισήμως, ύστερα από σκέψεις, ολομέλειες, και συζητήσεις δύο δεκαετιών από την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού ότι «η συνεπής πορεία της οικοδόμησης του σοσιαλισμού σταματά στον Ιωσήφ Στάλιν και από εκεί και πέρα σημειώνεται η «δεξιά οπορτουνιστική στροφή» με τον Νικίτα Χρουστσόφ, η οποία συνεχίζεται με τον Λεονίντ Μπρέζνιεφ και κορυφώνεται με την «περεστρόικα» του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ».
Ααααχ πατερούλη, έφυγες το ‘53 και ορφάνεψε η Αλέκα. Τελικά σε αυτόν τον κόσμο δεν έχεις δικαίωμα να αλλάξεις πολιτική άποψη, πόσο δε μάλλον να πεθάνεις. Συγνώμη, λάθος, επαναδιατυπώνω: Σε αυτόν τον κόσμο έχεις δικαίωμα να αλλάξεις πολιτική άποψη μόνο για να ενταχθείς σε κάποιο ΚΚ. Ο περιορισμός του να μην πεθάνεις παραμένει βέβαια. Δυστυχώς ο Στάλιν δεν συναισθάνθηκε τις ιστορικές του ευθύνες απέναντι στον Περισσό και εγκατέλειψε το ΚΚ Σοβιετικής Ένωσης το 1953, προφασιζόμενος θάνατο από εγκεφαλικό επεισόδιο, αφήνοντας τα ινία στον δεξιό Νικίτα. Εκεί κατέληξε το ΚΚΕ μετά από είκοσι χρόνια σκέψης…
Τι σημασία έχει αν ο Στάλιν έσφαξε κόσμο και κοσμάκη πριν τον δεύτερο παγκόσμιο και αν έστελνε στα γκούλαγκ, ως προδότες, όσους έρμους Σοβιετικούς κατάφεραν να επιζήσουν από την αιχμαλωσία των γερμανών σε στρατόπεδα πείνας και εργασίας; Αν εκτελούσε κατά το δοκούν συνεργάτες του, κολλώντας τους τη ρετσινιά του προδότη; Αν έστειλε όλη τη διανόηση, που δεν τον έγλειφε, στο Σιβηρικό ψυγείο και από κει στο θάνατο; Αν συμμάχησε με τους Γερμανούς και έστειλε δυνάμεις κατοχής στη μισή Πολωνία, δρώντας γνήσια ιμπεριαλιστικά, μέχρι που του την έπεσε ο Χίτλερ; Τι σημασία έχει αν το πούλησε το τιμημένο ΚΚΕ στον Ελληνικό εμφύλιο ;;; Ε Αλέκα;;;
Ποντίκια λοιπόν, σύμφωνα με την Αλέκα, όσοι εγκατέλειψαν το κομμουνιστικό καράβι.
Στο επερχόμενο συνέδριο του ΚΚΕ τον Φλεβάρη, θα ανακοινωθεί επισήμως, ύστερα από σκέψεις, ολομέλειες, και συζητήσεις δύο δεκαετιών από την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού ότι «η συνεπής πορεία της οικοδόμησης του σοσιαλισμού σταματά στον Ιωσήφ Στάλιν και από εκεί και πέρα σημειώνεται η «δεξιά οπορτουνιστική στροφή» με τον Νικίτα Χρουστσόφ, η οποία συνεχίζεται με τον Λεονίντ Μπρέζνιεφ και κορυφώνεται με την «περεστρόικα» του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ».
Ααααχ πατερούλη, έφυγες το ‘53 και ορφάνεψε η Αλέκα. Τελικά σε αυτόν τον κόσμο δεν έχεις δικαίωμα να αλλάξεις πολιτική άποψη, πόσο δε μάλλον να πεθάνεις. Συγνώμη, λάθος, επαναδιατυπώνω: Σε αυτόν τον κόσμο έχεις δικαίωμα να αλλάξεις πολιτική άποψη μόνο για να ενταχθείς σε κάποιο ΚΚ. Ο περιορισμός του να μην πεθάνεις παραμένει βέβαια. Δυστυχώς ο Στάλιν δεν συναισθάνθηκε τις ιστορικές του ευθύνες απέναντι στον Περισσό και εγκατέλειψε το ΚΚ Σοβιετικής Ένωσης το 1953, προφασιζόμενος θάνατο από εγκεφαλικό επεισόδιο, αφήνοντας τα ινία στον δεξιό Νικίτα. Εκεί κατέληξε το ΚΚΕ μετά από είκοσι χρόνια σκέψης…
Τι σημασία έχει αν ο Στάλιν έσφαξε κόσμο και κοσμάκη πριν τον δεύτερο παγκόσμιο και αν έστελνε στα γκούλαγκ, ως προδότες, όσους έρμους Σοβιετικούς κατάφεραν να επιζήσουν από την αιχμαλωσία των γερμανών σε στρατόπεδα πείνας και εργασίας; Αν εκτελούσε κατά το δοκούν συνεργάτες του, κολλώντας τους τη ρετσινιά του προδότη; Αν έστειλε όλη τη διανόηση, που δεν τον έγλειφε, στο Σιβηρικό ψυγείο και από κει στο θάνατο; Αν συμμάχησε με τους Γερμανούς και έστειλε δυνάμεις κατοχής στη μισή Πολωνία, δρώντας γνήσια ιμπεριαλιστικά, μέχρι που του την έπεσε ο Χίτλερ; Τι σημασία έχει αν το πούλησε το τιμημένο ΚΚΕ στον Ελληνικό εμφύλιο ;;; Ε Αλέκα;;;
Ααααχ Αλέκα. Τέτοια νοοτροπία ούτε στις ποδοσφαιρικές θύρες τυφλών οπαδών... Απλά ήθελα να ρωτήσω, αν κάποιος πεθάνει, Αλέκα, τον θεωρείς και αυτόν «ποντίκι» ή απλά θύμα του ιστορικού προτσές;
Κάτι πίνουν εκεί στον Περισσό... Εμπρός της γης οι γκολιασμένοι!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου