Ευθανασία και καύση των νεκρών

Λιγάκι μακάβριο οπότε αν δεν θέλετε, διαβάστε κάτι άλλο.

Χαμός γίνεται στην Ιταλία με την Ιταλίδα που ήταν δεκαεπτά χρόνια σε κόμμα… Η ιστορία είναι γνωστή, να μην την ξαναλέμε, τελικά η κοπέλα πέθανε, σίγουρα σαν αποτέλεσμα της διακοπής σίτισης που έγινε καθόλα νόμιμα.

Παρόλα αυτά βγαίνεις από τα ρούχα σου όταν ακούς διάφορους να λένε διάφορα. Κάτι παπάδες βγήκαν πάλι στην τηλεόραση να μας λένε ότι πρέπει να σεβόμαστε τα θελήματα του Θεού, λες και ξέρουν αυτοί ποια είναι αυτά τα θελήματα… Όλοι πρώτοι στο να δίνουν συμβουλές και στο καπάκι και δήλωση γιατρού να λέει ότι «εμάς η μπλούζα μας είναι άσπρη για να συμβολίζει τη ζωή, αν ήταν να σκοτώνουμε τον κόσμο θα φοράγαμε μαύρη μπλούζα». Εγώ πάλι, παραφράζοντας τον Μάο και την ρήση του για τα γατιά (μαύρη γάτα, άσπρη γάτα, ποντίκια να πιάνει), να προσθέσω ότι άσπρη μπλούζα, μαύρη μπλούζα τσεπούλα να έχει, φακελάκια να πιάνει...

Από την άλλη μαθαίνω ότι παράλληλα με την Ολυμπιακή, στην τελική ευθεία είναι και το θέμα της καύσης των νεκρών. Έτσι απάντησε ο κυρ Πάκης ο Παυλόπουλος στην Εύα Μελά, βουλευτή του ΚΚΕ. Ευχαριστούμε πανμέγιστε Πάκη που μας δίνεις, ή μάλλον που λες ότι θα μας δώσεις το αυτονόητο, δηλαδή το δικαίωμα στο να διαλέγουμε αν θέλουμε να μας φάει η φωτιά ή το χώμα. Μέχρι τώρα η εκκλησία διέταζε «χώμα και πάλι χώμα» και το κράτος υπάκουε. Εκκλησία και κράτος, κώλος και βρακί στην Ελλάδα οπότε το φλέγον θέμα, που αλλού έχει λυθεί εδώ και αιώνες, έχει ψιλοκολλήσει στο χώμα… Βλέπετε, η ταφή κάνει καλό λίπασμα ενώ, αντίθετα, με την καύση όλο το άζωτο φεύγει στην ατμόσφαιρα και αυτό που μένει είναι κάτι στείρα ορυκτά που τα λέμε στάχτες. Συν το ότι η εκκλησία υποστηρίζει ότι όταν θα έρθει η Δευτέρα παρουσία θα αναστηθούν οι νεκροί και θα σηκωθούν από τους τάφους αλλά όχι από τις τεφροδόχους. Είπαμε, παντοδύναμος ο Θεός θα αναστήσει τα κόκαλα αλλά για όσους έγιναν στάχτη είναι πολύ δουλειά, τους βλέπω να βολεύονται με ελαφάκι στη Δευτέρα παρουσία…

«Προσδοκώ ανάσταση νεκρών και ζωή του μέλλοντος αιώνος αμήν» ή κάπως έτσι έλεγε μια προσευχή που μου μάθαιναν στο κατηχητικό κάποτε. Και γω πλέον προσδοκώ διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους και ο καθένας στις δουλειές του. Τσινάει όμως η εκκλησία καθώς είναι γνωστό ότι συνήθως όταν χωρίζουν τα σιαμαία, το ένα πάει αδιάβαστο… Δεν μπορώ άλλους θεόσταλτους κανόνες φιλτραρισμένους από το παπαδαριό. Ο καλός αναρχικός ήταν κάποτε καλός κνίτης και σας διαβεβαιώ, από πρώτο χέρι, ότι ο πρώην ευσεβής χριστιανός έχει εξελιχθεί εδώ και χρόνια σε θρησκευόμενο χωρίς ταμπού και όρους. Θα είχε γίνει άθεος αλλά δεν μπορεί να εξηγήσει, εξελικτικά, την όραση. Παρόλα αυτά πιστεύω ακράδαντα ότι ο αθάνατος Θεός θα πρέπει να έχει πεθάνει στα γέλια με τις ιδιότητες που του προσδίδουμε κατά καιρούς. Τι σόι παντοδύναμος είναι άλλωστε…