Κυριακάτικες Συνεντεύξεις

Τελικά σε αυτή τη χώρα δεν πλήττεις ποτέ. Ανακαλύπτεις, δε, ότι πολιτικοί που δεν τους είχες σε πολύ μεγάλη υπόληψη, τελικά έχουν πολύπλευρες γνώσεις και δεξιότητες. Όπως για παράδειγμα ο τρανός θαλάσσιος βιολόγος που έχουμε για δήμαρχο στην Αθήνα, ο ανυπέρβλητος Νικήτας Κακλαμάνης. Ρωτήθηκε λοιπόν αν πιστεύει ότι υπάρχουν πρόσωπα στο εσωτερικό της ΝΔ που βιάζονται, όταν μιλούν από τώρα για τη μετα-Καραμανλή εποχή. Απάντηση: Ακούστε κ. Σαραντάκο, σε όλες τις θάλασσες, ακόμη και στις φουρτουνιασμένες, μόνο τα αφρόψαρα κυνηγούν στην επιφάνεια. Τα μεγαλύτερης θρεπτικής αξίας ψάρια βρίσκονται πάντα σε μεγαλύτερο βάθος. Γι αυτό είναι και περιζήτητα. (Έθνος της Κ).»
Δήμαρχε, ε Δήμαρχε! Το ξέρουμε ότι τα έχετε κάνει γενικώς οι πολιτικοί θάλασσα, δεν είναι ανάγκη να μας το τρίβεις και στη μούρη!!! Επίσης, είναι γνωστό ότι η θάλασσα είναι και φουρτουνιασμένη, το αντιλαμβανόμαστε όλοι εμείς που κινδυνεύουν να μας πνίξουν τα χρέη. Αυτό που δεν ήξερα ήταν ότι οι πολιτικοί βγάλατε βράγχια για να μην πνιγείτε… Να δω τι άλλο θα κάνετε! Εύγε ανυπέρβλητε δήμαρχε, εύγε, άντε να δούμε πότε θα γίνεις και αξέχαστος… Υποθέτω πλέον ότι μόλις τελειώσεις με τα υπόγεια παρκινγκ θα καταπιαστείς με τις υπόγειες σαμπ-μαρίνες…



Σε άλλη εφημερίδα, τώρα. Σε συνέντευξή του στο Βήμα, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος από τότε που κατέβηκε στην πολιτική και με αυτά που βλέπει στις αρχηγίες των κομμάτων, σιχτιρίζει που δεν τον βάφτισαν Ελευθέριο, απαντά στο ερώτημα γιατί το ΠΑΣΟΚ, αφού ζητά εκλογές με στόχο την αυτοδυναμία, αρνείται την άμεση εφαρμογή του εκλογικού νόμου Παυλόπουλου που δίνει και άμα λάχει δέκα έδρες παραπάνω στο πρώτο κόμμα. Λέει λοιπόν ο κυρ Βαγγέλης ότι τέτοιες θεσμικές μεταβολές πρέπει να διεξάγονται σε προεκλογικά ανύποπτο χρόνο και όχι τώρα που βρισκόμαστε λίγους μήνες πριν από τις ευρωεκλογές και με ανοιχτή την πιθανότητα διάλυσης της Βουλής και επιτάχυνσης των εκλογικών διαδικασιών. Άριστος χειριστής του λόγου ο Βαγγέλης και άμα του δώσεις χώρο το λέει το ζουμάκι, λίγο βερμπαλιστικά, λίγο βαρύγδουπα, αλλά το λέει: «Άλλωστε θα έβλαπτε το ΠαΣοΚ κάθε κίνηση που θα έδινε την εντύπωση συμπαιγνίας μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων και θα στρεφόταν κατά των μικρότερων κομμάτων»
Με λίγα λόγια, ποιος χέστηκε για το τι θα έβλαπτε τη χώρα. Για το αν θα τρέχουμε από κάλπη σε κάλπη για κάνα εξάμηνο. Σημασία έχει τι βλάπτει το κόμμα. Το μαγαζί. Από αυτό ζούμε ρε παιδιά. Άλλη δουλειά δεν έχουμε. Άσε που είναι ζούγκλα εκεί έξω. Οπότε, δεν δεχόμαστε να συμφωνήσουμε ποτέ και σε τίποτα γιατί τότε θα μας πουν ότι συμπλέουμε. Ότι κάνουμε συμπαιγνία. Στη νοοτροπία της κάθε αξιωματικής αντιπολίτευσης αυτή η λογική είναι πολύ βαθειά ριζωμένη. Γι αυτό και ο κόσμος δεν μπορεί να βγάλει ποτέ άκρη. Γιατί ξέρει ότι πάντα η αντιπολίτευση θα εναντιώνεται σε οτιδήποτε προτείνει μια κυβέρνηση, σωστό ή λάθος. Και γι αυτό πάντα οι κυβερνήσεις παίζουν το παιχνίδι τους όπως θέλουν. Γιατί ξέρουν ότι η αντιπολίτευση έχει φροντίσει να απαξιώσει τον εαυτό της μέσα από συνεχείς αρνήσεις. Μα καλά, θα πείτε. Χαζή είναι η αντιπολίτευση; Δεν το καταλαβαίνει αυτό; Το καταλαβαίνει αλλά ζει για την στιγμή που θα γίνει συμπολίτευση!!! Το πρόβλημα είναι όμως ότι στην ίδια λούμπα πέφτει παραδοσιακά και η Αριστερά… Η οποία είναι και το θύμα της υπόθεσης...
Τέλος, ο Ευριπίδης. Ως μέγας δραματουργός, θέτει τον κόσμο μπροστά από τις ευθύνες του. Και του βάζει το δίλημμα: Καραμανλής ή χάος; Α ρε Στυλιανίδη. Να σου πω κάτι; Και γω, αν είχα το δικό σου πολιτικό IQ και σύναμμα την δική σου ασέβεια απέναντι σε έναν νεκρό μαθητή, ώστε τη βραδιά του φόνου του να γλεντοκοπάω στα μπουζούκια, και παρόλα αυτά ο Καραμανλής με διατηρούσε Υπουργό τέτοια διλήμματα θα έβαζα στον κόσμο. Γλειψιματικού, δηλαδή χαρακτήρα. Ευτυχώς, από καθαρή τύχη επέλεξες αυτό το σύνθημα και όχι το «Καραμανλής ή Τανκς»…

Υστερόγραφο: Παιδιά, από 16/2/2009 εύχομαι καλή επιτυχία σε όσους θα αποφασίσουν να χρησιμοποιήσουν στην Μεσογείων το ΙΧ τους. Καλό κορνάρισμα στον δίκαιο αγώνα σας!