Φίλος προσπαθεί να πουλήσει ένα οικόπεδο πολύ κοντά σε μια παραλία. Εξήντα μέτρα από το κύμα. Ανάμεσα σε αυτό το οικόπεδο και την παραλία υπάρχει ένα άλλο οικόπεδο, και αυτό δικό του. Αλλά αυτό δεν το πουλάει. Πουλάει το πίσω.
Δεν έχει ιδέα για τις τιμές που επικρατούν στην τοπική αγορά. Επίσης, επειδή μένει μακριά από το μέρος αυτό, αποφασίζει να έρθει σε επαφή με έναν μεσίτη ο οποίος δείχνει αμέσως ενδιαφέρον για την περιοχή καθώς δεν του κρύβει ότι αποτελεί φιλέτον.
Επισκέπτονται την τοποθεσία και το μάτι του μεσίτη πέφτει κατ’ ευθείαν στο παραλιακό οικόπεδο. Αμέσως ενημερώνει τον φίλο ότι το από κάτω οικόπεδο είναι όλα τα λεφτά. Και του προσφέρει μια τιμή που είναι πάρα πολύ καλή. Ο φίλος ενθουσιάζεται και σκέφτεται: «Αφού το παραλιακό κάνει τόσα, έ, άντε το πίσω να κάνει είκοσι, βία εικοσιπέντε τοις εκατό πιο κάτω».
Αρχίζουν την κουβέντα για το πίσω οικόπεδο και όταν φτάνουν στο ψαχνό ο μεσίτης βάζει μια τιμή στόχο που μετά βίας ξεπερνά το ένα τρίτο του παραλιακού και όμορου οικοπέδου. Ο φίλος απορεί. Μα, τέτοια μεγάλη διαφορά για εξήντα μέτρα απόσταση από τη θάλασσα; Και ο μεσίτης του λέει την μεγαλειώδη ατάκα που τα συνοψίζει όλα. Όλα όσα ζούμε:
Φίλε, η Ελλάδα είναι για αυτούς που μένουν φάτσα θάλασσα. Όλοι οι άλλοι είμαστε κορόιδα…
Δεν έχει ιδέα για τις τιμές που επικρατούν στην τοπική αγορά. Επίσης, επειδή μένει μακριά από το μέρος αυτό, αποφασίζει να έρθει σε επαφή με έναν μεσίτη ο οποίος δείχνει αμέσως ενδιαφέρον για την περιοχή καθώς δεν του κρύβει ότι αποτελεί φιλέτον.
Επισκέπτονται την τοποθεσία και το μάτι του μεσίτη πέφτει κατ’ ευθείαν στο παραλιακό οικόπεδο. Αμέσως ενημερώνει τον φίλο ότι το από κάτω οικόπεδο είναι όλα τα λεφτά. Και του προσφέρει μια τιμή που είναι πάρα πολύ καλή. Ο φίλος ενθουσιάζεται και σκέφτεται: «Αφού το παραλιακό κάνει τόσα, έ, άντε το πίσω να κάνει είκοσι, βία εικοσιπέντε τοις εκατό πιο κάτω».
Αρχίζουν την κουβέντα για το πίσω οικόπεδο και όταν φτάνουν στο ψαχνό ο μεσίτης βάζει μια τιμή στόχο που μετά βίας ξεπερνά το ένα τρίτο του παραλιακού και όμορου οικοπέδου. Ο φίλος απορεί. Μα, τέτοια μεγάλη διαφορά για εξήντα μέτρα απόσταση από τη θάλασσα; Και ο μεσίτης του λέει την μεγαλειώδη ατάκα που τα συνοψίζει όλα. Όλα όσα ζούμε:
Φίλε, η Ελλάδα είναι για αυτούς που μένουν φάτσα θάλασσα. Όλοι οι άλλοι είμαστε κορόιδα…
Στη φωτογραφία, χιόνια και πάγος στην πολύπαθη παραλία της Ραφήνας…
3 σχόλια:
Θυμόσοφος ο κύριος μεσίτης. Η πηγαία σοφία του λαού σε όλο της το μεγαλείο. Πέρα πάντως από οτιδήποτε άλλο, φαντάζει ωραιότατος ελιγμός του μεσίτη για να φάει τζάμπα το δεύτερο από τη θάλασσα οικόπεδο του φίλου σου. Λέω εγώ τώρα με την κοινή λογική...
Το ίδιο λέει και ο φίλος. Άσε που το να μένεις πάνω στο κύμα είναι καλό για το καλοκαίρι αλλά το χειμώνα νιώθεις περίπου φαροφύλαξ!!!
Παρόλα αυτά, με μια φράση τα είπε όλα ο τύπος... Και καθόλου λαός. Σπουδαγμένος στα λονδίνα απ' ότι μαθαίνω...
και άμα ρε σχολιαστή σου το πάρει η πλημμύρα το φάτσα-θάλασσα οικόπεδο όπως έγινε με πολλά τέτοια στην Εύβοια?
οεο
Δημοσίευση σχολίου