Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

Ένας στο Αζερμπαϊτζάν, χιλιάδες στον αγώνα...

Τάσος Μαντέλης!!! Θεός!!!

Αφού μας έγδυσε κανονικά, αφού μας φόρτωσε με ένα σκασμό συμβάσεις λαμβάνοντας ωραίες χορηγίες από την Siemens, πήγε σύμβουλας εις την κυβέρνηση της φίλης αλλά ουχί συμμάχου χώρας του Αζερμπαϊτζάν προκειμένου να τους μεταλαμπαδεύσει, την εις Χριστιανούς και Μουσουλμάνους θεάρεστη τέχνη της μίζας, λέγε με και χορηγία.

Σε ευχαριστούμε τρισμέγιστε Τάσο που κάνεις γνωστό το όνομα της χώρας στα πέρατα της Οικουμένης.

Στη φωτογραφία, στην ατζέντα της γραμματέως του χερ Χριστοφοράκου το όνομα ενός άτυχου που πήρε τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό αξίας 100.000 ευρώ από τη Siemens και του έκοψαν τα τιμολόγια ενάμιση χρόνο μετά, αφού κάποιοι άλλοι τον ξεσκέπασαν ότι τα είχε πάρει τζάμπα. Ένας στο Αζερμπαϊτζάν, χιλιάδες στον αγώνα!!!

Για επιστροφή στην κεντρική σελίδα της υποκειμενικής ενημέρωσης πατήστε εδώ.

Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Το κίνημα της κόρνας ΙΙ

Το παρακάτω προφανώς δεν έχει γίνει σε συνέχεια της πρώτης ανάρτησης. Προφανώς, εκφράζει τις σκέψεις που έχουν μπει στο κεφάλι μας, ταυτόχρονα, σε όλους. Η αντίδραση της Ειρήνης έγινε ενάντια σε έναν από τους πιο μεγάλους πολιτικάντιδες που πραγματικά έχει το θράσος να εξακολουθεί να ζει σε αυτή τη χώρα. Στον άνθρωπο που ως Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών έχει πει το 1999, το αμίμητο: «Η κρίση του Χρηματιστηρίου έχει ημερομηνία λήξης και αυτή είναι η επόμενη των εκλογών», τάζοντας στην ουσία λεφτά στην πλέμπα που θα ψήφιζε και θα διατηρούσε στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ. Το σχόλιο της Ειρήνης στην προ-προηγούμενη ανάρτηση με την οποία έλεγα ότι είναι κακό και άδικο για τους κλέφτες να φωνάζουμε τους πολιτικούς κλέφτες, αλλά όταν τους βλέπουμε στο δρόμο να κράζουμε «ΒΟΥΛΕΥΤΗΗΗΗΣΣΣΣΣ» είναι το εξής:

«Εγώ, όμως, είδα προχθές στο (έρημο ακόμα -ήταν πρωί, οι πουτάνες βγαίνουν αργότερα), Κολωνάκι, τον Γιάννο Παπαντωνίου να κατεβαίνει από μια μερσεντές με οδηγό. Εκτός από την κυβερνητική θητεία του που πληρώνουμε και θα πληρώνουμε, θυμήθηκα επίσης με το που αντίκρισα την φάτσα του, πως παράτησε την πρώην γυναίκα του αφού της έφαγε τα λεφτά, και πως όταν εκείνη πέθανε (ήταν άρρωστη), ο τύπος δεν έκανε τον κόπο να πάει καν στην κηδεία της. Έτσι, γύρισα και του είπα "Μ' αρέσει που έχετε το θράσος να κυκλοφορείτε στον δρόμο". Η γνωστή απ' την τηλεόραση φωνή μου απάντησε εκνευρισμένα: Όπως και εσείς, κυρία μου". "Μα εγώ δεν έχω κλέψει κανέναν", απάντησα και απομακρύνθηκα. Κάτι φώναζε από πίσω μου, αλλά δεν τ’ άκουσα.
Ειρήνη»

Μπράβο βρε Ειρήνη. Μπράβο.

Στη φωτογραφία, θέλει ο Γιάννος να  κρυφτεί και η χαρά δεν τον αφήνει. Για την ιστορία, η φωτογραφία είναι από την περίοδο που είχε διατελέσει και παπάς (minister) των στρατιωτικών.


Για επιστροφή στην κεντρική σελίδα της υποκειμενικής ενημέρωσης πατήστε εδώ.

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

Καλά Σαράντα

Τελικά η διαφήμιση είναι το υπέρτατο όπλο του καπιταλισμού. Φτιάχνει κλίμα σε ανύποπτο χρόνο. Το θυμάστε εκείνο το «Σαράντα χρόνια φούρναρης, έέέέχωω ψήσει....» ; Ε, τόσο θα πρέπει να ψήνουν οι φουρναραίοι από εδώ και μπρος για να βγουν στη σύνταξη!

Κορίτσια, το έχουμε καταλάβει. Σας χαλάει να πάρουμε σύνταξη. Δεν γουστάρετε με τίποτα. Κοστίζει. Έχετε νοσταλγήσει τις ιστορίες που σας έλεγαν οι γιαγιάδες σας για ηλικιωμένους που τους συντηρούσαν τα παιδιά τους επειδή είχαν πείρα...

Σχετικά πρόσφατα τέτοιες οι ιστορίες έπαψαν να είναι απαραίτητες. Αντικαταστάθηκαν από το συνταξιοδοτικό. Ο ηλικιωμένος δεν χρειαζόταν πια την πείρα για να είναι ζήσει. Στις περισσότερες περιπτώσεις του έφτανε η σύνταξή του.

Αφού σας χαλάνε τόσο πολύ οι συντάξεις καταργείστε τις τελείως. Έτσι και αλλιώς η διάρκεια του συνταξιοδοτικού συστήματος μετά βίας υπερβαίνει το 0,02% των πέντε δέκα χιλιάδων χρόνων ανθρώπινου πολιτισμού. Δεν είναι τίποτα. Πείτε το αποτυχημένο και καταργείστε το. Γιατί κάτι οι σπουδές, κάτι τα μεταπτυχιακά, κάτι λίγο ο στρατός, κάτι παραπάνω η πρώτη περίοδος ανεργίας, κάτι, επίσης, παραπάνω οι ενδιάμεσες, για να βγεις σε πλήρη σύνταξη θα πρέπει να φτάσεις στα 70 με 75. Εκτός και αν είσαι βουλευτής και την καβατζώσεις με δυο τρεις επανεκλογές. Συν τις μίζες, συν το μαχαίρι και το πεπόνι, τρως μια χαρά...

Στη φωτογραφία δύο νέοι χαίρονται που ο πατέρας τους βγήκε στη σύνταξη...

Για επιστροφή στην κεντρική σελίδα της υποκειμενικής ενημέρωσης πατήστε εδώ.

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Το κίνημα της κόρνας

Πληροφορούμαι, μάλλον καθυστερημένα, για την ύπαρξη του κινήματος της κόρνας. Το κίνημα της κόρνας, λέει, έχει να κάνει με την αύξηση των κορναρισμάτων αποδοκιμασίας όσων εποχούμενων περνούν έξω από το κτίριο της Κοινοβουλίου, ως ένδειξη της απαξίωσης του πολιτικού συστήματος.

Επίσης, εντύπωση, λέει, έκανε το γεγονός ότι οι συγκεντρωμένοι των πορειών που καταλήγουν έξω από τη Βουλή φωνάζουν τη λέξη «κλέφτες».

Κορίτσια, ακόμα δεν έχετε δει τίποτις. Παρόλα αυτά ο απλός ο βιοπαλαιστής ο κλέφτης του κοινού ποινικού δικαίου δεν μας φταίει σε τίποτα για να τον ξεφτιλίζουμε έτσι. Δεν είναι σωστό να ταυτίζουμε τους κλέφτες με τους βουλευτές. Θα πρότεινα λοιπόν, άμα τη συναντήσει μας με βουλευτή, ούτε κλέφτη να τον φωνάξουμε, ούτε απατεώνα, ούτε επίορκο, ούτε καν λαμόγιο, λέξη που με εκνευρίζει αφάνταστα. Παρακαλώ λοιπόν το φιλοθεάμον κοινό, όταν συναντά βουλευτή στον δρόμο να κράζει δυνατά, «ΒΟΥΛΕΥΤΗΗΗΗΗΣ, ΒΟΥ-ΛΕΥ-ΤΗΗΗΗΗΣΣΣΣ» δείχνοντας το υποκείμενο της αγανάκτησης με τον δείκτη του δεξιού χεριού. Στην περίπτωση που η τύχη τα φέρει να συναντηθείτε με υπουργό, μπορείτε να κράξετε ΥΠΟΥΡΓΟΟΟΟΣΣΣ. Αν είναι πρώην υπουργός, τότε να κράξετε ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΟΟΣΣΣ κ.ο.κ.

Με αυτό τον τρόπο δεν κινδυνεύετε να μαζέψετε μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση. Ούτε από το υποκείμενο της αγανάκτησης ούτε (και κυρίως) από τους κλέφτες του κοινού ποινικού δικαίου οι οποίοι βλέπουν το μόχθο τους και τον ιδρώτα της αγωνίας τους κατά τη διάρρηξη να κατασυκοφαντούνται.

Στη φωτογραφία δέσαμε τον σκύλο με τα λουκάνικα: ΒΟΥΛΕΥΤΕΕΕΕΕΣΣΣΣΣ που ορκίζονται σε ΜΕΓΑΛΟΠΑΠΑΔΕΕΕΕΣΣΣΣ!!!


Για επιστροφή στην κεντρική σελίδα της υποκειμενικής ενημέρωσης πατήστε εδώ.

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Διαστρέβλωση

Με μια απλή απόφαση η κυβέρνηση αποφάσισε ότι τα ασφαλιστικά ταμεία δεν θα καλύπτουν όσα φάρμακα μπορεί κάποιος να τα προμηθευτεί χωρίς ιατρική συνταγή.

Έτσι απλά. Ποια είναι αυτά τα φάρμακα; Κάτι ασπιρίνες, κάτι παναντόλ, κάτι αντιόξινα για το στομάχι κάτι exotica paraskeuasmata που ακούνε στα ονόματα fenistil, lonarid, depon και malox, ξέρετε, όλα αυτά που τα παίρνουν όσοι δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν για να γεμίσουν ένα κυριακάτικο απόγευμα...

Σύμφωνα με το άρθρο του βήματος τα ταμεία θα εξοικονομήσουν περίπου 300 εκ. ευρώ από την περικοπή της δαπάνης. Έχει τη σημασία του το πως γράφεται αυτό. Γιατί θα μπορούσε να είχε γραφεί και ότι οι ασφαλισμένοι θα επιδοτήσουν τα ταμεία με 300 εκ. ευρώ επιπλέον...

Σε αυτό το σημείο αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τον Υπουργό Εργασίας κ. Ανδρέα «δεν υπάρχει σάλιο» Λοβέρδο και την Υπουργό Υγείας κυρία Μαριλίζα «πρωινή ζώνη» Ξενογιαννακοπουλου, επιφανή στελέχη του Κινήματος που κατάφεραν άλλη μια γροθιά στο μαλακό υπογάστριο ενός συστήματος που φορτώνει τα ταμεία με υπέρογκες δαπάνες φαρμάκων... Ένα σύστημα που ακούει στο όνομα «Συνταξιούχοι».

Το άλλο άστο ήσυχο...

Στην φωτογραφία η διαστρεβλωμένη πραγματικότητα. Ώρα για Πεδίον του Άρεος.


Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Είπαμε πολλά ψέματα, ας πούμε και μια 'λήθεια

Δεν είναι ιδιαίτερα καινούργιο, αλλά έχει μεγάλο ενδιαφέρον να βλέπεις τον συγκεκριμένο Ευρωβουλευτή να λέει ότι "αυτό που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι ένα πράγμα σχεδόν ακατόρθωτο" και τον Μπαρόζο μαζί με τον Όλι Ρεν να κουνάνε συγκαταβατικά το κεφάλι τους...

Όχι ότι δεν το ξέρουμε δηλαδή αλλά αποκτά άλλη διάσταση όταν το βλέπεις...



Στο βίδεον, στο ιερό βίδεον όπως θα έλεγε και ο Πόλσε, στο 50'' λέγεται η αλήθεια και περίπου στο 59'' κουνιούνται δυο κεφάλια...

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

Πολιτισμός


Γκερέκου τέλος.

Εμ, έτσι είναι αυτά. Ο Θεός Τόλης δίνει και ο Θεός Τόλης παίρνει.

Απλά, αυτό που δεν μπορώ να καταπιώ με τίποτα είναι το ότι η όλη φάση θα έχει κάνει τον Δρυ να κλαίει από τα γέλια…


Στο εξώφυλλο, η Άντζελα ξαναγεννιέται. Πολιτισμός…

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Συνθήματα στην Ακρόπολη;

Τις προάλλες το ΠΑΜΕ πήγε στην Ακρόπολη και άπλωσε ένα πανό με το οποίο καλούσε τους λαούς της Ευρώπης σε ξεσηκωμό.

Το αν συμφωνώ ή όχι με το σύνθημα δεν είναι το θέμα εδώ. Εδώ το θέμα είναι αν συμφωνώ με την πράξη.


Οπότε είπα να προσεγγίσω το πράγμα λίγο διαφορετικά. Θεώρησα λοιπόν ότι αντί για το ΠΑΜΕ, εκείνη τη μέρα ακτιβιστές της ΟΝΝΕΔ (το παραδέχομαι, ο όρος είναι αστείος) ανέβηκαν στον βράχο και άπλωσαν ένα πανό με το σύνθημα: «Το ΠΑΣΟΚ φταίει για τα spreads». Ή ότι το 2009 ακτιβιστές της ΠΑΣΠ (άλλο σπέις σενάριο) ανέβηκαν και άπλωσαν ένα πανό με το σύνθημα «Λεφτά υπάρχουν». Ή ότι ακροδεξιοί αύριο μεθαύριο (καθόλου σπέις σενάριο) ανεβαίνουν και κρεμάν το σύνθημα «Έξω οι μετανάστες από τη χώρα».


Σε όλα τα παραπάνω σενάρια θα καταδίκαζα ξεκάθαρα τις πράξεις. Και τα συνθήματα βέβαια, αλλά είπαμε αυτό δεν είναι το θέμα εδώ. Επειδή λοιπόν σε όλα τα παραπάνω σενάρια ξεκάθαρα θα καταδίκαζα τις πράξεις είμαι πλέον σίγουρος ότι δεν γουστάρω με τίποτα τη συγκεκριμένη τζάμπα μαγκιά του ΠΑΜΕ.


Δεν είναι ότι με ενδιαφέρει ο τουρισμός. Όχι ότι δεν με νοιάζει ο τουριστικός αντίκτυπος αλλά έτσι και αλλιώς θεωρώ αστείο να σκεφτόμαστε το αν θα υπάρχουν συνέπειες στον τουρισμό μιας χώρας που βρίσκεται σε τόσο κρίσιμο σημείο. Προφανώς και θα υπάρχουν.


Τέλος πάντων θα ήθελα πολύ η Ακρόπολη να είναι ένα σημείο ουδέτερο. Ένα σημείο που, μετά από 25 αιώνες ιστορίας, έχει κερδίσει το δικαίωμα να μην δέχεται κανέναν να του κρεμά το εφήμερο σύνθημά του. Αυτός ο βράχος έχει κατοχυρωθεί στους αρχαίους Αθηναίους και ακόμα και η Ελληνική Σημαία που φέρει απάνω του υπάρχει εκεί όχι γιατί εμείς δώσαμε κάτι στον βράχο αλλά γιατί ο βράχος δίνει πολλά στη σημαία. Η οποία, αν το καλοσκεφτείτε, έχει τόση σχέση με τον βράχο όση ο σταυρός με τους αρχαίους Αθηναίους.


Και τέλος πάντων, το να μην ξεφτιλιστείς όταν παίζεις με αυτόν τον βράχο θέλει πολύ μαγκιά. Έχω την εντύπωση ότι οι τελευταίοι που το κατάφεραν λέγονται Μανώλης Γλέζος και Λάκης Σάντας. Ρισπέκτ σε αυτούς. Και μόνο σε αυτούς.


Στη φωτογραφία μία σχετική «ανακοίνωσις».





Για επιστροφή στην κεντρική σελίδα της υποκειμενικής ενημέρωσης πατήστε εδώ.

Προστασία του Πολίτη



Τα σπάνε. Και εφόσον είναι οι εκπρόσωποι της έννομης τάξης, τεκμαίρεται ότι το σπάσιμον είναι νόμιμο. Αν και διαφανώ με την συγκεκριμένη νομιμότητα του σπασίματος, οφείλω να δείξω το καλό παράδειγμα που δίνουν οι προστάτες του πολίτη...

Για επιστροφή στην κεντρική σελίδα της υποκειμενικής ενημέρωσης πατήστε εδώ.

Αυτοματοποίηση

Και την άλλη φορά, στον Κ. Μαρούση, αθώοι είχαν καεί. Γενικώς, όταν καίγεται κάποιος, συνήθως είναι αθώος. Οι ένοχοι εμφανίζουν αξιοθαύμαστη πυραντοχή. Δεν καίγονται με τίποτα. Και όχι μόνο σε αυτή τη χώρα.

Το αν ήταν φασίστες φασίστες, αναρχικοί φασίστες ή αριστεροί φασίστες μικρή σημασία έχει.

Εκείνο που έχει μεγάλη σημασία και που δεν μου βγαίνει με τίποτα από το μυαλό, είναι ότι το πράγμα, σε πρώτο επίπεδο, δεν είναι καθόλου οργανωμένο. Δηλαδή, η επίθεση εναντίον της τράπεζας και ο θάνατος τριών αθώων δεν έγινε στα πλαίσια κάποιου σχεδίου, κάποιας προβοκάτσιας, για να μπει σε δεύτερο πλάνο η πορεία 150 χιλιάδων ανθρώπων. Το σύστημα, σε πρώτο επίπεδο, είχε καταφέρει μια χαρά να οργανώσει την απόκρυψη της πορείας σε όσους δεν μετείχαν σε αυτή. Είχε κηρύξει απεργία στα μέσα μαζικής εξημέρωσης. Οπότε η είδηση θα έβγαινε την επόμενη το βράδυ στα κανάλια, με 36 ώρες καθυστέρηση, τελευταία ή προτελευταία. Αυτοί που έκαψαν τον κόσμο λοιπόν, σε πρώτο επίπεδο, τη χάλασαν τη σούπα του αποκλεισμού της διαδήλωσης από τα «νέα».

Όμως, εμένα με απασχολεί το τι γίνεται σε δεύτερο επίπεδο. Στο επίπεδο των αυτοματοποιημένων αντιδράσεων της κοινωνίας. Εκεί που είναι δύσκολο να παρέμβεις με βραχυ-μεσοπρόθεσμες κινήσεις.

Εκεί, λοιπόν, φαίνεται ξεκάθαρα ότι την έχουμε δομήσει έτσι τη κοινωνία μας όπου, όποτε δημιουργούνται συνθήκες καθολικής αντίδρασης σε αυτά που πάνε να μας επιβάλουν, πάντα κάποιος αυτοματοποιημένος πούστης θα βρεθεί να κάψει κάποιον αθώο. Ποτέ κάποιον ένοχο. Και τότε τα φώτα αυτόματα θα τραβηχτούν από την ουσία για να φωτίσουν το πιο βασικό μας ένστικτο. Τον φόβο του θανάτου. Και όλα τα άλλα, ακόμα και μια πορεία που όμοια της έχει να γίνει είκοσι χρόνια, θα περάσουν σε δεύτερο πλάνο. Ή, ακόμα χειρότερα, θα στοχοποιηθούν ως τα γενεσιουργά αίτια του φόνου.

Δυστυχώς αυτή η κοινωνία έχει αυτοματοποιημένες αντιδράσεις. Άθλιες αλλά αποτελεσματικές για τη διαφύλαξη των κεκτημένων. Μόνο που δεν πρόκειται για τα δικά μας κεκτημένα.

Στη φωτογραφία, κάποιοι από εμάς. Εδώ έχει περισσότερους.


Για επιστροφή στην κεντρική σελίδα της υποκειμενικής ενημέρωσης πατήστε εδώ.

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Σε πόσα Δ.Σ. το παίζεις;

Πριν διαβάσετε τα υπόλοιπα θα ήθελα να αφιερώσω στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, που κάποιοι ανεγκέφαλοι τον έδειραν όταν αυτός με τις ετήσιες απολαβές του έχει διάπλατα ανοίξει τον δρόμο για το παντεσπάνι και των υπολοίπων εργατών, το εξής τραγουδάκι:

Σε πόσα ΔουΣου το παίζεις;
Σε πόσα ΔουΣου το παίζεις, λέγε
Σε πόσα ΔουΣου το παίζεις;
Αν έχεις θεόόόόόόόόόόό!!!!!
Σε πόσα ΔουΣου!



Γιάννης Παναγόπουλος, Εργάτης, πρόεδρας της ΓΣΕΕ
α) Αμείβεται με 105.000 ευρώ από την Εθνική Τράπεζα. Το ποσό αυτό περιλαμβάνει και τη μηνιαία αποζημίωσή του ως διευθυντή της τράπεζας και το ποσό που του αναλογεί από τη συμμετοχή του στο ΔΣ.
β) Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, που δίδει η ίδια η ΔΕΗ, ο κ. Παναγόπουλος έλαβε 26.000 ευρώ (μεικτές αποδοχές) για τη χρήση του 2008 εκ της συμμετοχής του στο ΔΣ.
γ) Ο κ. Παναγόπουλος ήταν α' αντιπρόεδρος του ΟΑΕΔ (παραιτήθηκε τον Νοέμβριο), με αποδοχές - πάντα μεικτές - της τάξεως των 3.000 ευρώ μηνιαίως (αποζημίωση και συνεδριάσεις). 40.000 τον χρόνο δηλαδή.

Γι αυτό, κατεβείτε και σε καμιά πορεία γιατί αν περιμένετε από την εκπροσώπηση...

Στο βιδέακιον της εθνικής σιτάρ, μεταβείτε στο 1 και 30, ανεβάστε την ένταση και αντικαταστείστε τη λέξη "ταμπλό" με τη λέξη "δουσου"

Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

Θεωρίες συνομωσίας

Παρότι βουλωμένο γράμμα δεν διαβάζω, δεν μου το βγάζεις από το μυαλό ότι όλα είναι στημένα. Αλλά τόσο καλά στημένα που αυτοί που εμφανίζονται ως βασικοί παίχτες να έχουν την εντύπωση ότι είναι πράγματι οι βασικοί παίχτες:

Δεδομένο πρώτο: Τα μέσα μαζικής εξημέρωσης σταύρωναν (δικαίως) τον Καραμανλή σε κάθε ευκαιρία. Ένα ξενοπήδημα του μακαρίτη (και εξ ανάγκης) πρώην διοικητή του ΙΚΑ και ένα ξενοπήδημα, συνοδευόμενο από πήδημα εκ τετάρτου ορόφου ενός χοντρού γενικού γραμματέα απασχόλησε τα ΜΜΕ για κάνα εξάμηνο αν θυμάμαι καλά.

Δεδομένο δεύτερο: Τα μέσα μαζικής εξημέρωσης, του Mega πρωτοστατούντος, ακόμα και όταν το ΠΑΣΟΚ τιμωρεί τον φόνο με ληστεία, σπεύδουν να δικαιολογήσουν τα πάντα ως απολύτως επιβλεβλημένα.

Δεδομένο τρίτο: Τα μέσα κατευθύνονται από μια υπερκομματική κάστα ανθρώπων που κάποιοι σταλινικοί τους βαφτίζουν κεφάλαιο και κατεστημένο και κάποιοι άλλοι μασώνους. Ανεξάρτητα από το όνομα, το γεγονός είναι ότι αυτοί είναι εκείνοι που κατευθύνουν τα πάντα αφού ελέγχουν την σκηνοθεσία και τον φωτισμό της παράστασης.

Η θεωρία: Είναι απλή. Αυτή η κάστα οικογενειών ή ανθρώπων ή ότι άλλο, έχοντας συστηματικά θησαυρίσει (σε χρήματα αλλά και σε αίσθηση εξουσίας), όταν είδαν ότι η αγελάδα, με τους χειρισμούς Καραμανλή, πήγαινε για θάνατο αποφάσισαν, ορθά, ότι καλύτερα να την αρμέγεις παρά να την θάψεις. Οπότε, φωτίζοντας σωστά, και κράζοντας επί εννιά μήνες για πρόωρες εκλογές, και τρομοκρατώντας τον κόσμο για το ενδεχόμενο ακυβερνησίας, έβγαλαν με άνεση στο προσκήνιο τον Γιώργο. Διότι μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορούσε να περάσει τέτοια μέτρα. Με τη ΝΔ θα είχε γίνει επανάσταση, και η κάστα είναι αλλεργική στις επαναστάσεις. Οπότε στη συνέχεια τον οδήγησαν τον γιώργο στο να λάβει τις αποφάσεις που έλαβε, φωτίζοντας πάλι ότι συνέφερε. Και ταυτόχρονα δημιούργησαν τέτοιο κλίμα που ο κόσμος να νιώθει και ενοχές ότι κακώς έκανε εκείνη την αίτηση για πρόσληψη στο δημόσιο και ότι κακώς κάνει και αποδέχεται την μισθοδοσία του.

Και το καταπληκτικότερο όλων είναι ότι ουδέποτε χρειάστηκε να έρθουν σε συνεννόηση με κανέναν. Ούτε του κωστάκη είπαν τίποτα, ούτε του γιωργάκη. Η Κάστα είναι χρόνια στη πιάτσα και ξέρει ότι τα πιόνια δεν τα ρωτάς. Τα κατευθύνεις.

Στην πρώτη φωτογραφία το εθνικό μας φυτό. Στην δεύτερη οι καρποί του.
Αυτά προς το παρόν.