Σάββατο 27 Ιουνίου 2009

Το δάγκωμα του συμβολαιογράφου

Κάποτε στο Ουέστ επιβίωνε το γρηγορότερο πιστόλι. Στο Ιστ πάλι, και συγκεκριμένα στο κομμάτι του που ονομάζεται Ελλάδα επιβιώνει, και τρώει και παντεσπάνι από πάνω, η γρηγορότερη μασέλα. Κοινώς ο πρώτος που θα προλάβει να δαγκώσει τον άλλον.

Προχτές η μητέρα μου, μου έκανε μια γονική παροχή. Για τους μη γνωρίζοντες, γονική παροχή είναι όταν ο γονιός μεταβιβάζει περιουσιακό του στοιχείο στο παιδί του. Το ακίνητο που μου μεταβίβασαν εκτιμήθηκε στα 120.000 ευρώ. Για αυτή την μεταβίβαση ο φόρος που πρέπει να πληρώσω στο σεβαστό κράτος είναι 800 ευρώ. Δεν είναι πολλά. Όμως οι υπόλοιποι θα πάρουν 3.200 ευρώ. Ποιοι είναι οι υπόλοιποι;

Πρώτο στη μεταβίβαση σε δαγκώνει το ταμείο νομικών. Το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ αξιώνει περίπου στα 850 ευρώ. Δηλαδή, ποσοστιαία το ταμείο νομικών για κάθε 150 ακίνητα που μεταβιβάζονται βάζει στη τσέπη το ένα. Δεν είναι τυχαίο βέβαια ότι η μεγάλη πλειοψηφία των βουλευτών είναι δικηγόροι και φροντίζουν για την ασφάλιση του κλάδου τους. Δαγκώνοντας τον κόσμο και όχι καταβάλλοντας εισφορές.

Μετά ο συμβολαιογράφος. Για να συντάξει το συμβόλαιο πληρώνεται με το 1,2% της αξίας του ακινήτου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένα σε κάθε εκατό ακίνητα που μεταβιβάζεται περνά στα χέρια των συμβολαιογράφων, σαν αξία εννοώ. Η τιμή έχει καθοριστεί με νόμο και δεν είναι σε ελεύθερη διαπραγμάτευση όπως θα έπρεπε. Και βέβαια δεν είναι τυχαίο ότι οι συμβολαιογράφοι έχουν τελειώσει νομική.

Στο τέλος σε δαγκώνει ο υποθηκοφύλαξ. Το υποθηκοφυλακείο, για να παραλάβει το συμβόλαιο και να το χάσει στα αρχεία του σε χρεώνει με το 0,78% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου.

Το αποτέλεσμα είναι ότι θα πρέπει να πληρώσω για τη μεταβίβαση τέσσερα χιλιάρικα από τα οποία τα τρία είναι υπέρ των καρχαριών που έχουν τις άκρες στη βουλή (δικηγόροι είναι) και άρα κατέχουν μαχαίρι και πεπόνι.

Το καλύτερο απ΄ όλα όμως το αφήνω για το τέλος. Όταν ρώτησα τον συμβολαιογράφο αν μπορούσε να κάνει καμιά καλύτερη τιμή, μου είπε ότι δεν μπορεί γιατί η εφορία τους έχει στην φορολογική κλίμακα 40%. Αυτό σημαίνει ότι τους φορολογεί με 40% επί του τζίρου. Και μου είπε ότι πέρυσι ο κακομοίρης πλήρωσε 20.000 ευρώ φόρο. Επειδή λίγη διαίρεση κατέχω, υπολόγισα ότι δήλωσε εισόδημα πέρυσι στα 50.000 ευρώ. Δηλαδή εισόδημα από 33 συμβόλαια πέρυσι. Ο αριθμός συμβολαίου μου ήταν ο 8008. Αυτό σημαίνει ότι ο συμβολαιογράφος, από τότε που άρχισε να δουλεύει έχει κάνει 8008 πράξεις. Λόγω ηλικίας τον κόβω να κάνει αυτή τη δουλειά καμιά εικοσαριά χρόνια. Δηλαδή 400 πράξεις τον χρόνο. Και δηλώνει τις 30 με 40. Καλή μπάζα, μαύρη, και δαγκωνιάρα… Εννοείται ότι ζήτησα απόδειξη. Εννοείται ότι ξίνισε.

Σημειώνω ότι η κυβέρνηση φέτος αποφάσισε να ανοίξει τα κλειστά επαγγέλματα. Μέσα στα δυο τρία που ΔΕΝ θα ανοίξουν είναι και αυτό των συμβολαιογράφων…

Στην φωτογραφία μία συμβολαιογράφος που μάλλον δεν της έφτανε το 1,2%, θαυμάζει τον σύζυγό της που επίσης δεν του έφτανε. Κανείς τους δεν κινδυνεύει με φυλάκιση.

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

Οι παράπλευρες απώλειες των εγκαινίων του Μουσείου της Ακρόπολης

Από τα εγκαίνια του μουσείου της Ακρόπολης εγώ θα ήθελα επισημάνω δύο παράπλευρες απώλειες:


Η πρώτη απώλεια αφορά την έντυπη εξημέρωση: Ο τύπος ξεφτιλίστηκε μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Αντιγράφω το σχόλιο του Νίκου Δήμου από τη Lifo: “Εκτός από την «Καθημερινή» (το πρόλαβε) όλες οι άλλες κυριακάτικες που είδα αναφέρονται στη συνάντηση Καραμανλή - Ερντογάν (δεν έγινε). Μερικές μάλιστα, όπως το «Βήμα» και το «Έθνος», γράφουν και λεπτομέρειες. Π.χ., το «Βήμα» σε τετράστηλο άρθρο με τίτλο «Τα χαμόγελα δεν έκρυψαν την ψυχρότητα» λέει ότι «η συζήτηση κάλυψε όλα τα θέματα του φακέλου «ελληνοτουρκικές σχέσεις»». Όλες περιγράφουν με τον ίδιο τρόπο την αρνητική στάση των Τούρκων - λες και είχε πέσει «γραμμή». (Μήπως;)”
Επειδή δεν παρακολουθούν όλοι την επικαιρότητα, εγώ να υπενθυμίσω ότι ο κουμπάρος Ερντογάν ΔΕΝ ΗΡΘΕ στην Ελλάδα χτες. Το οποίο σημαίνει ότι η «είδηση» στις κερατιάτικες κυριακάτικες εφημερίδες είχε γραφεί από πριν. Ναι. Αυτό. Ξεκινάω λοιπόν τα συμπεράσματα γιατί δεν κρατιέμαι:
1. Προφανώς όλοι τους έχουν πάρει γραμμή ότι κανείς δεν τους διαβάζει. Τις κερατιάτικες ο κόσμος τις αγοράζει για τις ταινίες.
2. Εδώ και αρκετό καιρό προβληματιζόμουν με την ποιότητα των άρθρων. Μου φαινόταν πως ή εγώ είχα γίνει ξαφνικά πολύ έξυπνος με αποτέλεσμα να βαριέμαι τα άρθρα τους ή αυτοί το έχουν ρίξει στη φτήνια. Δυστυχώς, για μένα, αποδεικνύεται πανηγυρικά ότι δεν συνέβη το πρώτο…
3. Πίστευα ότι κάποιες εφημερίδες είναι πιο σοβαρές από κάποιες άλλες. Δεν ισχύει.
4. Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις (ή τουρκοελληνικές αν προτιμάτε) είναι τόσο, μα τόσο προβλέψιμες. Εδώ που τα λέμε αν είχε έρθει ο κουμπάρος στην Αθήνα οι ψευδοπροφήτες δημοσιογράφοι θα είχαν πέσει 100% μέσα.
5. Δεν υπάρχει λόγος να αγοράζετε εφημερίδες, τουλάχιστον όσοι έχετε δίκτυον. Η ενημέρωση που προσφέρουν είναι προτηγανισμένη και προβλέψιμη.

Η δεύτερη απώλεια αφορά το ματς Βρετανική Διπλωματία – Ελληνική Διπλωματία. Όλοι οι σοβαροί ξένοι ηγέτες κόψανε λάσπη. Ανεξάρτητα από το τι μπορεί να πιστεύουν προσωπικά για τα Ελγίνεια, (νομίζω πάντως ότι δεν τους καίγεται καρφί), αποφάσισαν να μην πατήσουν το πόδι τους στα εγκαίνια προκειμένου να μη δώσουν κύρος και νομιμοποίηση σε Πρόεδρο και Πρωθυπουργό για την επιστροφή των Μαρμάρων.
Πάντως, το χαμόγελο της Κολγκέιτ που έχουμε για Υπουργό Εξωτερικών κατάφερε μια αξιοσημείωτη επιτυχία. Στη σύνοδο του ΟΑΣΑ που θα γίνει στην Κέρκυρα, έκλεισε τον Μαμαλάκη για μάγειρα. Πάντα τέτοια!

Στην πρώτη φωτογραφία προτεινόμενο καινούργιο φορμάτ εκτύπωσης για τις εφημερίδες. Είναι και δύο σε ένα οπότε θα εξακολουθούν να συνδυάζουν ενημέρωση με προϊόν - μπόνους. Στη δεύτερη, μισοκρυμένος κάτω από το λουράκι της τσάντας της, διακρίνεται ο σπόνσορ. Ο αδερφός σπονσοράρεται από άλλη εταιρεία, πιο τηλεπικοινωνιακή...

Διαβάστε επίσης: Εξωτερική Πολιτική - Τυπικόν Παράδειγμα

Για επιστροφή στην κεντρική σελίδα της υποκειμενικής ενημέρωσης πατήστε εδώ.

Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

Η υποκρισία των Δυτικών

Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης θα ήθελα λίγο να διευκρινίσω, με κάποια παραδείγματα, τι εννοώ ότι εμείς οι Δυτικοί δεν έχουμε διάθεση να δώσουμε το ελάχιστο από την ποιότητα ζωής μας προκειμένου να βελτιωθούν οι συνθήκες ζωής αλλού:

Το βαμβάκι δεν ήταν ποτέ Εθνική Καλλιέργεια, όπως τη λένε κάποιοι. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 με βία ξεπερνούσε τα 150.000 στρέμματα στην Ελλάδα, νούμερο εξαιρετικά μικρό αν συγκριθεί με τα κάνα δυο εκατομμύρια που έφτασε μετά την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΕ και την αδρή επιδότηση της καλλιέργειας.


Η ΕΕ, προκειμένου να εξυπηρετήσει δικές της πολιτικές, τότε, αποφάσισε τη στήριξη του προϊόντος. Αποτέλεσμα ήταν η παραγωγή Ευρωπαϊκού βαμβακιού και όχι η αγορά Αιγυπτιακού (π.χ.) το οποίο σαφώς είναι ανώτερης ποιότητας. Η επιδότηση του Ευρωπαϊκού βαμβακιού οδήγησε σε υπερπαραγωγή του προϊόντος με αποτέλεσμα τη πτώση της διεθνούς τιμής και την εξαθλίωση των παραγωγών του Τρίτου Κόσμου. Το ίδιο πράττουν και οι ΗΠΑ. Το 2002 έδωσαν 3,9 δις δολάρια (τρεις φορές το σύνολο του προϋπολογισμού τους για βοήθεια στην Αφρική) σε μόλις 25.000 βαμβακοπαραγωγούς. Το γεγονός αυτό και μόνο εκτιμάται ότι μείωσε τη τιμή του βαμβακιού εκείνη τη χρονιά κατά 25%, χωρίς οι Αμερικάνοι ή οι Ευρωπαίοι βαμβακοπαραγωγοί να χάσουν ούτε λεπτό, καθώς επιδοτούνται για να καλλιεργούν.

Θες άλλο παράδειγμα; Το Μπαγκλαντές για να έχει το δικαίωμα να πουλάει στην αγορά των ΗΠΑ βαμβακερά υφάσματα, που κατά τα άλλα είναι υπέρ του ελεύθερου εμπορίου και τρίχες κατσαρές, κάθε χρόνο πληρώνει σ’ αυτές λίγο πάνω από 300 εκ. δολάρια ως δασμούς.

Μήπως χρειάζεσαι ένα ακόμη; Η παραγωγή σπόρων καφέ δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει στην Μεγάλη Βρετανία. Οπότε δεν υπάρχουν δασμοί στην εισαγωγή τους αλλά ούτε (προφανώς) και επιδοτήσεις για παραγωγή τους εκεί. Η εισαγωγή της πρώτης ύλης είναι ελεύθερη. Αν όμως έχει υποστεί κάποια επεξεργασία τότε αρχίζουν οι δασμοί στην εισαγωγή. Όσο πιο προχωρημένη είναι η επεξεργασία του προϊόντος, τόσο μεγαλύτεροι και οι δασμοί. Το αποτέλεσμα είναι οι χώρες παραγωγοί του τρίτου κόσμου να στερούνται ουσιαστικά του δικαιώματος να πουλήσουν μεταποιημένο προϊόν, παρά μόνο ακατέργαστη πρώτη ύλη. Έτσι όλη η προστιθέμενη αξία από την κατανάλωση του προϊόντος πάει στην βιομηχανία της ανεπτυγμένης χώρας ενώ ο παραγωγός πνίγεται στα χρέη ή ζει με ένα δολάριο την ημέρα…

Όταν όμως γίνεται κουβέντα για κατάργηση επιδοτήσεων, τότε όλοι βγαίνουν στους δρόμους. Γιατί απλά αρνούνται να δώσουν την καλοπέρασή τους για να επιβιώσει κάποιος άλλος, κάπου μακριά.

Όπως λέγεται και στην ταινία «Μια ζωή την έχουμε» οι περισσότεροι από εμάς, αν μας δινόταν η ευκαιρία με το πάτημα ενός κουμπιού να γίνουμε πλούσιοι αλλά ταυτόχρονα να πέθαιναν δυο χιλιάδες μανδαρίνοι στα βάθη της Κίνας, θα τους στέλναμε αδιάβαστους τους Κινέζους…

Στην φωτογραφία ένας παραγωγός βαμβακιού στην Μπουρκίνα Φάσο της Αφρικής. Αν του χρόνου τον δείτε στην Μενάνδρου να ξέρετε ότι ήταν το τελευταίο που ήθελε να του συμβεί…

Για επιστροφή στην κεντρική σελίδα της υποκειμενικής ενημέρωσης πατήστε εδώ.

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

Λαθρομετανάστες. Χορός σε Ελληνική τραγωδία

Θα μπορούσε να είναι φωτογραφία από στιγμιότυπο τραγωδίας. Το σκηνικό νυχτερινό, με μια βάρκα να έχει ξοκείλει σε μια αμμουδιά. Πόρτα εισόδου η θάλασσα. Πόρτα εξόδου ασαφής. Μόνο που οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί. Πρωταγωνιστής είναι ο χορός. Όλοι μαύροι. Κατά πάσα πιθανότητα μουσουλμάνοι αλλά για τις ανάγκες του έργου, ντυμένοι σταυροφόροι. Στα κόκκινα για να φαίνονται μέσα στη νύχτα. Γονατισμένοι από εξάντληση και όρθιοι από νευρικότητα. Περιμένοντας να δουν τι θα απογίνουν στο μέρος που τους έβγαλε η θάλασσα.

Η φωτογραφία έχει δημοσιευτεί στην Ναυτεμπορική. Τίτλος του άρθρου «Ο Βορράς σφυρίζει αδιάφορα για την παράνομη μετανάστευση». Περίληψη του άρθρου: Όλοι κατανοούν το πρόβλημα αλλά δεν έχουν διάθεση να το λύσουν γιατί απαιτεί χρήματα και διπλωματία με την Τουρκία και την Λιβύη. Προσθήκη δική μου. Πριν απ’ όλα απαιτεί βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων στις χώρες από τις οποίες αυτοί έρχονται. Αλλά αυτό σημαίνει διαγραφές δανείων, σταμάτημα της εκμετάλλευσης του τρίτου κόσμου από τη δύση και άλλα τέτοια που δεν πρόκειται να γίνουν γιατί κανείς από τους δυτικούς δεν έχουμε διάθεση να δώσουμε το ελάχιστο από την ποιότητα ζωής μας για να βελτιωθούν οι συνθήκες αλλού... Όσο και αν καμωνόμαστε τους ανθρωπιστές και τους δημοκράτες.

Εγώ πάλι, στα πλαίσια των μέτρων «ασπιρίνη», θα πρότεινα το εξής: Ας αλλάξουμε τον νόμο. Ας φτιάξουμε έναν νόμο για την χορήγηση νόμιμων χαρτιών συμβατό με το κοινοτικό δίκαιο που να μην οδηγεί τη χώρα σε κυρώσεις. Στη συνέχεια ας τους δώσουμε Ελληνική ταυτότητα ή δεν ξέρω ποιο άλλο έγγραφο θα επιτρέψει σε αυτούς τους ανθρώπους, να κινηθούν νόμιμα εκεί που θέλουν. Ας τους νομιμοποιήσουμε λοιπόν προκειμένου να κινηθούν ελεύθερα και νόμιμα στις χώρες της Ε.Ε. Και τότε θα δούμε αν θα εξακολουθήσει ο Βοράς να σφυρίζει αδιάφορα για την παράνομη μετανάστευση ή αν θα καταλάβει ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα απαιτεί σοβαρή και ενιαία Ευρωπαϊκή Πολιτική. Γιατί, κακά τα ψέματα, η Ελλάδα δεν μπορεί να χωρέσει τρία τέσσερα εκατομμύρια μετανάστες. Όσο σκληρό και αν φαίνεται δεν μπορεί να γίνει. Είναι ανεφάρμοστο, ιδίως αν αυτό γίνει υπό συνθήκες σοκ μέσα σε μία δεκαετία.

Ας νομιμοποιηθούν λοιπόν. Και όσοι το επιθυμούν, ας μείνουν στην Ελλάδα. Νόμιμα, επιμένω. Γιατί όταν τους αναγκάζουμε να μένουν εδώ χωρίς χαρτιά στην ουσία τους οδηγούμε στην παρανομία με το ζόρι. Και μετά τους κατηγορούμε και από πάνω. Λες και εμείς όταν πεινάγαμε δεν στείλαμε εκατομμύρια μετανάστες στο εξωτερικό... Για την ιστορία, η νονά μου, Πειραιώτισσα στην καταγωγή, όταν ήταν δέκα χρονών, πούλαγε ούζο στην Νέα Υόρκη. Στην ποταπαγόρευση...

Για επιστροφή στην κεντρική σελίδα της υποκειμενικής ενημέρωσης πατήστε όπου βρείτε.

Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

Τζιπ εναντίον πληβείων

Τις τελευταίες μέρες διαπιστώνω ότι εκεί στα ορεινά του Γκύζη και των Αμπελοκήπων που κινούμαι, όπου οι δρόμοι είναι κομματάκι στενοί και το παρκάρισμα ελαφρώς δύσκολο, μποτιλιαριζόμαστε παρέα με ολοένα και αυξανόμενο αριθμό θηρίων. Τα θηρία έχουν περισσά κιλά σε σίδερο, μεγάλες ρόδες, τετρακίνηση, συχνά πυκνά φιμέ τζάμια και είναι, τα περισσότερα από αυτά, φρεσκοαγορασμένα.

Η οικολογική ισορροπία στους δρόμους της Αθήνας έχει πλέον ανατραπεί. Φρόντισε γιαυτό ο μέγας Έλλην Ευριπίδης Στυλιανίδης ο οποίος μείωσε τους φόρους για την αγορά αυτοκινήτου στο μισό. Οπότε έσπευσαν όλοι οι βλαχονεοημίπλουτοι να υλοποιήσουν το όνειρό τους, να αγοράσουν δηλαδή και αυτοί το τζιπάκι που πάντα ονειρευόντουσαν.



Άδειασαν τα στοκ της Κράισλερ σε μια βδομάδα, ξεπούλησε η Σουζούκι τα Βιτάρα, έσπρωξε η Λαντρόβερ το απόθεμα και η Τογιότα, που κάποτε τη λέγαμε Τουότα, έβγαλε όλα τα Ραβ στους δρόμους.

Ευχαριστήθηκαν και οι βλαχονεοημίπλουτοι που μπόρεσαν να εξοπλιστούν ο καθένας με δυόμιση τόνους σίδερα. Ποιος χέστηκε για το περιβάλλον και τις εκπομπές καυσαερίων; Τα φώτα πάντως πριν κάνα δυο μήνες τα σβήσανε στο σπίτι για μια ολόκληρη ώρα. Οπότε η συνείδησή τους ησύχασε και η Ελλάδα απόκτησε περιβαλλοντική πρωτιά και ευαισθησία.

Πέρα όμως από την οικολογική διάσταση, η πραγματικότητα που διαμορφώνεται στους δρόμους έχει και μια άλλη διάσταση. Όλα αυτά τα οχήματα, που μόνο το κανόνι τους λείπει από πάνω για να τα πεις τεθωρακισμένα, αν α-τυχόν μπλεχτούν με το κανονικό σου αυτοκίνητο σε κανένα τρακάρισμα, απλά θα σε σκοτώσουν. Γιατί τα περισσότερα αυτοκίνητα ημών των πληβείων, με βάρος από 800 έως 1200 κιλά, αν συγκρουστούν με τους δυόμισι τόνους σίδερο θα γίνουν βίδες και οι επιβάτες τους, εμείς δηλαδή, τροφή για 4x4... Τι είπατε; Κράτος πλουσίων και ισχυρών; Σώώώώπα... Απλά, βάλε μέσα και το «κακομαθημένων» και έχεις όλο το παζλ μπροστά σου...

Στη φωτογραφία η Στέλλα Μπεζεντάκου και το «τζιπάκι» της. Μάρκας χάμερ. Με αερόσακους. Πλεονασμός.

Διαβάστε επίσης: Ιτς δε καρ γιου φουλ!!!

Για επιστροφή στην κεντρική σελίδα της υποκειμενικής ενημέρωσης πατήστε εδώ.

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

Τα ρεμάλια του κυρ Θόδωρα...

Χτες άκουσα τον «Μεγάλο Τραγουδιστή», περισσότερο γνωστό βέβαια με το όνομα Θεόδωρος Πάγκαλος, να αποκαλεί όλους όσους δεν κατέβηκαν να ψηφίσουν στις εκλογές, ρεμάλια. Με εξαίρεση, λέει, όλους όσοι είχαν σοβαρό κώλυμα, λέει, οι οποίοι είμαι σίγουρος ότι ξεφύσηξαν με ανακούφιση.

Καθότι βρίσκομαι εκτός έδρας, αναγκάστηκα να καταφύγω σε ένα ηλεκτρονικό λεξικό για να αποσαφηνίσω την ακριβή έννοια της λέξης. Σύμφωνα λοιπόν με το Δωρεάν Ηλεκτρονικό Λεξικό, ρεμάλι είναι αυτός που δεν είναι άξιος για τίποτα.

Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τον κυρ Θόδωρο, σεβαστό κομμάτι του κόσμου που δεν πήγε να ψηφίσει είναι ρεμάλια. Ανάξιοι.


Και εδώ μου ήρθε στο μυαλό το λαϊκόν άσμα: Εγώ δεν ήμουνα αλήτης, αλήτη με έκανες εσύ. Και εξηγούμαι: Ποιος φταίει ρε Θόδωρε που δεν πήγαν να ψηφίσουν; Πιστεύεις πραγματικά ότι το πολιτικό σύστημα έχασε από τον καλό καιρό; Μήπως από το ξενύχτι της προηγούμενης βραδιάς; Δεν νομίζεις ότι όλοι εσείς που απομυζείτε τα ρεμάλια τόσα χρόνια έχετε τις ευθύνες σας; Το κάθε ρεμάλι, από την πεφωτισμένη διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. χρωστάει αυτή τη στιγμή καμιά εικοσιπενταριά χιλιάδες ευρώ στο εξωτερικό. Βγαίνει ο Τσουκάτος και ομολογεί ορθά κοφτά ότι το κόμμα πήρε ένα εκατομμύριο ευρώ από τη Siemens. Γιατί δεν παραιτείσαι; Δεν ήσουν βουλευτής εκείνη την περίοδο; Γιατί δεν διαχωρίζεις τη θέση σου; Που είναι η εντιμότητα ενός ανθρώπου που υποτίθεται ότι προσπαθεί τόσα χρόνια να ακροβατεί ανάμεσα στην κεντρική πολιτική σκηνή και στο περιθώριό της;

Και ποιος φταίει που τριάντα χρόνια μετά την ένταξη στην ΕΕ ελάχιστοι πολίτες γνωρίζουν τι ακριβώς είναι αυτό το φρούτο και πως επηρεάζει τη ζωή τους; Τόσα χρόνια έχετε μάθει τον κόσμο ότι ΕΕ σημαίνει επιδοτήσεις και τίποτα άλλο. Γιατί λοιπόν να κατέβουν να ψηφίσουν όλοι όσοι δεν μετέχουν άμεσα σε αυτές; Τι τους ενδιαφέρει η ΕΕ;

Έχουν αποτύχει τα πολιτικά κόμματα στον θεσμικό τους ρόλο. Και κατά συνέπεια έχετε αποτύχει και εσείς οι πολιτικοί. Γιατί τα κόμματα δεν είναι τα ντουβάρια της Ιπποκράτους και της Ρηγίλλης, είναι ο άνθρωποι που τα στελεχώνουν τόσα χρόνια. Έχετε βέβαια πετύχει 100% στον πλουτισμό σας, το νόμιμο μέσα από τα 300 εκατομμύρια του ετήσιου προϋπολογισμού της Βουλής, ο οποίος υπερβαίνει εκείνον του ταμείου κατά της φτώχειας. Και βέβαια τον παράνομο πλουτισμό, κάτι που για μένα αφορά όλους σας, γιατί όλοι σας έχετε κάνει ρουσφέτια.

Και έτσι είσαστε όλοι διεφθαρμένοι. Δεν είναι ανάγκη να τα πάρεις στο χέρι, ζεστά ζεστά. Κάθε υπάλληλος που διορίζετε εσείς στο δημόσιο, για να τσιμπήσετε κανέναν ψήφο παραπάνω, κοστίζει από μισό μέχρι ένα εκατομμύριο ευρώ για όσα χρόνια θα δουλεύει, λέμε τώρα. Και τα λεφτά αυτά τα πληρώνουν τα ρεμάλια.

Μπορεί τα περισσότερα από τα ρεμάλια, όλα όσα γράφω εδώ να μην τα έχουν τόσο ξεκάθαρα στο μυαλό τους. Επειδή όμως ζουν στην ίδια χώρα τα έχουν ξεκάθαρα στο πετσί τους. Όλοι έχουν αισθητήριο, ακόμα και αυτοί που βλέπουν Star από το πρωί μέχρι το βράδυ. Και σας απορρίπτουν χωρίς πολύ σκέψη. Επιστρέφοντας σας, προκαταβολικά, τον χαρακτηρισμό.

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

Το μήνυμα και ο ΚαραΠεισίστρατος

Αφού όλοι μιλάνε για το μήνυμα των ευρωεκλογών και το διακύβευμα, εγώ θα πω απλά κάποια συμπεράσματα:

Συμπέρασμα πρώτο:
Κάποτε σε αυτή τη χώρα ψήφιζαν και τα δέντρα. Πλέον τα δέντρα δεν ψηφίζουν. Παρόλα αυτά, απ’ ότι φαίνεται δεν έχουν διαγραφεί από τους εκλογικούς καταλόγους με αποτέλεσμα σε αυτή τη χώρα να υπάρχουν κοντά δέκα εκατομμύρια ψηφοφόροι…

Συμπέρασμα δεύτερο:
Παρόλο το παραπάνω συμπέρασμα η αποχή ήταν πράγματι μεγάλη. Σημαντικότατο (αναλογικά) κομμάτι της αποχής, λέει, αποτελούσαν, λέει, οι νεοδημοκράτες, λέει. Αν ισχύει αυτό τότε είναι σαφές ότι ο Παραλίας έχασε από τις παραλίες. Λογικό, καθότι και περισσότερες… Παρόλα αυτά είναι πικρό να χάνεις εντός έδρας.

Συμπέρασμα τρίτο:
Στο ΠΑΣΟΚ πανηγυρίζουν ότι νίκησαν. Μωραίνει κύριος… Εγώ απλά να πω ότι η ΝουΔούλα έχασε έντεκα ολόκληρες μονάδες και το ΠΑΣΟΚ τσίμπησε μόλις τις δυόμισι από αυτές. Τώρα αν ο αυτο-ακρωτηριασμός του αντιπάλου σημαίνει και δική σου νίκη, ειλικρινά αμφιβάλω. Ιδίως από τη στιγμή που δεν έχεις κάνει και τίποτα ουσιαστικό για να ακρωτηριαστεί ο αυτόχειρας… Μπορεί ο ΓΠj να είναι καλό παιδί, μπορεί να είναι έξυπνος, μπορεί και να είναι από τη βροχή, μπορεί και από τον αέρα, αλλά τον κόσμο δεν τον μπορεί να τον πείσει…. Με τίποτα.



Συμπέρασμα τέταρτο:
Ο Καρά-Τζαφέρης, που ο ίδιος προσπαθεί να μας πείσει ότι κατάγεται κατευθείαν από τους αρχαίους Έλληνες, λέγοντας, λέει, σταράτες κουβέντες ότι πρέπει να μπει φρένο στη μετανάστευση και να καταπολεμηθεί η εγκληματικότητα είναι σίγουρα ο θριαμβευτής των εκλογών. Βλέπεις ο λαός θέλει κάποιον να του τα λέει απλά. Δηλαδή απλοϊκά και λαϊκίστικα. Άσπρα ή Μαύρα. Παράδειμα: Πολιτσία γκουουουντ. Μετανάστεν νάάάάιινν. Σπανακοπιτάκι;
Δε χαμπαριάζει από γαλλικά, διαφωτισμούς, ανθρωπισμούς και άλλα τέτοια κουραφέξαλα. Στις επόμενες εκλογές ο Μέγας Έλλην Καρά-Τζαφέρης θα πει τα πράγματα ακόμη πιο απλά. Θα μας τάξει έναν χωροφύλακα (και ουχί αστυφύλακα) σε κάθε γωνιά και μια φυλακή σε κάθε δεύτερη και θα διπλασιάσει το ποσοστό του…

Συμπέρασμα πέμπτο:
Το ποσοστό των σταλινικών σε αυτή τη χώρα αποτελεί την πιο σταθερή σταθερά. Αχ και να ζούσε ακόμα ο Πατερούλης…

Συμπέρασμα έκτο:
Την Τρίτη ο Σύριζα είχε προγραμματισμένα όργανα. Κομματικά όργανα. Τα ανέβαλαν όμως για 24 ώρες μπας και ζυμωθούν λίγο περισσότερο και δεν σφαχτούν απροκάλυπτα. Παρόλα αυτά εκτιμώ ότι το αίμα θα τρέξει κατακόκκινο αύριο στην Κουμουνδούρου.

Συμπέρασμα έβδομον:
Συγχαρητήρια στους Οικολόγους, αν και δεν τους ψήφισα. Με τέτοιο πόλεμο εναντίον τους η μια έδρα ήταν πραγματικός άθλος.

Συμπέρασμα τελευταίον:
Την Κυριακή ψηφίσαμε για την Ευρώπη. Τι εννοείτε ότι δεν το καταλάβατε;

Στο σκίτσο ο Πεισίστρατος, απευθείας πρόγονος και ίνδαλμα του Καρά-Τζαφέρη. Με λίγο αρβανιτόσπορο. Ή και περισσότερο από λίγο. Άντε Ιλλυριόσπορο, μη το παίρνουμε και από τα μούτρα το παιδί...

Για επιστροφή στην κεντρική σελίδα της υποκειμενικής ενημέρωσης πατήστε εδώ.

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Τιχουάνα Ζωνιανά

Χτες το βράδυ έπεσε το μάτι μου πάνω σε ένα από τα, όπως πάντα, εξαιρετικά ντοκιμαντέρ του Εξάντα. Με τίτλο «Τιχουάνα», έλεγε την ιστορία της προσπάθειας που καταβάλει η Μεξικάνικη κυβέρνηση ενάντια στους μαφιόζους εμπόρους ναρκωτικών. Φόνοι, κόντρα φόνοι, συμβόλαια θανάτου, εργολάβοι κηδειών που δεν προλαβαίνουν να θάψουν, εργολάβοι που αναλάμβαναν το έργο να εξαφανίζουν τα πτώματα, αργυρώνητη αστυνομία και στρατός στις πόλεις ... Πόλεμος κανονικός δηλαδή με περίπου 10.000 νεκρούς τα τελευταία χρόνια...


Και θυμήθηκα μια ιστορία για την οποία θέλω να γράψω εδώ και κάνα μήνα αλλά όλο κάτι μου συμβαίνει. Κάποτε, σε μια έφοδο αστυνομίας σε εμπόρους ναρκωτικών, θες από κακή συνεννόηση, θες επειδή υπήρξε πράγματι αιφνιδιασμός, οι έμποροι αναγκάστηκαν να ανοίξουν πυρ. Γάζωσαν τα αυτοκίνητα των αστυνομικών και έστειλαν έναν εξ αυτών στο νοσοκομείο να χαροπαλεύει. Ο πιτσιρικάς μάλλον δεν θα συνέρθει ποτέ καθώς έχει πάθει εγκεφαλικές βλάβες που απ’ ότι καταλαβαίνω δεν είναι αναστρέψιμες. Τον Μάρτη του 2009 νοσηλευόταν ακόμα στο 401. Χωρίς την ικανότητα να περπατήσει ή να μιλήσει. Ούτε καν να ανέβει σε αναπηρικό καροτσάκι.

Γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί διάβασα ότι στη δίκη εναντίον 42 ατόμων για την υπόθεση των Ζωνιανών, η οικογένειά του ειδικού φρουρού παραιτήθηκε από την παράσταση πολιτικής αγωγής. Η γυναίκα του και ο πατέρας του δηλώνουν ότι θέλουν την τιμωρία των ενόχων αλλά δεν θα το κυνηγήσουν δικαστικά. Τους λόγους που τους οδήγησαν σε αυτήν τους την απόφαση δεν τους αναφέρουν.

Προσωπικά πιστεύω ότι η οικογένειά του απειλήθηκε προκειμένου να αποσυρθεί από τη δίκη. Βλέπετε, αλλιώς είναι ένας δικαστής να δικάζει μπρος στα μάτια της οικογένειας του θύματος και αλλιώς μόνο μπροστά από ένα πλήθος που ζητά αποκλειστικά την αθώωση των συνενόχων του.

Όσοι νόμιζαν πριν από 18 μήνες, τον Νοέμβριο του 2007 ότι η Ελληνική Τιχουάνα, τα Ζωνιανά, θα το έβαζαν έτσι εύκολα κάτω, μάλλον γελάστηκαν. Έφυγαν τα κανάλια τους ξέχασε και ο κόσμος.

Τα Ζωνιανά όμως δουλεύουν μεθοδικά. Χρόνια τώρα. Έχουν δημιουργήσει βαθιές κομματικές σχέσεις. Με πρόσωπα όπως ο Μητσοτάκης και ο Κεφαλογιάννης. Και οι δύο με πολλές κουμπαριές στο χωριό. Ο πρώτος πρώην Πρωθυπουργός με κόρη υπουργό και γιο βουλευτή. Ο δεύτερος, καταδικασμένος πρόσφατα με ποινή χάδι για υπόθαλψη εγκληματία, πρώην σύμβουλος του νυν πρωθυπουργού και με κόρη βουλευτή. Τα Ζωνιανά έχουν επίσης δημιουργήσει σχέσεις έμμισθες με υπηρεσιακούς παράγοντες όπως αστυνομικούς και δικαστές. Σημειώνω ότι η δίκη δεν έγινε στην Κρήτη όπως θα έπρεπε. Επισήμως για να μην επηρεαστεί η δικαιοσύνη. Οπότε την εξόρισαν στον.... Πειραιά. Απέναντι δηλαδή από τον καταπέλτη του πλοίου και ευκόλως προσβάσιμη από τους μεγαλοδικηγόρους που βέβαια, όπως οι μύγες δεν απουσιάζουν ποτέ από τα σκατά. Λυκουρέζος, Κούγιας, Τσοβόλας και δεν συμμαζεύεται Άνθρωποι δηλαδή που έχουν ισχυρές επαφές τόσο με την πολιτική όσο και με την δικαιοσύνη. Και βέβαια, έχουν δημιουργήσει σχέσης σιωπής, πασιφανώς αμειβόμενης, εν είδη πανάκριβων δώρων σε γάμους και βαφτίσια ανάμεσα στους συγχωριανούς. Το παράνομο χρήμα είναι πολύ και φτάνει για όλους όσοι χρειάζονται...
Οπότε δεν είναι να απορείς που τα ΜΜΕ ασχολούνται με την Τιχουάνα αλλά όχι πλέον με τα Ζωνιανά. Προς υπεράσπιση του Αυγερόπουλου, υποθέτω ότι είναι πολύ πιο εύκολο να ψάξεις σαν ξένος δημοσιογράφος την Τιχουάνα παρά σαν Έλληνας τα Ζωνιανά. Εκτός και αν έχεις στο πλευρό σου την 101η αερομεταφερόμενη μεραρχία η οποία κατά πάσα πιθανότητα μπορεί να σου εξασφαλίσει σχετικώς ασφαλή διέλευση μέσα από το χωριό...

Για την ιστορία, τον αστυνομικό τον λένε Στάθη Λαζαρίδη. Για τους ενόχους δεν θα μάθουμε όνομα...

Στη φωτογραφία, αν δεν κάνω λάθος, ο πρόεδρος των Ζωνιανών. Ο οποίος παρέλαβε κράτος και δεν πρόκειται να παραδώσει κοινότητα... Στη δεύτερη φωτογραφία το σπήλαιο των Ζωνιανών. Όλα στο φως και το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο.

Διαβάστε επίσης:
Έχω Εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη (ναι, καλά)
Το ασυνείδητο της κοινωνίας

Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

Μην πανικοβάλλεστε, συνελήφθη η κόρη του Καραβέλα και ουχί του Καρβέλα!!!

Πρώτα απ’ όλα να διευκρινίσω στο φιλοθεάμον κοινό ότι συνελήφθη η κόρη του Καραβέλα και ουχί του Καρβέλα η οποία δεν φέρεται να κατηγορείται για τίποτα. Εντάξει. Αλλά ποιος είναι ο Καραβέλας; Ο Καραβέλας, είναι ένας πρώην οικονομικός διευθυντής της Siemens ο οποίος, περίεργο πράγμα, δεν άλλαζε σε κάθε ανασχηματισμό ή μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση. Παρέμενε στη θέση του ο αχρείος γιατί τον είχαν τοποθετήσει εκεί τα ντόπια και ξένα συμφέροντα προκειμένου να μας διαφθείρει ως έθνος.

Και αφού ο τύπος, κατ’ εντολή της μαμάς Siemens και κατ’ απαίτηση του Ελληνικού λαού, διέφθειρε με πειθώ και φορτικότητα, κατ’ εξακολούθηση και μετ’ επιτάσεως όλους του κομματικούς τυχάρπαστους που διετέλεσαν Υπουργοί στους συγκεκριμένους τομείς και γέμισε με βλογημένο μελανό χρήμα όλα τα ταμεία κυβερνώντων ή μη κομμάτων, όταν ο ανακριτής άρχισε να προφυλακίζει κόσμο την κοπάνησε αλλά γερμανικά. Βλέπετε, δεν υπάρχουν μόνο φορολογικοί παράδεισοι, υπάρχουν και δικαστικοί τοιούτοι. Και η Γερμανία είναι σαφέστατα ένας τέτοιος καθώς ακριβώς το ίδιο αδίκημα που εδώ θεωρείται κακούργημα εκεί θεωρείται πλημμέλημα. Οπότε, αν δικαστεί από τους χερ και τις φράου θα γλιτώσει με εξαγορά ενώ εδώ υπάρχει κάποια μικρή περίπτωση να κάνει φυλακή. Μικρή όμως, γιατί για το σκάνδαλο των κουμπάρων τα παιδιά τα άφησαν να περπατήσουν με αναστολή. Ούτε καν εξαγορά...

Όπα, σχολιαστή, όπα. Τι εννοείς κατ’ εντολή του Ελληνικού λαού; Να μωρέ, εννοώ ότι είμαστε σκατολαός και 'μείς. Σκατολαός. Που συνεχώς ανοίγουμε στόμα και μάτια διάπλατα και εκπλησσόμαστε και φωνή μεγάλη βγάζουμε όταν ενημερωνόμαστε από τα ακουστικά του ραδιοφώνου του κινητού μας για ένα νέο σκάνδαλο την ώρα που συνωστιζόμαστε, όχι σε προκυμαίες, αλλά στην ουρά αναμονής κάποιου πολιτικού γραφείου μπας και διορίσουμε κάνα παιδί ή νομιμοποιήσουμε κανένα καταπατημένο.

Και έτσι έφυγε ο Καραβέλας και μας έμεινε ο Καρβέλας. Μόνο που ξέχασε ότι είχε μπλέξει και τους λογαριασμούς της κόρης του και της γυναίκας του και του ανήλικου γιου του όταν μετέφερε εκατομμύρια από εδώ και από εκεί. Και τώρα του πιάσαν το παιδί, υποθέτω για να τον εκβιάσουν, οι δικαστικοί. Γιατί καμιά φορά βρίσκεται κάποιος δικαστής (και ο ανακριτής τέτοιος είναι) που ξεχνά ότι η δικαιοσύνη δεν είναι ανεξάρτητη. Ή που ενδεχομένως προσποιείται ότι ξεχνά. Ανεξάρτητοι δικαστές που αφήνουν τις πόρτες ανοικτές και μετά σου κρατούν όμηρη την κόρη! Σκατολαός όπως είπα παραπάνω... Και ειλικρινά έχω περιέργεια να δω τι θα κάνει ο Καραβέλας τώρα που του μαγκώσαν το κορίτσι...


Στις φωτογραφίες, δύο σύγχρονοι (μεταξύ τους). Στην πρώτη φωτογραφία ο Werner Von Siemens, επάγγελμα ιδρυτής. Στη δεύτερη ο κοντοπατριώτης του Όθωνας (Otto von Wittelsbach), επάγγελμα φουστανελοφόρος βασιλεύς. Και οι δύο στην υπηρεσία της Ελλάδος, ο δεύτερος μόνον τότε ενώ ο πρώτος από τότε...

Με τα παραπάνω ταιριάζουν γάντι και τα εξής:
ψηφοσκατασυνείδηση
Liberté, Fraternité, Audi TT
Επιτυχής η πειραματική εφαρμογή του νέου BlueTooth 3.0 στο Ελληνικό Δημόσιο

Για επιστροφή στην κεντρική σελίδα της υποκειμενικής ενημέρωσης πατήστε εδώ.