Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Τυχοδιωχτική άλφαβήτα

Μαθαίνω ότι η διεθνής κοινότητα συγκινήθηκε και αποφάσισε να δράσει δυναμικά επιβάλλοντας ζώνη εναέριου αποκλεισμού ή όπως αλλιώς το λένε αυτό το μαντζούνι όπου οι καλοί δυτικοί βομβαρδίζουν τους κακούς άραβες και δεν τους αφήνουν να βομβαρδίζουν τους καλούς άραβες.

Το βασάνιζαν οι πολιτισμένοι δυτικοί κάνα μήνα τώρα να το αποφασίσουν αλλά δεν το αποφάσιζαν γιατί, λέει, οι κινέζοι και οι ρώσοι δεν ήθελαν, λέει. Αλλά ξαφνικά, λίγο πριν ο Καντάφι πάρει και τα τελευταία κεφάλια των ναρκομανών και των δαιμονισμένων που εξεγέρθηκαν εναντίον του, οι αντιρρήσεις κάμφθηκαν και οι Ρώσοι και οι Κινέζοι έριξαν άκυρο/λευκό (αντί για βέτο) στη ψηφοφορία του συμβουλίου ασφαλείας – λέμε τώρα.

Έχει τίμημα η ανθρώπινη ζωή; Καλά, μαλάκας είσαι; Απλά, σε κάποιες περιοχές μετριέται σε διαμάντια, σε κάποιες με δολάρια και στις αραβικές με βαρέλια. Πετρελαίου. Γιατί περίμεναν όλοι οι συνδαιτυμόνες του μεγάλου φαγοποτιού του Συμβουλίου Ασφαλείας (λέμε τώρα) του ΟΗΕ και δεν επέβαλαν τη ζώνη αποκλεισμού νωρίτερα; Πραγματικά δεν τα έβρισκαν; Τους βασάνιζαν οι αμφιβολίες μη τυχόν και είχε δίκιο ο Καντάφι; Ή μήπως είχαν τη κρυφή ελπίδα ότι θα καθάριζαν οι επαναστάτες της Λιβύης με δικές τους δυνάμεις;

Τίποτα απ’ όλα αυτά. Απλά, αν δεν άφηναν τους επαναστάτες να κατασφαγούν από τον τακτικό στρατό και την πολεμική αεροπορία του Καντάφι δεν θα μπορούσαν να βάλουν κι άλλο χέρι στα πετρέλαια της Λιβύης. Γι αυτό έχει χεστεί η Γαλλία να επέμβει. Πιστεύετε ότι αγωνιά ο Σαρκοζί για τη δημοκρατία στη Λιβύη; Το ίδιο και οι Βρετανοί οι οποίοι θέλουν να βάλουν χέρι σε κάτι που γεωπολιτικά οι Γάλλοι πιστεύουν ότι τους ανήκει. Από κοντά θα παίξουν και οι Ιταλοί, προσφέροντας αφειδώς βάσεις και υποστήριξη. Και εμείς μαζί. Αλλά εμείς απλά επειδή ο Φόρεστ αρέσκεται στο τρέξιμο. Ο Ομπάμα, πάλι, σιχτιρίζει τη στιγμή που ο Μπους τον έμπλεξε στο Αφγανιστάν και δε μπορεί να διαθέσει δυνάμεις για νέα συμβόλαια στην Λιβύη. Αλλά όλο και κάποιο αεροπλανοφόρο θα στείλει, όλο και κάποιο καταδρομικό θα βρεθεί να χώσει κανέναν κρουζ…

Οπότε τώρα θα έλθουν όλοι σαν σωτήρες των επαναστατών και θα χώσει ο καθένας από μερικά καλαμάκια στο υπέδαφος για να ποτίζει μετά με πετρέλαιο τους αντιρρησίες συνείδησης, Κινέζους.

Εν αναμονή των πρώτων βομβών, ας αναφωνήσουμε όλοι μαζί: Ζήτω η δυτική δημοκρατία!!! Ζήτω!!!

Στη φωτογραφία, Gadhafi in between friends...



2 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Η υποκρισία της δυτικής διπλωματίας σε όλη της το μεγαλείο...

O Σχολιαστής είπε...

Διπλωματία. Έχει γράψει ένα βιβλίο με αυτόν τον τίτλο ο Κίσινγκερ. Αγκωνάρι αλλά, γραμμένο από τον Μακιαβέλι του 20ου αιώνα, είναι πολύ καλό και λύνει αρκετές απορίες. Όταν θα μεγαλώσουν λίγο τα παιδιά, θα το ξαναδιαβάσω. Το θέμα είναι ότι πολύ συχνά η διπλωματία γίνεται συνώνυμη με την αλητεία...