Μην παραιτείστε αφού δεν παραιτούμαστε...

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με κοινή λογική. Πολλοί άνθρωποι με αρκετές γνώσεις πάνω στο αντικείμενό τους. Πολλοί που έχουν αποφασιστικότητα. Και αρκετοί που δεν είναι τεμπέληδες. Λίγοι όμως τα συνδυάζουν όλα αυτά.

Σπάνια ένας πολιτικός της κεντρικής πολιτικής σκηνής είναι τέτοιο άτομο. Γιατί συνήθως η αρχική ενασχόληση με την πολιτική προϋποθέτει κομματική εργασία σε μικρή ηλικία που γίνεται σε βάρος της γνώσης. Ο πολιτικός, συνήθως, είναι απλά φιλόδοξος. Και αρκετά πονηρός για να μπορεί να γλιτώνει από τα εσωκομματικά μαχαιρώματα. Ίσως και εργατικός, γιατί θέλει αρκετή δουλειά για να καλύψεις την εκλογική σου πελατεία (και σπανιότατα – συγκυριακά τις πραγματικές ανάγκες). Και σπανιότατα διαβασμένος πάνω στο επιστημονικό του αντικείμενο (καθώς το έχει εγκαταλείψει από καιρό) και σχεδόν ποτέ πάνω στο πόστο που αναλαμβάνει γιατί απλά δεν ανήκει στον επιστημονικό του αντικείμενο. Άσε που αν ανήκε, όπως είπαμε, έχει εγκαταλείψει την ενημέρωση του εδώ και καιρό. Και, το σπανιότερο απ’ όλα, σχεδόν ποτέ πραγματικά ευφυής γιατί τότε θα αντιλαμβανόταν ότι η ατομική και διαχρονική επιτυχία έρχεται όταν υπηρετείς αποτελεσματικά το σύνολο.

Οπότε, αν είναι αποφασιστικός το πιο πιθανό είναι ότι θα κάνει προσπάθειες ποιότητας μαθητευόμενου μάγου. Θα εξαγγέλλει 41 μέτρα κατά της ακρίβειας σαν Υπουργός Ανάπτυξης. Ή θα παίρνει σβάρνα τις λαϊκές αν είναι Υφυπουργός. Θα έχει πολεοδομικές παραβάσεις ενώ είναι Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ. Ή θα απασχολεί ανασφάλιστους εργάτες όντας Υπουργός Εργασίας. Θα απασχολείται με το Υπουργείο Γεωργίας και θα εκφωνεί λόγους του τύπου «το περιβάλλον δεν πρέπει να το αποστειρώσουμε αλλά να το βιώσουμε» διότι ο άνθρωπος την Ιατρική τελείωσε, αποστείρωση έμαθε. Θα έχει χαράξει διαπρεπή πορεία στο Υπουργείο Τουρισμού γιατί ήταν ο Αβραμόπουλος. Και βέβαια, θα συνομιλεί αδιαλείπτως και ακαταλείπτως με τον στρατηγό άνεμο γιατί έχει οράματα.

Και δεν θα παραιτείται ποτέ. Αφού ούτε εμείς παραιτούμαστε…