Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Αλλαγή πορείας

Το «λεφτά υπάρχουν» ποτέ δεν το πίστεψα. Η απόδειξη είναι αυτή η ανάρτηση που ανέβασα το ίδιο ή το επόμενο βράδυ των εκλογών. Το ότι ο Γιώργος δεν είναι και κανένα αστροπελέκι το ήξερα επίσης. Η απόδειξη σε αυτά που έγραφα εδώ. Πίστευα όμως, και γι αυτό είμαι τουλάχιστον αφελής, ότι θα προσπαθούσε πραγματικά να διορθώσει κάτι.

Η υποστήριξη του Σχολιαστή στο ΠΑΣΟΚ δεν ήταν ποτέ πολύ ισχυρή. Απλά θεωρούσα το κόμμα αυτό σαν το λιγότερο κακό. Τελικά αυτή η θεώρηση ήταν λάθος. Φοβάμαι ότι μετά τα τελευταία μέτρα, όπου για τρίτη φορά χώνουν ξεδιάντροπα το λερωμένο σεSiemensμένο χέρι τους στην τσέπη μου, με μέτρα που ούτε ο Σουλτάνος στους υποτελείς του δεν έβαζε, πλέον δεν το υποστηρίζω.

ΚΑΙ αυτή η κυβέρνηση είναι προδοτική για τον τόπο. Για άλλη μια φορά οι πολιτικοί προδίδουν αυτόν το λαό. Και δε μιλάω για κάποιου τύπου συναισθηματική προδοσία. Εννοώ ότι οι πολιτικοί αυτοί είναι Προδότες και θα πρέπει με κάθε τρόπο να απομακρυνθούν από την εξουσία. Δυο χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας θα έπρεπε να έχουν θεσπιστεί και να έχουν αρχίσει να αποδίδουν τα μέτρα ενάντια στη φοροδιαφυγή, ενάντια στην κλοπή στον χώρο της φαρμακευτικής περίθαλψης, ενάντια στο λαθρεμπόριο καυσίμων, ενάντια στη μαύρη εργασία κ.λπ. κ.λπ. Τέτοια μέτρα δεν έχουν καν θεσπιστεί. Μηχανισμοί ελέγχου δεν έχουν καν στηθεί. Και η λύση, όταν οι ξένοι ζητάνε λιγότερο έλλειμμα, δεν είναι να βάζεις φόρους στα αναψυκτικά και να μειώνεις το αφορολόγητο στα 8.000 ευρώ το χρόνο, δηλαδή να φορολογείς ανθρώπους που αν δουλεύουν στον ιδιωτικό τομέα έχουν αποδοχές 571 ευρώ το μήνα.

Ένα κράτος οφείλει να βαρέσει πτώχευση όταν χρωστά το 110% του ΑΕΠ του και όχι το 150% … Γιατί στην πρώτη περίπτωση με ένα κούρεμα (τι όρος και αυτός) του μισού χρέους καταλήγεις να χρωστάς το 55% του ΑΕΠ ενώ στη δεύτερη περίπτωση το 75%. Το πρώτο παλεύεται, το δεύτερο σε ξαναγυρνά στα ίδια γιατί απαιτεί να πληρώνεις πάλι πολλά σε τόκους. Οι πολιτικοί, σε αυτή τη φάση το ΠΑΣΟΚ, έχουν επιλέξει το δεύτερο και μάλιστα εν γνώσει τους. Με ενδιάμεσους σταθμούς την σταδιακή πτώχευση των πολιτών του κράτους προς όφελος των πιστωτών μας, δηλαδή των ξένων funds και των τραπεζών. Για αυτόν το λόγο τους κατονομάζω Προδότες.

Υπάρχουν διάφορες φωνές που λένε ότι δεν είναι σωστό να γίνουμε μπαταχτσίδες. Οριακά συμφωνούσα μέχρι και πριν λίγες μέρες. Πλέον διαφωνώ, ιδίως κάτω από το βάρος της ανήθικης πίεσης αυτών των πιστωτών που, μέσω του ανίκανου πολιτικού κατεστημένου, οδηγεί στην προσωπική μου χρεοκοπία, οικονομική και πολιτική. Στον καπιταλισμό, αυτός που δανείζει αναλαμβάνει ένα ρίσκο. Το ρίσκο αυτό αντικατοπτρίζεται στο επιτόκιο δανεισμού. Αν δανείσω τη Γερμανία βγάζω λίγα και ασφαλή. Επιλέγω όμως να δανείσω με ένα κομμάτι των χρημάτων μου και την Ελλάδα. Δεν δανείζω όλα μου τα λεφτά στην Ελλάδα αλλά ένα μικρό κομμάτι γιατί η χώρα έχει μεγαλύτερο επιτόκιο (που θα το καρπωθώ) και άρα μεγαλύτερο ρίσκο (που θα το αναλάβω, εν γνώσει μου). Αν δανείσω όλα μου τα λεφτά στην Ελλάδα, τότε απολαμβάνω μεγάλα κέρδη αναλαμβάνοντας μεγάλο ρίσκο. Στην πρώτη περίπτωση, αν η Ελλάδα πτωχεύσει κλονίζομαι αλλά επιζώ. Στη δεύτερη περίπτωση με παίρνει μαζί της. Ας πρόσεχα.

Αυτές ήταν και είναι οι επιλογές των «πιστωτών» μας. Κανείς δεν τους υποχρέωσε να μας δανείσουν. Για να σωθούν λοιπόν αυτοί, δηλαδή για να βρουν τον απαραίτητο χρόνο να αποπληρωθούν από εμάς με κρατικά κεφάλαια (ΔΝΤ και μηχανισμός στήριξης) στο τέλος εμείς θα χρωστάμε τα πάντα σε ΔΝΤ και κράτη που θα έχουν βάλει υποθήκη εμάς και τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. Βλέπετε, από την Τρόικα δανειζόμαστε ενυπόθηκα. Εν γνώσει μας δηλαδή ξεπουλάμε το δικαίωμα της πτώχευσης τώρα, που χρωστάμε το 120% του ΑΕΠ και που μπορούμε να το μειώσουμε στη μέση (το χρέος), χωρίς να μας μπορούν να μας πάρουν τίποτα, με στόχο να χρεωκοπήσουμε όταν οι πιστωτές μας θα είναι κράτη, έναντι των οποίων έχουμε δεσμευτεί με δημόσια περιουσία (π.χ. Ελληνικό, Εθνικός Κήπος, Πλατεία Συντάγματος, Λόφος Φιλοπάππου κ.λπ.) Για αυτό το λόγο οι πολιτικοί κατονομάζονται από εμένα ως Προδότες. Αυτά τα γνωρίζουν!!!
 
Και αν είναι λοιπόν να χρεοκοπήσουν οι πολίτες μιας χώρας, τι τους νοιάζει αν θα σωθεί η χώρα; Ιδίως που, απ΄ ότι φαίνεται, δε θα σωθεί. Προτιμώ λοιπόν μια χρεοκοπία άμεσα, έστω και μέσα από κυβερνητικό χάος, χωρίς να μπορεί κανείς να δημεύσει δημόσια περιουσία παρά μια χρεοκοπία σε 3 χρόνια που θα γεννήσει νέα χρεοκοπία σε άλλα 5 και που θα μας αφήσει εντελώς μα παντελώς ξεβράκωτους. Τόσο απλά.

Στη φωτογραφία, το μέρος που θα μπορεί κάποιος να με βρει στην ψήφιση του μεσοπρόθεσμου. Την οποία πρέπει όλοι να βοηθήσουμε να μη γίνει. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη τον Απρίλη του 10, σε μια από τις πρώτες διαδηλώσεις εναντίον των νέων μέτρων. Το ασθενοφόρο παραλαμβάνει τον Μανώλη Γλέζο που μόλις έχει ψεκαστεί από ανεγκέφαλο και ανιστόριτο πιτσιρίκι των ΜΑΤ.

Και κάτι ακόμα. Το ότι εγώ, γνωστή κότα, αποφάσισα να πράξω έτσι σημαίνει μάλλον ότι υπάρχουν αρκετές πιθανότητες τα ψωμιά τους να είναι λίγα…

5 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Επειδή είπες για το Σουλτάνο, να θυμήσω δυο φόρους της τουρκοκρατίας που θεωρήθηκαν σκληροί και ανήθικοι:
α) ο «κεφαλικός φόρος»! Τέτοιον έβαλε η κυβέρνηση, ειδικά στους ελεύθερους επαγγελματίες. 500 ευρώ το κεφάλι, ανεξάρτητα αν είσαι Κούγιας ή παλεύεις μέρα νύχτα να τα βγάλεις πέρα...
β) η «δεκάτη»! Ο συντελεστής φόρου 10% στο ελεύθερο ελληνικό κράτος θεωρείται ο «χαμηλότερος»! Κατά τ’ άλλος ο Σουλτάνος μας πείραζε...

Yannis Zabetakis είπε...

τρίτη και τετάρτη βράδυ κουμπάρε μμμ, πρέπει να είμαστε πλατεία!!! ακόμα και αν χάσουμε...πρέπει να δώσουμε αυτή την μάχη, ρε γαμώτο!

για τους Α., Σ., Ν. και Θ. ...

Υ.Γ. κότα? όχι απλά φορούσες πράσινα γυαλία για πολύύύύ καιρό...

O Σχολιαστής είπε...

@ Ασκαρ: Αυτούς τους δύο φόρους είχα στο μυαλό μου όταν έγραφα για το Σουλτάνο
@κομπάντρε: Πράσινα γυαλιά δε φορούσα. Απλά δεν έβλεπα πουθενά κάποια ελπίδα. Ούτε τώρα βλέπω να σου πω την αλήθεια, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι ένα χάος θα μας βοηθήσει αλλά είναι θέμα αξιοπρέπειας πια...

Yannis Zabetakis είπε...

πώς?! έβλεπες ελπίδα "στο λεφτά υπάρχουν"...έλα τώρα... αν δεν έβλεπες ελπίδα πουθενά, θα ψήφιζες κάτι άλλο...και θα είχες γίνει πολύ πιο νωρίς εναντίον του μνημονίου.

δεν λέω καλά κάνεις -έστω και τώρα- να αγανακτείς!

ραντεβού, κομπάντρε, τα επόμενα βράδια στην πλατεία! έχει καλή μπύρα - σε κουτί- το γωνιακό περίπτερο στο Σύνταγμα :)

οεο

O Σχολιαστής είπε...

Το μνημόνιο προέβλεπε διάφορα πράγματα. Αντί γι αυτά εφαρμόστηκαν μόνο φόροι, φόροι, φόροι, δηλαδή το άρμεγμα όσων δεν κρύβονται ή δε μπορούν να κρυφτούν... Νοικοκύρεμα χρειάζεται. Ιδιωτικοποιήσεις επίσης. Αλλαγή στο άρμεγμα του ΕΣΥ σίγουρα. Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής το δίχως άλλο. Άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων (όλων) απαραίτητο. Και τόσα άλλα που προβλέπονταν στο μνημόνιο. Απλά εφαρμόστηκε μόνο το άρμεγμα που σου είπα πριν. Γι αυτό έχω γίνει έξαλλος πλέον. Και όσο αφορά το χρόνο της αγανάκτησής μου, η κάθε κυβέρνηση χρειάζεται ένα χρονικό διάστημα για να δείξει κάτι. Την ίδια χρονική ανοχή είχα δείξει και στη νέα δημοκρατία το 04 και το 05. Όπως και τότε, έτσι και τώρα αποδεικνύεται ότι έκανα λάθος. Αλλά η αυτοματοποιημένη αγανάκτηση δεν μου ταιριάζει.