Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

Δράση, αντίδραση, δράση

Με αφορμή σχόλιο που έκανε το Παιδί της Πλατείας στην ανάρτηση «"Βόμβα 60 κιλών, στην Κηφισιά, στα ψιλά των εφημερίδων"» έκανα τις ακόλουθες σκέψεις οι οποίες για αλλού ξεκίνησαν για αλλού και αλλού οι συνειρμοί τις πήγαν.

Πιστεύω ότι τα Μέσα δεν ασχολήθηκαν όσο έπρεπε με το θέμα. Πιστεύω ότι και εδώ έδρασαν επιδερμικά και κουτσομπολίστικα καταφεύγοντας στις εντυπώσεις. Αν είχε υπάρξει έκρηξη και αίμα τότε θα είχαν ασχοληθεί περισσότερο. Δεν ενδιαφέρονται όμως για τις «διαφυγούσες συνέπειες». Η ματιά τους είναι πάντα εξαιρετικά κοντόθωρη. Γι αυτό και την επόμενη μέρα το θέμα μπήκε πρώτη σελίδα σε κάποιες εφημερίδες, αλλά όχι σε όλες. Και έπαιξε από δεύτερη έως τέταρτη – πέμπτη είδηση σε όποια κανάλια και ραδιόφωνα άκουσα.

Υποθέτω ότι η απάντηση στην τρομοκρατία θα δοθεί στο τέλος από εμάς, σαν κοινωνία εννοώ. Απλά προς το παρόν δεν μπορώ να δω την αρχή κάποιας απάντησης. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν έχουν ξεκινήσει κάποιες υπόγειες διεργασίες. Δεν σημαίνει ότι δεν έχει αρχίσει μια διαδικασία ωρίμανσης, το πνευματικό γκάστρωμα κάποιων ανθρώπων οι οποίοι ενδεχομένως αργότερα να ηγηθούν αρχικά κοινωνικών ομάδων, κάποιες από τις οποίες στην συνέχεια θα μετεξελιχθούν σε κοινωνικά κινήματα.

Τέτοιες διεργασίες έχουν συμβεί στο παρελθόν. Θα συμβούν σίγουρα και στο μέλλον. Τα γεγονότα του 1973 στο Πολυτεχνείο είναι βέβαιο ότι δεν προήλθαν από διεργασίες που ξεκίνησαν το ίδιο πρωί της πρώτης μέρας της εξέγερσης. Το ΠΑΣΟΚ σαν κίνημα δεν στήθηκε σε μια μέρα. Ο ιδρυτής του και όσοι τον ακολούθησαν βρίσκονταν σε πολιτικό γκάστρωμα ήδη από αρκετά χρόνια πριν. Κάποια στιγμή ωρίμασαν οι συνθήκες και το τότε κίνημα, αλλά πλέον κόμμα, απέκτησε δυναμική που τελικά το οδήγησε στην εξουσία. Αν πάμε παλιότερα, το κίνημα του 1909 το οποίο τελικά έφερε στην εξουσία τον Βενιζέλο και άλλαξε την Ελλάδα αν και έγινε μέσα σε μια νύχτα είναι σίγουρο ότι πολιτικά στα μυαλά των κινηματιών ωρίμαζε χρόνια, με ενδεχομενη απαρχή την καταστροφή του 1897. Ομοίως έγινε, την ίδια περίοδο και με τους Νεότουρκους. Και, βέβαια, είναι σίγουρο ότι οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί των τρομοκρατικών ενεργειών που γίνονται αυτή τη στιγμή δεν προσανατολίστηκαν προς αυτόν τον τρόπο δράσης μέσα σε ένα βράδυ.

Μέσα στην κοινωνία δρουν δυνάμεις. Δράσεις. Και όπως και στη φυσική έτσι και στη κοινωνία η δράση δημιουργεί αντίδραση. Η διαφορά κοινωνίας και φυσικής επιστήμης είναι ότι ενώ στον φυσικό κόσμο η δράση και η αντίδραση συμβαίνουν απολύτως ταυτόχρονα, στην κοινωνία υπάρχει πάντα διαφορά φάσης. Πρέπει να μεσολαβήσει ο απαραίτητος χρόνος για το γκάστρωμα όσων θα αντιδράσουν και τη συνεπακόλουθη γέννα, δηλαδή την αντίδραση. Για να μην μπερδευόμαστε όταν λέω αντίδραση δεν εννοώ την αντίδραση με την κομμουνιστική της έννοια.

Το πρόβλημα είναι ότι ο απαραίτητος χρόνος, αν για τα μέτρα της ιστορίας μπορεί να μην φαντάζει μεγάλος, για τα μέτρα μιας ανθρώπινης ζωής μπορεί να είναι δυσθεώρητος.

2 σχόλια:

Sissi Soko είπε...

Θέση, αντίθεση...

O Σχολιαστής είπε...

Και έτσι μπορείς να το πεις...