Τοκετός στο Έλενα: Επεισόδιο Τρίτο, Η Νοσηλεία και τα συμπεράσματα

Η νοσηλεία στο Έλενα κράτησε 5 νύχτες και 4 μέρες. Την πρώτη νύχτα, λόγω έλλειψης κρεβατιού την πέρασε σε δίκλινο. Οι συνθήκες στο δίκλινο μάλλον μέτριες με μεγάλο μείον την ύπαρξη της εισόδου της τουαλέτας κυριολεκτικά δίπλα από το κρεβάτι της!!! Οι συνθήκες στο μονόκλινο, στο οποίο περάσαμε το υπόλοιπο της νοσηλείας σχετικά καλές. Η καθαριότητα θα μπορούσε να είναι καλύτερη, το ίδιο και η συντήρηση του δωματίου. Παρόλα αυτά οι συνθήκες ήταν ανεκτές. Αν μάλιστα σε αυτό συμπεριλάβεις ότι το μονόκλινο στο Έλενα στοίχισε συνολικά 600 ευρώ ενώ το αντίστοιχο δωμάτιο σε ιδιωτικό μαιευτήριο χτυπάει πεντοχίλιαρο, γίνεται κατανοητό ότι συμφέρει και με το παραπάνω. Θυμάμαι ότι ο τοκετός στο «Μητέρα» με «μισή» απόδειξη από τον μαιευτήρα και τις μαίες, μας στοίχισε συνολικά 4.200 ευρώ (για τετράκλινο δωμάτιο) ενώ στο «Έλενα» στοίχισε 1.700 ευρώ. Η διαφορά για τα δικά μου κυβικά δεν είναι μικρή και δεν δικαιολογείται σε τίποτα από τη διαφορά σε επίπεδο υπηρεσιών, ιδίως αν συνεκτιμηθεί ότι στο «Έλενα» είχαμε μονόκλινο.

Το νοσηλευτικό προσωπικό του έκτου ορόφου (μονόκλινα) ήταν ευγενέστατο, σε αντίθεση με εκείνο του τετάρτου ορόφου (δίκλινα) το οποίο όμως ενδεχομένως να είχε περισσότερη δουλειά.

Μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο ιδιωτικό και στο δημόσιο μαιευτήριο είναι ότι το παιδί σου το φέρνουν από την αρχή στο πλάι, δίπλα στο κρεβάτι, σε μια κοιτίδα. Τελικά, αν και το φοβόμασταν πάρα πολύ, ήταν πολύ πιο εύκολο απ΄ ότι μας φαινόταν. Ενδεχομένως να βοήθησε και το γεγονός ότι πρόκειται για το δεύτερο παιδί μας σε μικρό μάλιστα χρονικό διάστημα όπου κάποια πράγματα τα είχαμε σχετικά πρόσφατα.

Το παιδί μας νοσηλεύτηκε για δυο μέρες μαζί με τα πρόωρα. Απ’ ότι μας είπαν, εκ των υστέρων, δεν είχε κάτι το σοβαρό και ίσως θα έπρεπε να είχε έρθει από την αρχή στο δωμάτιο. Παρόλα αυτά η νοσηλεία εκεί μου δημιούργησε αλγεινές εντυπώσεις, ως προς κάποιες από τις νοσηλεύτριες που εργάζονται σε εκείνο το τμήμα. Βλέπετε, στο δημόσιο μαιευτήριο πηγαίνουν πολλοί μετανάστες. Και αυτό έχει κάνει κάποιους από το προσωπικό να νομίζουν ότι είναι ανώτεροι άνθρωποι και ως εκ τούτου εξαιρετικά αγενείς και με τουπέ από εδώ μέχρι το Κολωνάκι. Αναφέρω το εξής πραγματικό περιστατικό: Κάθε τρεις ώρες οι μητέρες των νεογνών που νοσηλεύονται σε εκείνο το τμήμα πηγαίνουν για να θηλάσουν τα μικρά. Η διάρκεια του θηλασμού κρατά περίπου μισή ώρα. Την πρώτη μέρα, η γυναίκα μου πήγε σε ένα από αυτά τα ραντεβού με καθυστέρηση 10 λεπτών. Εξουθενωμένη από τον τοκετό και αγχωμένη από την νοσηλεία του παιδιού εκεί, την πήρε ο ύπνος για πρώτη φορά μετά από 36 ώρες και ξύπνησε με 10 λεπτά καθυστέρηση. Όταν μπήκε μέσα της έβαλαν τις φωνές ότι άργησε. Στη συνέχεια της έκαναν παρατήρηση ότι δεν κρατούσε το παιδί σωστά. Ενδεχομένως σωστή η παρατήρηση αλλά δεν μπορεί να την κάνεις φωνάζοντας «Πως κρατάς το παιδί έτσι, είσαι τελείως άσχετη!» Στο τέλος, της πήραν το παιδί από την αγκαλιά, πριν ολοκληρωθεί ο θηλασμός, γιατί τελείωσε το ωράριο. Αυτή η εμπειρία ήταν κερασάκι στην τούρτα σε μια πολύ δύσκολη μέρα. Και δεν μπορώ να την αποδώσω σε ενδεχόμενη υποστελέχωση. Τζιπ είσαι ή δεν είσαι. Το ίδιο και σκύλα!

Επίσης διαπίστωσα ότι οι παιδίατροι του Έλενα δεν πολυσυνεννοούνται μεταξύ τους, με αποτέλεσμα ο ένας να σε πανικοβάλει και ο άλλος να σε καθησυχάζει. Τελικά ευτυχώς αποδείχτηκε ότι δίκιο είχαν εκείνοι που μας καθησύχαζαν. Παρόλα αυτά, όταν τα νεύρα σου είναι τεντωμένα δεν θα έβλαπτε λίγη καλύτερη συνεννόηση και λίγο πιο αναλυτικές σημειώσεις στον φάκελο του παιδιού. Ελαφρυντικό ίσως να αποτελεί ενδεχόμενη υποστελέχωση.

Αν δεν είχαμε την άσχημη εμπειρία από τη συμπεριφορά κάποιων από τις νοσηλεύτριες στα πρόωρα θα είχαμε θετική εντύπωση για το συγκεκριμένο μαιευτήριο από την αρχή. Πάντως στο τέλος δεν μετανιώσαμε για την επιλογή μας να πάμε στο δημόσιο μαιευτήριο.

Πάντως, συμπερασματικά, αν τα οικονομικά είναι τέτοια που να επιτρέπουν την επιλογή ανάμεσα σε ιδιωτικό και δημόσιο μαιευτήριο και αν είχα δυο γιατρούς που να εμπιστευόμουν εξίσου, έναν σε δημόσιο και έναν σε ιδιωτικό μαιευτήριο, τότε θα επέλεγα το δημόσιο μαιευτήριο.

Διαβάστε επίσης:
Τοκετός στο Έλενα: Επεισόδιο 1ο, Η αναμονή με τους Ρουμανόβλαχους
Τοκετός στο Έλενα: Επεισόδιο Δεύτερο, Ο Τοκετός
Έγκυος στο ΙΚΑ
Δεν κάνουν επισκληρίδιο στο Έλενα γιατί δεν έχουν αναισθησιολόγους

Για επιστροφή στην κεντρική σελίδα της υποκειμενικής ενημέρωσης πατήστε εδώ.